Zijn woorden dringen niet helemaal tot haar door. ‘Rachel, ik zei dat het tijd wordt dat je over mijn schoot komt liggen.’

Met knikkende knieën loopt ze naar hem toe. Voorzichtig gaat ze over zijn schoot liggen.

Haar handen steunen op de vloer. Rachel bedenkt zich dat dit allemaal niet had gehoeven als ze gewoon was gaan trainen. Nu slaat ook de stress toe. Een avond minder trainen, betekent ook een mindere voorbereiding op de auditie.

Daniël merkt haar spanning op. Zachtjes aait hij over haar rug. Dat heeft ze eerst niet in de gaten, maar ze wordt er langzaamaan rustig van. Als ze voor zijn gevoel genoeg ontspannen is, laat hij de eerste harde tik vallen.

Verschrikt hapt ze naar adem. Hij zet het pak slaag voort en Rachel neemt het gelaten in ontvangst.

‘Rachel, je hebt voornamelijk jezelf hiermee, met deze actie.’

Er verschijnen tranen in haar ogen. In een gestaag tempo gaat hij verder.

‘ik weet het en ik heb er zo’n spijt van.’

De eerste traan loopt over haar wangen. De klappen dringen goed tot haar door. Daniël mindert het tempo en verhoogt de intensiteit van de klappen.

‘Heb je een leuke avond gehad, Rachel? Heb je echt kunnen ontspannen?’

‘Au! Ik had denk ik beter kunnen trainen, dat had me meer voldoening gegeven.’ Brengt ze moeizaam uit.

Daniël zucht diep. ‘Goed, dan zal ik ervoor zorgen dat je het niet weer in je hoofd haalt de komende tijd.’

Hij laat haar opstaan. ‘Denk maar niet dat ik al klaar met je ben.’

Hij loopt de kamer uit en laat Rachel gespannen achter. Ze weet niet wat hij gaat doen.

Als hij even later terug komt heeft hij de badborstel in zijn hand. Haar ogen worden groot van verbazing. ‘Schat, ik heb echt mijn lesje wel geleerd. Ik zal echt de juiste prioriteiten stellen. Ik heb genoeg gehad.’ Piept ze benauwd.

Daniël draait de stoel, die normaal bezaait is met kleding, een kwartslag.

‘Buig maar voorover, handen op de stoel.’

Gespannen loopt ze naar de stoel en voldoet ze aan zijn verzoek. Langzaam ademt ze in en uit.

‘Ik vind het eng.’

‘Bij mij ben je veilig, Rachie meisje.’ Die woorden stellen haar wat gerust.  

Bij de eerste klap veert ze weer omhoog.

‘In positie Rachel.’

Met grote tegenzin doet ze wat hij zegt. Dat ding doet zeer, dat weet ze wel.

Na tien harde klappen vindt hij het genoeg. Hij laat haar opstaan en hij sluit haar in zijn armen. Zachtjes snikkend leunt ze tegen hem aan. ‘Ik hou van je Rachel.’

‘Ik ook van jou.’

Hij blijft over haar rug wrijven tot ze weer helemaal rustig is. ‘Kom schat we gaan lekker naar bed. Morgen moet ik er vroeg uit en ik heb best behoefte aan wat slaap.’

Rachel is morgen vrij, maar het zit haar erg hoog dat zij vandaag niet voldoende getraind heeft. Het is de verkeerde keus geweest om toch weg te gaan in plaats van te gaan trainen met Daniël. De onrust laait weer op in haar lichaam. Daniël merkt het. ‘Het is toch weer goed meisje? Vergeven en vergeten weet je nog?’ Rachel haalt diep adem, maar het wordt er niet beter op. Paniekerig schieten haar ogen heen en weer. Daniël pakt haar beet en kijkt haar doordringend aan. ‘Rachie stop hiermee.’ Hij houdt haar goed in de gaten. Hij overweegt zijn opties. ‘Ik geef je nog een pak op je billen Rachel, dat heb je nu nodig toch?’ Langzaam knikt ze. Enigszins verward dat haar vriend haar nu al zo goed begrijpt. Hij gaat op het bed zitten en klopt op zijn been. Voorzichtig schuifelt zij naar hem toe. Hij klemt haar tussen zijn benen en laat haar met haar bovenlichaam op het bed rusten. Hij pakt de badborstel op en tikt een paar keer zachtjes op haar rode billen. Er ontsnapt haar een klagelijke zucht. ‘Waardoor ben je zo in paniek meisje?’ Er komt geen antwoord. ‘Vertel het maar, ik luister naar je.’

Het is een stuk lastiger om te praten als je met je billen in de lucht ligt te wachten op nog meer pijnlijke klappen met de badborstel. ‘Ik-ik eh ik bedacht me dat eh ik nu nog minder tijd heb om op niveau te komen voor de auditie. Ik heb het verpest.’

Daniël wrijft over haar rug. ‘Weet je Rachel, jij hoeft niet op niveau te komen. Jij bent al op niveau. Nu is het eigenlijk een luxe dat je de tijd hebt om te trainen. Als je straks niet meer op school zit en het dansen je werk is dan moet je altijd klaar staan. Dan hoor je misschien een dag van te voren dat er een auditie aankomt. Wees niet zo hard voor jezelf. ontvang je straf en accepteer dat het daarmee afgedaan is.’ Met die woorden laat hij de borstel hard op haar billen neerkomen. Zij gilt het uit van schrik en van de pijn. Tussen elke klap laat hij een paar seconde pauze zitten om haar volledige aandacht er bij te krijgen. Zij is hem dankbaar dat hij haar benen vastgeklemd heeft, want anders had zij in het wilde weg geschopt. ‘Laat-het-los.’ Elk woord zet hij extra kracht bij met een harde tik. Wanhopig vecht zij tegen de pijn. ‘Laat-het-los.’ Hij voelt haar verzet wat afnemen. Hij geeft haar nog zes flinke tikken op haar zitvlak. De tranen stromen over haar wangen. Daniël laat de badborstel op haar billen rusten. ‘Morgen gaan we er weer tegenaan met frisse moed. Oké?’ Hij krijgt geen reactie. Hij heft de borstel op. ‘Oké meisje?’ Verschrikt beseft Rachel wat hij van plan is. ‘Ja oké oké ik laat het los.’

Tevreden gooit hij de borstel neer. ‘Goed zo Rachie, zo hoor ik het graag.’ Hij helpt haar overeind en samen lopen ze naar de badkamer. Daniël hangt de badborstel weer op. Daar kan zij dus ook nooit meer gedachteloos naar kijken. Rachel frist zich op, poetst haar tanden en wil dan naar bed gaan. In het voorbijgaan verstijft zij als ze voor de spiegel langs loopt. Hoe gaat ze die plekken verklaren in de kleedkamer? Morgen heeft zij geen groepstraining, maar overmorgen gewoon weer wel. Daniël weet meteen waar zij aan denkt als hij haar zo ziet staan. Van binnen moet hij er wel een beetje om lachen, maar hij voelt wel met haar mee. ‘Parkeer je zorgen voor morgen liefje, nu gaan we slapen. Morgen ziet het er vast weer heel anders uit. Met een rood hoofd kruipt zij naast hem in bed. Daniël houdt haar stevig vast en hij valt al snel in slaap. Rachel kan de slaap niet vatten. Wat moet zij zeggen als haar mede studenten de plekken op haar billen zien? Moet zij een smoes verzinnen? Wat is het ergste wat er kan gebeuren als zij gewoon zegt dat zij een pak op haar billen heeft gehad? Verschillende mogelijkheden schieten door haar hoofd, maar dan valt ze toch in slaap.