Als ze eindelijk in België aankomen zijn alle andere familieleden al aanwezig en druk bezig. Faith vind de omgeving wel heel mooi. Het zal wel lastig worden in verband met de taal aangezien haar moeder gekozen heeft voor het Franse gedeelte van België. Dat vind Faith nu niet bepaald een slimme zet. Maar ze besluit er niet moeilijk over te gaan doen. Haar moeder heeft zeker een mooi huisje gehuurd. Het ligt tegen een berg aan en de kelder is een grot, uitgehakt in de berg waar het huisje tegenaan gebouwd is. Faith waand zich in het buitenland. Het huisje heeft maar drie slaapkamers. Eigenlijk te weinig dus, maar ze moeten het er maar mee doen. Tegenover het huisje is een weiland dat groot genoeg is voor twee paarden. Naast het weiland zijn twee grote paardenstallen en een schuurtje. En…

“Schijnbaar zit aan het einde van de straat een Nederlandse hoefsmid.”

Verteld haar moeder haar.

“Daar moet ik dan van de week maar eens kennis gaan maken.”

Antwoord Faith met een glimlach. Het huisje ligt aan een weg die schuin oploopt. Soms rijden de auto’s best hard langs. Faith vind dat wel nogal gevaarlijk, maar ook daar zal ze mee om moeten leren gaan. Via de zijkant van het huisje ziet Faith dat ze zo het dak op kan klimmen. “Dat wordt een vast plekje voor mij! Waar ik me lekker terug kan trekken.” Denkt ze. Haar oom had de auto met de trailer zo dicht als mogelijk is bij het weiland geparkeerd. Faith besluit dat het beter is om de paarden maar direct op de wei te zetten, aangezien ze daar even hun benen kunnen strekken na die lange rit van stil staan.

“Zullen we de paarden maar eens van de trailer af gaan halen?”

Vraagt ze vriendelijk. Haar moeder geeft haar een knuffel.

“Vind je het ook mooi hier meid?”

Vraagt haar moeder haar. Faith vind het lastig om antwoord te geven. Natuurlijk vind ze het wel mooi, maar ze wil nog steeds niet verhuizen. Terug kan ze alleen niet meer. Haar moeder ziet de twijfel in haar ogen en besluit niet verder te vragen.

“Ja, ga de paarden maar van de trailer halen. Ik denk dat ze het inmiddels wel zat zijn op die trailer aan het gebonk te horen.”

Samen met Jason en haar oom begeleid Faith de paarden van de trailer en zet ze een voor een in de wei. Aan hun geklier te zien zijn ze Faith erg dankbaar. Faith controleert samen met Jason nog even de omheining en daarna gaat ze samen met Jason de stallen in orde maken. Alle andere familieleden zijn ondertussen de laatste auto, de auto waarin Jason haar moeder, oom en Faith aan zijn gekomen aan het uitladen. Want kort daarop gaan hun weer richting Nederland en blijven Faith en Jason achter in België. Iets waar Faith alleen maar naar uit kijkt! “Even alleen tijd met Jason.” Denkt Faith. Ze is daar erg aan toe. En wil daarom ook koste wat het kost ervoor zorgen dat alles verder klaar is en ze ook gewoon rustig kunnen gaan genieten. Jason doet rustig de dingen die hij moet doen. Hij heeft geen haast, maar kijkt ook uit naar de tijd die hij straks samen met zijn vriendin heeft. “ Hij zal haar dan ook direct aanpakken voor vandaag en een voorproefje geven wat er gebeurd als ze zich niet aan de regels houdt als hij er niet is.” Zit hij in gedachten. Faith haar moeder is koffie aan het zetten in het kleine keukentje en haar ooms zijn banken en andere meubels op hun plek aan het zetten. Faith wil neerploffen op een stoel, maar word er direct van weg gejaagd en dus besluit ze naar buiten te gaan. Ze besluit naar haar geheime plekje te gaan op het dak en daar een shaggie te roken. Het duurt niet lang of Jason heeft haar gevonden en komt naar haar toe.

“Wat een drukte hè binnen!”

Hij kijkt Faith met grote ogen aan. Ze begint te lachen.

“Ja, daarom ben ik weg gegaan. Ik kan daar toch niks doen en als ik wil gaan zitten word ik weg gejaagd!”

Jason glimlacht en ploft naast Faith neer.

“Rol er voor mij ook eens eentje.”

Faith doet wat hij vraagt en neemt ondertussen nog een trek van haar eigen shaggie.

“Je gaat wel erg mooi wonen!”

“Ja, dat wel, maar ik zou toch nog steeds liever in Nederland gebleven zijn!”

“Begrijp ik, daar heb je, je vrienden, maar misschien ga je het hier ook wel leuk vinden! Je zit wel vlakbij Maastricht.”

“Ja weet ik, maar ze spreken hier alleen Frans!”

“In Maastricht niet!”

“Goh, nee, duh. Laat maar, ik red me wel!”

Faith zucht geirriteerd. Jason pakt haar gezicht vast.

“Wees eens lief!”

“Ja Jason.”

Weer zucht ze er geirriteerd bij en geeft hem zijn shaggie.

“Zo lief genoeg?!”

Ze trekt er een bijdehandte glimlach bij en Jason begint te lachen. Hij schudt nee schuddend zijn hoofd en steekt zijn shaggie aan.

“Je bent echt erg weet je dat?”

“Ja, weet ik en daarom hou je van me!”

“Klopt helemaal! En geeft me ook wat te doen af en toe!”

Hij kijkt Faith er met een glimlach maar streng bij aan. Faith krijgt direct een kriebel in haar buik van zijn blik. Daarna zijn ze een tijdje stil, kruipen tegen elkaar aan en genieten van het zonnetje. Maar na een tijdje worden ze gestoord. Faith haar moeder roept ze en is ze duidelijk kwijt aan de paniek in haar stem te horen.

“Rustig maar mam! We zijn gewoon hier!”

Zegt Faith zo nonchalant dat Jason begint te grinniken. Faith haar moeder zucht van opluchting.

“Komen jullie naar beneden, want wij gaan zo terug?”

“Ja, we komen eraan Mevrouw.”

Antwoord Jason voor Faith, aangezien ze geen antwoord gaf op haar moeders vraag. Jason staat op en steekt zijn hand uit voor Faith. Dankbaar pakt ze zijn hand aan en Jason trekt Faith overeind. Samen klauteren ze naar beneden en gaan naar binnen. Als Faith haar moeder, ooms en tantes vertrokken zijn is het ineens erg stil. Het is een vreemd huis, in een vreemd land, waar Faith niemand verder kent. Het enige voordeel is, dat ze een vrijstaand huisje hebben nu. En de paarden bij huis kunnen stallen. Dat alles maakt het voor Faith toch wel erg spannend en leuk. Al hebben ze geen bak en zal er dus of buiten of in de wei gereden moeten worden. Naja, daar maakt ze zich eigenlijk wel de minste zorgen om. Ineens zakt bij Faith weer de moed in haar schoenen en ploft op de bank neer. Ze denkt aan hoe erg ze haar vrienden nu al mist en hoe erg ze Jason gaat missen. Jason komt naast haar zitten. Hij merkt dat ze het moeilijk heeft en trekt haar in zijn sterke armen. Ze zeggen even niks, maar toch ook heel veel. Voorzichtig begint Jason wat te friemelen. Hij kust Faith in haar nek en laat haar sidderen onder zijn aanraking. Langzaam betast hij haar met zijn handen, van haar bovenbeen kriebelend naar haar borsten. Even pakt hij ineens haar tepel vast en draait die tussen zijn vingers.

“Auw!”

Faith ademt diep in en geniet van zijn aanraking. Ze wil meer en voelt haar verlangen naar hem groeien. Maar ineens stopt hij.

“Faith! We moeten even praten!”

Begint hij direct streng, maar rustig. Faith kijkt hem geschrokken aan, maar zijn strenge blik laat haar direct weer weg kijken.

“Nee, kijk me maar even aan Faith! Ik wil dat je me aankijkt!”

Faith doet een poging, maar zijn blik laat haar in gedachte al door haar knieën zakken. Jason pakt haar kin vast.

“Kijk me aan faith!”

Zegt hij nogmaals. Faith kijkt hem in zijn strenge, donker wordende ogen aan.

“Luister Faith! We gaan elkaar een stuk minder zien. En om die reden wil ik je in de tijd die we nu alleen hebben en de tijden dat ik bij je ben heel duidelijk maken dat desondanks we elkaar weinig zien je, je nog wel aan onze regels dient te houden! Ik ga je harder straffen, voor de kleinste dingen en om te beginnen… Hoevaak heb jij vandaag vergeten me met twee woorden aan te spreken!?”

Faith schrikt van zijn vraag. Ze weet dat hij een punt heeft, maar ze is daar ook helemaal niet mee bezig geweest.

“Ik…ik…”

Faith komt niet uit haar woorden, maar Jason blijft haar vragend en met een strenge blik in zijn ogen aankijken.

“H-het spijt me!”

Antwoord ze zacht.

“Ik heb het niet in de gaten gehad.”

Ze vind het een stom excuus, maar het is wel de waarheid. Jason krijgt een licht sadistische glimlach op zijn gezicht.

“Ik had het wel in de gaten dame! En daarvoor ga ik je nu straffen! Daarna zien we wel verder.”

Bij Faith zakt nu helemaal de moed in haar schoenen en kijkt Jason smekend aan.

“Ga staan!”

Faith gehoorzaamd direct. Ze weet wel beter dan op zo’n moment tegen hem in te gaan.

“Kleed je uit!”

Even kijkt ze hem verlegen aan, maar omdat zijn blik verhard en donker word doet ze wat hij van haar vraagt. Jason gromt goedkeurend en geniet van de show. Als Faith al haar kleding uit heeft en alles netjes opgevouwen op de bank heeft neergelegd zegt Jason.

“Pak maar even een stoel uit de keuken.”

Faith doet schoorvoetend wat hij vraagt en haalt een stoel uit de keuken. In de huiskamer zet ze de stoel op de plek die Jason aanwijst neer. Hij neemt plaats op de stoel en klopt op zijn been.

“Kom maar even hier meisje, dan zal ik je billen even opwarmen voor je de hoek in gaat! En ik na kan denken over hoe ik je verder zal gaan straffen.”

Faith gehoorzaamd. Een beetje onhandig gaat ze over de schoot van Jason liggen. Ze voelt zich wel heel klein en vernederd nu ze helemaal naakt over zijn schoot moet gaan liggen. Jason laat er geen gras over groeien. Pakt de hand van Faith vast en pint die alvast op haar rug vast, haar benen klemt hij vast met zijn andere been zodat ze geen kant meer op kan. Dan begint hij direct in een vlot tempo haar billen op te warmen. Faith weet echt even niet waar ze het zoeken moet, de tranen springen in haar ogen.

“Auwwww! J-Jason…H-het Auwauwauw…ssspijtt meeee!”

Huilt ze, maar Jason gaat stug door.

“Ik weet dat het je spijt Faith, maar nu we elkaar minder gaan zien geef ik je wel een voorproefje voor wat er gebeurd als je, je niet aan onze regels houdt! De straf voor het vandaag niet met twee woorden spreken die krijg je straks nadat je in de hoek gestaan hebt!”

Faith begint nu echt hard te huilen. Het doet verschrikkelijk pijn, haar billen branden verschrikkelijk en Jason voert het tempo ook nog eens op. Pas als Faith helemaal slap over zijn schoot ligt te huilen houdt Jason op. Hij streelt haar rug en haar billen tot ze rustiger is.

“Zo meisje, dat was enkel nog maar een voorproefje, dus gedraag je ook als ik er niet ben!”

“J-Ja J-Jason.”

Snikt Faith. Jason heeft wel medelijden om zijn meisje zo te zien, maar hij weet ook dat ze het nu gewoon heel hard nodig heeft. Even heeft hij de tijd nodig om zich te herpakken en streng te kunnen zijn. Het liefst neemt hij haar nu al in zijn armen om haar te troosten, maar dan zou de straf niet de werking krijgen die hij wil en hoopt dat het heeft. Langzaam helpt hij Faith overeind. Haar hele gezicht is nat van de tranen en hij haalt even een doekje voor haar. Dankbaar neemt Faith het doekje aan en droogt haar tranen.

“Zo meisje, ga daar maar even netjes in de hoek staan, dan zal ik even na gaan denken over de straf die ik je zal geven voor vandaag.”

Gehoorzaam en na snikkend doet Faith wat hij zegt. Netjes neemt ze haar positie in de hoek in en blijft daar snikkend staan tot Jason haar uit de hoek zal halen. Jason zakt neer op de bank. Even weet hij niet of hij de straf nu wel echt door moet zetten. Zo erg als nu heeft hij haar ook nog niet eerder gestraft. “Zou het komen omdat ik haar ook enorm ga missen?” Denkt hij. De angst om haar door de afstand die er tussen hun ingezet is kwijt te raken, is gewoon heel groot bij hem. Hij houd van haar. Echt zielsveel! “Zou hij anders niet ook in België kunnen gaan wonen?” Denkt hij dan. Hij besluit het er met zijn moeder over te hebben, maar dat doet hij liever als hij weer thuis is. Ondertussen is Faith gestopt met haar hevige snikken en wordt inmiddels al rustiger. Jason loopt naar de keuken en is in de la op zoek naar een houten lepel. In zijn ooghoek spot hij ook een mattenklopper aan de muur. “Mooi die gaat ook mee!” Denkt hij. “Dat ding heb ik niet eerder gezien, haar moeder zou toch niet…… Nee dat geloof ik nooit!” Hij gooit de gedachte van zich af en pakt de mattenklopper en de houten lepel mee naar de huiskamer.

“Faith! Het is tijd voor deel twee van je straf! Nu gaan we het even hebben over vandaag, dus kom maar weer even hier.”

Jason zegt het kalm, maar streng en Faith gehoorzaamd hem direct. Met de tranen nog in haar ogen komt ze met haar blik naar beneden gericht op hem afgelopen. Haar billen branden nog van het pak slaag dat ze al van Jason ontvangen heeft en ze heeft helemaal geen zin in het tweede deel. Maar ze weet ook dat ze het verdient heeft en dus legt ze zich erbij neer.

“Goedzo meisje! Zet je handen maar op de stoel en doe je billen goed naar achter! Je krijgt eerst met de mattenklopper!”

Faith gehoorzaamd. Hij tikt een paar keer tegen haar billen en haalt dan uit. Jason verdeelt de slagen goed over haar billen en Faith kan de mattenklopper redelijk hebben. Af en toe trekt ze een been omhoog of probeert ze haar billen weg te draaien waarop Jason haar direct maant om stil te staan. Faith zegt niks en laat de straf over haar heen komen. Als Jason stopt streelt hij haar rug en billen. Faith geniet van zijn aanraking en heeft niet eens in de gaten dat ze huilde tot er een paar druppels op de zitting van de stoel vallen. Jason trekt haar overeind en neemt haar in zijn armen. Zacht Fluisterd hij.

“Ik wilde je eigenlijk nog met de houten lepel geven, maar ik denk dat het zo wel genoeg is geweest.”

Faith knikt en zegt niks. Geniet van zijn armen om haar heen en denkt na over hoe erg ze hem gaat missen.

“Of wilde je nog wel met de houten lepel?! Aangezien je geen antwoord geeft!”

Hij vraagt het kalm maar ook duidelijk.

“Nee Jason. Ik heb genoeg gehad, het spijt me maar ik ga je gewoon heel erg missen.”

“Ik ga jou ook missen meisje. Blijf even staan, ik ga even wat zalf pakken voor je billen.”

Jason maakt zich los uit de knuffel en loopt naar de slaapkamer om de zalf uit zijn tas te pakken. Als hij terug beneden komt ziet hij Faith wat verloren bij de stoel staan, zijn hart breekt maar hij vermant zich en gaat op de stoel zitten.

“Kom maar even terug over de knie.”

Faith kijkt hem met betraande ogen en een glimlach aan.

“Ja Jason.”

Antwoord ze met een glimlach en gaat over zijn knie liggen. Jason smeert haar billen in. Haar billen zijn erg gevoelig maar de massage van Jason verzacht het een beetje. Als hij klaar is en ze weer overeind mag komen knuffelen ze nog een tijdje.

“Zullen we de paarden maar binnen gaan zetten nu het nog licht is?”

Vraagt Jason haar dan. Faith kijkt hem glimlachend aan.

“Zal ik me eerst maar eens weer aankleden dan?”

Ze kijkt hem er wat bijdehand bij aan en Jason grinnikt om haar houding.

“Ja doe maar, denk dat de buurt anders wel een raar beeld van ons krijgt als jij naakt met een paar blauwe billen over straat gaat lopen.”

Faith begint te lachen en gaat zich aankleden. Jason hangt de mattenklopper weer op de plek waar hij die gevonden heeft en legt de houten lepel maar even binnen handbereik. De stoel gaat ook weer terug naar de keuken en tegen de tijd dat hij klaar is, is Faith bijna klaar en bezig met haar schoenen. Samen zetten ze de paarden binnen en hebben ze nog een hele fijne avond. Als ze de paarden voor de avond hun laatste voer hebben gegeven besluiten ze optijd naar bed te gaan en de volgende morgen de buurt te gaan verkennen met zijn tweeën. Ook wil Faith even kennis gaan maken met de hoefsmid waarover haar moeder het heeft gehad. Samen nemen ze een douche en als Faith de slaapkamer binnen loopt ziet ze direct dat de houten lepel op haar kussen ligt. Ze kijkt met grote ogen van de houten lepel naar Jason. Hij kijkt nonchalant terug met een sadistische glimlach op zijn gezicht.

“Dat komt zo.”

Zegt hij en begint haar te kussen.

“Eerst gaan we wat anders doen.”

Fluisterd hij tegen haar lippen aan.