Intimiteit

Een van de mooiste dingen aan de huiselijke levensstijl is dat het voor intimiteit zorgt. Intimiteit is die speciale nabijheid die er tussen man en vrouw kan zijn. Er is overigens meer dan één soort intimiteit die door de huiselijke discipline wordt gecreëerd en vertrekt. HD creëert lichamelijke, emotionele en spirituele intimiteit tussen een man en een vrouw.

Waarom is intimiteit zo belangrijk? Waarom is het zo belangrijk dat de moeite genomen wordt om middels huiselijke discipline intimiteit te creëren? Veel vrouwen weten instinctief de antwoorden op deze vragen wel. Voor veel mannen ook, maar voor degenen waarvoor het af en toe verwarrend is, zijn hier de antwoorden. In een relatie draait het in hoofdzaak om intimiteit. Intimiteit is de verbintenis tussen twee mensen die zo diep zit, zoveel betekent en zo intens is, dat het het mooiste in een relatie is. Het is een gevoel van enorme persoonlijke nabijheid tot de ander. Het gevoel van nabijheid is hartverwarmend, opwindend, troostend, bevredigend, roerend, liefdevol, vredig en nog heel veel meer van dergelijke positieve kwalificaties.

Sommige mensen schrikken terug van intimiteit. Dit kan voor problemen in hun relatie zorgen en zijn tegelijkertijd uitdagingen in hun HD levensstijl. Je kunt je door middel van de huiselijke discipline niet aan de intimiteit onttrekken, omdat HD te allen tijde de intimiteit vergroot ondanks naarstige pogingen om het tegenovergestelde te bereiken. Angst voor intimiteit is ook niet iets wat typerend is voor mannen. Heel veel vrouwen hebben problemen met intimiteit, veroorzaakt door het onbewust omarmen van diverse mannelijke normen en waarden van de samenleving en de media.

Hoe kan huiselijke discipline voor intimiteit zorgen? In de eerste plaats door lichamelijk intimiteit te veroorzaken. Lichamelijke intimiteit wordt veroorzaakt door eenvoudige lichamelijke nabijheid die plaats vindt tussen de heer des huizes en zijn vrouw wanneer hij haar straft. Lichamelijke intimiteit wordt tevens aangewakkerd door eenvoudige veranderingen en verbeteringen van de manier van straffen.

Wanneer de heer des huizes zijn vrouw bij de hand neemt en haar naar de kamer of ruimte brengt waar hij haar zal straffen, dan zorgt dit eenvoudige lichamelijke contact al voor intimiteit. Niet alle mannen doen het op die manier. Sommigen vinden het nodig om afstand te creëren tot hun vrouw zodat ze zich beter in staat voelen haar een pak op haar bips te geven tot ze moet huilen. Anderen hebben het idee dat lichamelijke intimiteit een verkeerd signaal afgeeft aan de vrouw – dat haar gedrag haar op die manier een soort beloning oplevert. En dit zou in bepaalde gevallen bij sommige vrouwen ook best kunnen spelen. Niet alle mannen hoeven hun vrouw aan de hand mee te nemen wanneer ze een pak op haar blote billen gaat krijgen, zeker niet als het straf betreft in plaats van een periodiek pak op hun billen dat ze gaat krijgen om haar aan haar verantwoordelijkheden te herinneren. Desalniettemin is het aan de hand meenemen van hun vrouw voor sommige mannen een manier om de intimiteit en overgave bij de vrouw te vergroten.  

Door een vrouw over de knie te leggen voor een pak op haar bips is een andere manier waardoor de intimiteit in de huiselijke discipline opgebouwd wordt. Het eenvoudige lichamelijke contact tussen de heer des huizes en zijn vrouw is voldoende om lichamelijke intimiteit te bewerkstelligen, ook als de heer des huizes zijn vrouw met niet mistenverstane bewoordingen de mantel uitveegt en ook als zijn vrouw al hete tranen huilt omdat ze zich schaamt voor haar gedrag. Het feit dat de vrouw verplicht is om over de schoot van de heer des huizes te gaan liggen, is tevens een effectieve manier om lichamelijk contact tussen haar en haar man tot stand te brengen.

Het werkelijke pak slaag is een krachtige manier om lichamelijke intimiteit tussen de heer des huizes en zijn vrouw te bewerkstelligen. Het krachtige lichamelijke contact tussen de hand van de man en de blote bips van zijn partner, is ondanks de schokkende intensiteit, niettemin een vorm van intiem lichamelijk contact. Dit is een van de redenen waarom een pak slaag met de hand, in tegenstelling tot een afstraffing met een of ander instrument, zo effectief kan zijn. Ook al zal de werkelijke lichamelijke pijn van een pak slaag met de hand minder zijn dan een pak slaag wat toegediend wordt met een pijnlijk instrument zoals een leren riem, paddel, rietje of mattenklopper, kan de lichamelijke intimiteit van het contact van de hand van de heer des huizes en de billen van zijn vrouw meer indruk maken dan een instrument. Het basale bewustzijn van de vrouw dat ze op een intieme en beschamende manier door de heer des huizes gestraft wordt, zal een grotere morele, emotionele en spirituele impact op haar hebben evenals de overduidelijk lichamelijke. Een pak op de billen van een vrouw, of dit nu voor straf is of uit periodieke overwegingen, zal altijd een sterke fysieke verbintenis tussen man en vrouw bewerkstelligen.

Gebruikmaking van naakt in een straf situatie zal de intimiteit ook behoorlijk vergroten. Het meest minimale gebruik van naaktheid is het alleen maar bloot maken van de billen van de vrouw als ze een pak slaag krijgt. Zoals elders al wel eens uitgelegd is, is deze minimale vorm van naaktheid nodig, omdat de heer des huizes goed moet kunnen zien wat de klappen uitrichten. Als hij haar op haar broek slaat dan loop hij het risico blauwe plekken te veroorzaken zonder dat hij zich daar van bewust is. Door de plek waar de klappen neerkomen te kunnen zien vergroot hij de veiligheid en de effectiviteit van de straf.

Als de mate naaktheid die door de heer des huizes tijdens het straffen van zijn vrouw groter wordt, dan zal ook de mate van intimiteit toenemen. Wanneer een vrouw beneden haar middel bloot is, zal de lichamelijke en emotionele blootstelling aan haar man automatisch de intimiteit van de straf vergroten. Dit mag als positief beschouwd worden omdat het een vrouw ontvankelijker maakt en de persoonlijke groei als gevolg van haar straf toeneemt.

Zoals te verwachten valt, wordt de grootste mate van intimiteit gecreëerd door te zorgen dat de vrouw helemaal naakt is wanneer ze door de heer des huizes gestraft wordt. Volledige naaktheid zorgt voor een hoge mate van lichamelijke intimiteit omdat een vrouw zich kwetsbaarder voelt dan wanneer ze gedeeltelijk ontkleed is. Dat ze volledig naakt is maakt dat haar partner haar tijdens haar straf overal kan aanraken. Het bewustzijn van haar lichamelijke kwetsbaarheid zorgt dat ze emotioneel ontvankelijker wordt voor haar straf die voor haar eigen bestwil gegeven wordt.

Voor sommige stellen heeft de gang van zaken tijdens een straf meer seksuele accenten dan voor anderen. Het erotiseren van een straf kan een eenvoudige en effectieve manier zijn om de lichamelijke en emotionele intimiteit te vergroten. Seksuele intimiteit verhoogt de lichamelijke intimiteit vrijwel altijd.

Het probleem van het erotiseren van een straf is dat het de emotionele component van de straf van de vrouw kan reduceren. Door alles tot een seksueel niveau terug te brengen, kan het emotionele en morele aspect van een straf verloren gaan. De mogelijkheden tot persoonlijke groei die een vrouw kan doormaken gaan verloren door seksuele opwinding die het gevolg is van een in te hoge mate geërotiseerde straf. De boodschap die de heer des huizes moet overbrengen kan onder gesneeuwd raken door de seksuele opwinding. Dit is waarom veel stellen er de voorkeur aan geven straf en erotiek strikt gescheiden te houden. Het is ook waarom veel mensen de voorkeur geven aan huiselijke discipline boven de wereld van de BDSM, waar seksualiteit over het algemeen een grotere rol speelt.

Huiselijke discipline kan ook een verbazingwekkend sterke emotionele intimiteit tussen man en vrouw bewerkstelligen. Deze emotionele intimiteit is op zich al een enorme beloning voor mensen die de HD levensstijl aanhangen. Het is wat een heel veel vrouwen sowieso in huiselijke discipline aantrekt, omdat ze zo sterk en aantrekkelijk is. Emotionele intimiteit ligt aan de basis van menselijke relaties, inclusief seksuele. Alles wat emotionele intimiteit bewerkstelligt helpt een relatie te verstevigen.

De lichamelijke en emotionele overgave van een vrouw aan de autoriteit van de heer des huizes is in hoge mate verantwoordelijk voor de emotionele intimiteit in de huiselijke discipline. Haar diepe, instinctieve expressie van vrouwelijkheid, tot uiting komend door haar overgave aan zijn autoriteit is verantwoordelijk voor de grote openheid en nabijheid tot de heer des huizes. Zonder haar overgave zal de intimiteit die de huiselijke discipline kan veroorzaken, zeer beperkt zijn. Wanneer een vrouw haar eigen vrouwelijkheid ontkent, zullen de mogelijkheden op intimiteit tot nagenoeg nul gereduceerd worden.

Seks, in zijn meest basale vorm, kent een vrouw die haar benen opent voor de heer des huizes zo dat hij haar kan penetreren. In de huiselijke discipline opent ze haar hart voor hem, zodat hij haar het lesje kan leren dat ze nodig heeft. Ze stelt zich in moreel en emotioneel opzicht open voor haar partner, zodat hij haar goed kan beschermen, leiden en corrigeren, voor haar eigen bestwil. In de HD levensstijl openen vrouwen zich in alle opzichten aan hun partner. Deze opening en deze overgave is nog moeilijker te begrijpen dan de opening en overgave die tijdens het liefdesspel plaats vindt. Het liefdesspel zal altijd lichamelijke intimiteit veroorzaken, maar lang niet altijd emotionele intimiteit. En een vrijpartij zal nooit morele intimiteit kunnen veroorzaken. HD zal al deze vormen van intimiteit creëren en nog heel veel meer.

Wanneer een vrouw zich tijdens haar straf onvoorwaardelijk aan de heer des huizes leert overgeven, dan heeft ze het volledige vertrouwen in hem. Ze zal zich beschermd en gecorrigeerd voelen door zijn masculiene leiderschap omdat haar partner de volledige verantwoordelijkheid voor haar neemt tijdens het strafproces. Ze geeft zichzelf aan hem over zodat hij haar kan straffen en haar een lesje kan leren. Ze weet dat hij het beste met haar voor heeft. Ze weet dat ze door middel van overgave meer intimiteit creëert.

De tranen die een vrouw plengt als ze een pak op haar bips krijgt zullen eveneens bijdragen aan de emotionele intimiteit door middel van de HD ontstaat. Zelfs als een vrouw voor ernstige misdragingen gestraft wordt en de heer des huizes zich er van bewust is dat ze hard gestraft moet worden om haar een lesje te leren, hebben de tranen nog steeds een emotionele impact op de heer des huizes. Omdat hij van zijn vrouw houdt, weet hij dat hij haar voor haar eigen bestwil moet straffen, maar weet hij ook dat haar tranen een indicatie zijn van haar diepe emotionele (en hopelijk morele) pijn. Zelfs als hij door blijft slaan terwijl ze huilt kan hij haar spijt en pijn voelen. Haar tranen zijn een eenvoudige en directe manier om haar emotionele staat aan haar partner over te brengen. Het is een eenvoudige directe manier van communiceren en is ook een eenvoudige en directe manier om intimiteit te creëren.

Als de heer des huizes ziet dat zijn vrouw op de pijn en schaamte reageert door te huilen van pijn en spijt, dan weet hij tegelijkertijd dat ze op de gewenste manier reageert op zijn morele begeleiding. Hij ziet  dat ze op een natuurlijke, mooie en juiste manier reageert op de straf die hij haar voor haar eigen bestwil geeft. De eenvoudige manier waarop zij haar emoties laat zien zorgt dat de intimiteit tussen beiden toeneemt, ook al ervaren ze dat niet op dezelfde manier. Het essentiële onderscheid tussen mannelijkheid en vrouwelijkheid houdt is dat mannen en vrouwen vaak totaal andere dingen ervaren en dat ondanks dat de intimiteit dankzij de aanwezigheid van elkaar tot stand komt. Hun rollen zijn verschillend maar vullen elkaar aan, omdat dat het kenmerk is van de verschillen tussen mannen en vrouwen, of dit nu een seksuele of een disciplinaire achtergrond heeft.

De catharsis of emotionele reiniging die vrouwen voelen nadat ze pak op hun billen hebben gehad helpen ook de intimiteit te vergroten. De wetenschap dat de heer des huizes haar niet alleen een pak slaag heeft gegeven tot ze moest huilen, maar er tegelijkertijd voor gezorgd heeft dat ze zich ontdaan voelt van haar negatieve gevoelens en emoties zullen ervoor zorgen dat ze een heerlijke intimiteit met haar partner voelt. Ze zal zich realiseren dat hij niet alleen genoeg van haar houdt om leuke dingen voor haar te doen, maar ook bereid is minder leuke dingen voor zijn rekening te nemen. Het toedienen van een pak op de bips is de emotionele equivalent van het buiten zetten van de vuilnis. Het is een onaangenaam maar belangrijk klusje voor mannen. Een man neemt deze verantwoordelijkheid omdat hij veel van zijn vrouw houdt en alleen het beste voor haar wil. Door haar van haar negatieve emoties af te helpen door middel van een pak op haar billen is een mooi cadeau wat de man aan zijn vrouw geeft.

Één van de meest krachtige manieren om intimiteit tijdens de huiselijke discipline aan te brengen is wanneer een vrouw door haar partner vergeven wordt. Wanneer haar misdragingen in het begin ter sprake gebracht worden, is ze vaak defensief en zal ze niet zelden ontkennen wat ze gedaan heeft. Als de heer des huizes krachtig volhoudt dat ze gestraft zal worden, zal ze geen andere keus hebben dan te accepteren dat ze zich niet aan de afspraken gehouden heeft. Tijdens het pak slaag zal ze beginnen te huilen omdat de ware emotie en de morele waarheid van haar gedrag haar duidelijk wordt. Ze zal zich realiseren wat ze gedaan heeft en zal spijt krijgen van haar gedrag. Tegelijk met deze stroom aan negatieve emoties zullen de tranen ook beginnen te stromen. Het is tegelijkertijd het begin van het reinigingsproces, waarbij de negatieve emoties door middel van het pak op haar bips weggewassen worden.

Wanneer een vrouw door haar partner vergeven wordt, zal ze zich realiseren dat ze door hem geliefd en geaccepteerd wordt, ondanks haar gedrag. Ze zal zich ervan bewust worden dat zijn liefde voor haar veel verder gaat en veel sterker is dan het kinderachtige gedrag dat ze zelf heeft laten zien (en waarvoor ze nu op haar billen krijgt). De vrouw weet dat haar partner haar gedrag opgemerkt heeft en haar voor haar gedrag gestraft heeft. Hij heeft haar op haar dieptepunt gezien, toen ze van schaamte en spijt lag te huilen, en toch houdt hij nog van haar en vergeeft haar. Dat is een ontstellend geruststellende gedachte voor een vrouw, omdat ze weet dat er van haar gehouden wordt. Deze intimiteit komt tot stand wanneer een man zijn vrouw oprecht vergeeft voor wat ze gedaan heeft.

Zelfs wanneer een pak slaag niet voor straf wordt uitgedeeld, zal het gevolg zijn dat de heer des huizes krachtige intimiteit bewerkstelligt. Periodieke billenkoek houdt over het algemeen in dat een vrouw aan haar verantwoordelijkheden herinnert wordt, in plaats van dat ze voor bepaald gedrag bestraft wordt. Het is ook niet nodig dat haar gedrag haar vergeven wordt, omdat ze sinds de laatste keer dat ze op haar billen kreeg, helemaal niets misdaan heeft. Desalniettemin zal de band die ze met haar partner voelt na afloop een stuk sterker zijn. Hierdoor zal de vrouw weten dat ze zich naar behoren aan haar pak slaag heeft overgegeven, dat haar partner van haar houdt en trots op haar is dat ze zich zo goed onderworpen en gehoorzaamd heeft. Hij heeft haar door het intensieve proces geleid van emotionele reiniging of catharsis ook al is ze niet voor bepaalde gedragingen bestraft. Het wegwassen van haar negatieve emoties heeft plaatsgevonden door krachtige en liefdevolle inspanningen van haar partner, die weet dat zijn vrouw voor haar eigen bestwil regelmatig en periodiek een pak op haar bips nodig heeft. Wanneer de vrouw zich na het pak op haar billen weer emotioneel met haar partner herenigd voelt, weet ze dat hij haar volledig accepteert ondanks dat hij getuige geweest is van een uitbarsting van haar meest negatieve emoties. Dit zorgt voor een sterke intimiteit omdat de vrouw impliciet weet dat haar heer des huizes van haar houdt.

Huiselijke discipline zorgt eveneens voor spirituele intimiteit tussen de heer des huizes en zijn vrouw. Spirituele intimiteit in een relatie is het gevolg van lichamelijke en emotionele intimiteit. Omdat een grotere lichamelijke en emotionele intimiteit, die door huiselijke discipline bewerkstelligt wordt, de liefdesband tussen het stel sterker maakt, is spirituele intimiteit daarvan het gevolg. Spirituele intimiteit is ook het gevolg van het bewustzijn van de vrouw dat haar partner haar door middel van huiselijke discipline helpt bij haar persoonlijke groei. Hij helpt haar een beter mens te worden door haar voor haar eigen bestwil te straffen. Hij heeft haar emotionele, lichamelijke, morele en spirituele behoeften op de eerste plaats. De vrouw voelt dit intuïtief en voelt een mooie spirituele intimiteit met haar partner als gevolg hiervan.

Een andere manier waarop huiselijke discipline helpt om intimiteit te bewerkstelligen is dat het de heer des huizes een uitlaatklep geeft. Het is niet de sterkste eigenschap van mannen om hun gevoelens te tonen. Dit kan binnen een relatie voor de nodige stress zorgen. Straf is de lichamelijke manier van de heer des huizes om uiting te geven aan zijn teleurstelling in de houding en het gedrag van zijn vrouw. De diepe emotionele verbintenis die de straf bewerkstelligt is mede te danken aan de mening en gevoelens die hij op een ondubbelzinnige manier aan zijn vrouw duidelijk maakt.

Huiselijke discipline is nuttig omdat het de communicatie tussen de heer des huizes en zijn vrouw bevordert. Alleen de communicatie al creëert de nodige intimiteit. Alle aspecten van de straf herbergen een bepaalde manier van communiceren. Wanneer de heer des huizes zijn vrouw een standje geeft, dan communiceert hij overduidelijk met haar. Wanneer de vrouw haar partner gehoorzaamt en zich aan haar straf overgeeft, dan communiceert ze met hem. Zowel gehoorzaamheid als ongehoorzaamheid zijn vormen van communicatie waar vrouwen zich van bedienen. Wanneer een vrouw begint te huilen als ze een pak op haar bips krijgt, zijn haar tranen een andere manier om te communiceren. Ze geeft daarmee expressie aan haar lichamelijke ongemak, haar emotionele schaamte en haar morele spijt voor haar gedrag. Het pak slaag zelf is een vorm van communicatie omdat het uiting geeft aan de ontevredenheid van de man ten aanzien van het gedrag van zijn vrouw of aan zijn vastbeslotenheid om haar te herinneren aan haar onderwerping en haar vrouwelijkheid. Het is een extreem duidelijke manier van communiceren. Dit is waarom het zo effectief is.

De sterke stroom van mannelijke en vrouwelijke energie die plaats vindt tijdens de straf is een onzichtbaar doch potentiële schepper van intimiteit. Alleen omdat je deze energieoverdracht niet kunt zien, betekent niet dat je hem niet kunt voelen. Zijn onzichtbaarheid houdt niet in dat je geen voordeel van zijn effecten zou kunnen hebben. Je kunt radiogolven of magnetronstraling ook niet zien, maar ze zijn behoorlijk effectief. De overdracht van mannelijke en vrouwelijke energie die door de huiselijke discipline gefaciliteerd wordt is een belangrijke bron van intimiteit tussen man en vrouw.

Hoe kan intimiteit gecreëerd worden door huiselijke discipline? Hoe kan het vergroot worden gedurende de straf? Er zijn een aantal eenvoudige maar effectieve technieken die de intimiteit zullen vergroten en daardoor voor zowel de vrouw als voor de heer des huizes nuttig zijn. Sommigen daarvan zijn hierboven al aan de orde geweest, de anderen zullen hieronder genoemd worden.

Een eenvoudige techniek om tijdens de straf de intimiteit te vergroten is dat de heer des huizes zijn vrouw aankijkt wanneer hij haar aanspreekt en wanneer hij haar een standje geeft. Oogcontact tijdens een standje is vooral effectief in het vergroten van de intimiteit omdat een vrouw zich emotioneel en moreel open en kwetsbaar voelt voor haar partner. Dit bevordert haar overgave en gehoorzaamheid aan zijn autoriteit tijdens de straf, waardoor de overgave op zijn beurt ook weer vergroot wordt.

Soms zal een vrouw, bewust of onbewust, het oogcontact met de heer des huizes proberen te vermijden wanneer hij haar een standje geeft. Het kan zijn dat ze zich schaamt voor haar gedrag. Het kan zijn dat ze bang is dat ze moet huilen als ze de pijn en teleurstelling in zijn ogen ziet. Het kan zijn dat ze bang is voor de intensiteit van het standje en dat ze door emoties overmand wordt wanneer ze hem aankijkt. Al deze redenen rechtvaardigen echter dat een vrouw gedwongen wordt haar man aan te kijken wanneer hij haar een standje geeft. De enige uitzondering op deze regel is wanneer de man er de voorkeur aangeeft dat zijn vrouw haar ogen tijdens de straf neerslaat, als teken van respect, overgave en gehoorzaamheid (uiteraard geldt dit ook als zij in de hoek staat). In dit geval, is het niet noodzakelijk om hem aan te kijken tijdens het standje, omdat de heer des huizes het idee heeft dat ze haar lesje beter leert als ze haar blik respectvol neerslaat.

Een andere manier om de intimiteit tijdens de huiselijke discipline te vergroten is dat de heer des huizes zijn vrouw aanraakt wanneer hij haar een standje geeft. Dit betekent niet dat hij haar moet slaan, omdat dit later aan de orde komt. Het betekent ook niet dat hij haar door elkaar moet rammelen of haar hard moet knijpen, omdat dit gevaarlijk en ongepast is. Door haar voorzichtig maar stevig vast te houden wanneer hij haar een standje geeft, zal de heer des huizes de intimiteit laten toenemen en ervoor zorgen dat zijn boodschap goed bij zijn vrouw overkomt. Het doel van het vasthouden tijdens het standje is dat hij ervoor zorgt dat ze met hem in contact blijft. Dit zal de intimiteit tussen hen vergroten. De verhoogde intimiteit zal op zijn beurt de kwaliteit van de straf vergroten. Het is waarschijnlijker dat ze zal beginnen te huilen zodra het pak slaag begonnen is. Het kan zelfs zijn dat ze tijdens het standje al begint te huilen, wat nog beter is.

De heer des huizes kan gewoon zijn hand op haar arm of schouder leggen. Of hij kan haar bij haar pols of zelfs bij beide polsen pakken, zodat ze zijn lichamelijke autoriteit voelt en zich er tegelijkertijd van bewust worden dat hij moreel overwicht op haar heeft. Ze zal haar handen niet meer kunnen bewegen, waardoor ze zich hulpeloos en onderworpen zal voelen. Door te zorgen dat ze zich lichamelijk hulpeloos voelt, zal ze zich beter openstellen voor het standje, welk een essentieel onderdeel van de straf is. Door te zorgen dat ze zich kwetsbaar voelt zal ze zich ook beter aan zijn autoriteit onderwerpen.

Wanneer een vrouw tegenover haar man zit, zal zelfs de aanraking van een knie (of beide knieën) er voor kunnen zorgen dat de intimiteit tussen man en vrouw groter wordt. Zoals opgemerkt, zijn seksueel getinte aanrakingen in dit verband niet aan te raden omdat het de boodschap die de man aan zijn vrouw wil overbrengen vertroebeld.

De vrouw kan ook zelf haar bijdrage leveren aan de intimiteit die ontstaat tijdens de straf. De technieken die we tot nu toe benoemd hebben, zijn allemaal afhankelijk van het handelen van de heer des huizes, maar ook de vrouw kan stappen ondernemen om de intimiteit tussen haar en haar partner te vergroten als ze gestraft wordt. De eenvoudigste manier is door haar aandacht volledig op haar partner te richten.

Sommige vrouwen hebben de neiging om mentaal of emotioneel afgeleid te raken als ze gestraft worden. Het kan zijn dat dit uit zelfbescherming gebeurt. Door het contact te verbreken met wat er met hen gebeurt verkleinen ze de emotionele impact op zichzelf. Jammer genoeg, verkleinen ze op die manier ook de heilzame werking die ze ondervinden van een pak slaag. Ze doen net alsof ze zich aan hun straf onderwerpen, maar ondertussen distantiëren ze zich ongemerkt van het standje en het pak slaag wat over hen heen komt. Dit is een stiekeme manier om zich te onttrekken aan de ware overgave en op deze manier onttrekken ze zich aan de voordelen van de huiselijke discipline.

Wanneer een vrouw ervoor zorgt dat ze tijdens haar straf bij de les blijft, dan zal ze er enorm van profiteren. Ze moet zichzelf dwingen vanaf het begin van haar straf, via het pak op haar billen tot aan het eind van het in de hoek staan, of hoe haar straf ook maar eindigt, bij de les te blijven. Het op het moment zelf bij de les te blijven, doet wonderen in het vergroten van de intimiteit die ze zal ervaren als gevolg van de huiselijke discipline. Emotionele afwezigheid is extreem contraproductief en leidt tot verminderde intimiteit en ook minder profijt van de straf.

Wanneer de heer des huizes merkt dat zijn vrouw tijdens haar straf afhaakt, dan moet hij dit opvatten als een vorm van ongehoorzaamheid, omdat ze haar straf aan het ondermijnen is. Ongehoorzaamheid tijdens de straf leidt over het algemeen tot een extra pak op de bips, zodat de vrouw de volgende keer dat ze gestraft wordt niet weer in de verleiding komt om ongehoorzaam te zijn. Afhaken tijdens de straf, of dit nu bewust of onbewust gebeurt is een vorm van ongehoorzaamheid en kan door de heer des huizes niet getolereerd worden.

Hetzelfde principe van afhaken geldt voor huilen. Sommige vrouwen onderdrukken hun tranen. Ze schamen zich voor hun tranen. Het kan angst zijn dat ze de controle over zichzelf volledig kwijt raken als ze zich helemaal aan hun partner overgeven, ook al is dit kwijtraken een illusie. Het kan zijn dat ze vinden dat ze zich groot moeten houden, omdat ze ergens hebben opgepikt dat vrouwen sterk moeten zijn. En toch kan een vrouw zichzelf vinden door zich over te geven. Door los te laten, wordt ze zichzelf, vrouwelijk, liefdevol en vol overgave. Dit is waarom overgave, onderdanigheid en het hele strafproces zo waardevol is voor een vrouw om zichzelf te ontdekken. Door zichzelf los te laten, kan ze haar ware ik ontdekken.

Wanneer een vrouw zichzelf niet toestaat om vrijuit te huilen, wanneer ze een pak op haar bips krijgt of wanneer ze  een standje krijgt, blokkeert ze een communicatiemiddel met haar partner. Door de communicatie de blokkeren middels het onderdrukken van de tranen, zal de intimiteit die door de huiselijke discipline gecreëerd wordt, afnemen. Wanneer ze serieus de intimiteit in haar relatie wil vergroten, dan moet ze hard aan de slag gaan met het punt zichzelf toe te staan te mogen huilen als ze gestraft wordt.

Het mooiste aan intimiteit is dat het de liefde vergroot. Door een toename van de intimiteit zal ook de liefde toenemen. Alles wat gedaan kan worden, of het nu door de heer des huizes of zijn vrouw is, om de communicatie en intimiteit tijdens de straf te vergroten, zal de liefde vergroten.

Billenkoek doorheen de geschiedenis

Huiselijke discipline is de generieke naam die gehanteerd wordt voor het bestraffen van een vrouw. Deze straf bestaat in de regel uit een flink pak op haar blote bips, maar er bestaan ook andere technieken dan een pak slaag om haar op haar plaats te zetten.

Waar ligt de oorsprong van huiselijke discipline? Hoe is deze geweldige levensstijl eigenlijk ontstaan? Waarom realiseren zo veel vrouwen zich gevoelsmatig dat ze strakke grenzen nodig hebben en daarnaast een man die hen op een flink pak op hun blote billen trakteert als ze de fout in gaan? Waarom zijn zo veel mannen instinctief in staat om een leidende rol in hun relatie te nemen? Waarom zijn zo veel mannen instinctief in staat om te bepalen hoe, waar, wanneer en waarom ze hun vrouw moeten sturen ook al hebben ze de HD site of een andere website over huiselijke discipline nog nooit gelezen?

Er is weinig informatie beschikbaar over het pak op de bips voor de vrouw in de geschiedenis. Slechts een enkel stuk verwijst ernaar. Deze verwijzingen geven aan dat er sprake is van een wijdverbreid gebruik, maar een meer gedetailleerde beschrijvingen hoe het er in gezinnen aan toe ging, ontbreken.  

Eén van de bronnen van historische informatie over huiselijke discipline is afkomstig van onze wetenschap van religieuze feesten in diverse culturen en gebieden. De oude Romeinen bijvoorbeeld, kenden een feest dat Lupercalia heette. Eén van de onderdelen van Lupercalia was dat ongelovige priesters langs een vastgestelde route moesten rennen. Meisjes en jonge vrouwen hadden zich langs deze route opgesteld. Ze werden geslagen met lange stroken dierenhuid die de priesters met zich meedroegen terwijl ze langs de weg renden. Met dit gebruik moest de vruchtbaarheid van de geslagen meisjes en vrouwen verzekerd worden. Zij verlangden er op hun beurt natuurlijk hevig naar geslagen te worden. De leren stroken die gebruikt werden om de vrouwen te slaan waren bekend onder de naam “februa”. De maand februari dankt zijn naam hieraan. In het jaar 496 heeft Paus Gelasius het Lupercalia feest vervangen door Valentijnsdag . Als je dus op Valentijnsdag je lief een flink pak op haar blote bips geeft, dan is dit niet alleen goed voor haar als vrouw, maar is het historisch ook nog zeer verantwoord.

Maimonides, een twaalfde-eeuwse Joodse Rabbijn en filosoof wiens werk sterk beïnvloed werd door invloeden uit de niet Joodse wereld, schreef dat vrouwen die een rommeltje van hun huishouding maakten,een flink pak slaag moesten hebben.

In de 16de eeuw adviseerde een Russische priester die luisterde naar de naam Sylvester mannen om hun vrouw liefdevol te tuchtigen en ervoor te waken dat ze hun zelfbeheersing verloren wanneer ze hen straften. Hij moedigde mannen aan hun vrouw in de privacy van hun huis te straffen, niet uit boosheid, maar met een strengheid die in overeenstemming was met hun gedrag. Als de straf van hun vrouw er op zou zitten, zou haar man haar moeten vergeven en haar weer in genade en liefde aannemen.

In het zeventiende-eeuwse Amerika, kregen de vrouwen een flink pak slaag van hun echtgenoot als ze dit verdiend hadden. Justitie steunde het pak slaag voor de vrouwen die zich misdroegen omdat ze vonden dat dit een goede invloed had op de openbare orde en de moraal.

De Engelse wet stond het mannen toe om hun vrouwen als ze zich misdragen hadden te tuchtigen, zolang het in het redelijke bleef. De zwaarte van de straf zou af moeten hangen van de aard van de overtreding. Het recht van de man om zijn vrouw te tuchtigen was algemeen geaccepteerd.

In de 19e eeuw verwezen sommige auteurs en juridische commentaren naar de “regel van de duim” of de “wet van de duim” waarin het de man toegestaan werd een stok te gebruiken om zijn vrouw te straffen, zolang deze maar niet dikker was als een duim. Waar dit principe precies vandaan kwam, is onbekend, maar er werd door rechters vaak aan gerefereerd in gevallen waarin een man zijn vrouw een pak slaag had gegeven.

Sommige mensen zijn ervan overtuigd dat de oude Romeinse Lupercalia overleefd heeft en nog terug te vinden is in diverse tradities waarbij op Paasmaandag een pak slaag wordt uitgedeeld. Volgens Wikipedia bestaat in landen als Tsjechië, Hongarije en Slowakije nog steeds een traditie waarbij op Paasmaandag op billen geslagen wordt. ’s Ochtends vroeg gooien mannen water naar de vrouwen en slaan hen op hun benen en billen met een speciale handgemaakte zweep, die pomlázka (in Tsjechië, vertaald: ‘maakt jonger’) of korbác (in Slowakije) genoemd wordt. De pomlázka/korbác bestaat uit acht, twaalf of zelfs vierentwintig jonge twijgen (wilgentwijgen). Ze variëren in lengte van een halve tot twee meter en zijn aan het uiteinde met kleurige linten versierd. Volgens de overlevering moeten de vrouwen een pak slaag krijgen om in het komende jaar hun schoonheid en gezondheid te garanderen. In de traditie geeft de vrouw die een pak slaag gehad heeft een gekleurd ei of zelfs een klein geldbedrag om haar dankbaarheid voor het pak slaag kenbaar te maken.

Jonge, verse wilgentwijgen worden veronderstelt om gezondheid en jeugdigheid te brengen aan de vrouw die er een pak slaag mee krijgt. Het paasfeest in Polen is geen paasfeest zonder de pomlázka.

In de Poolse traditie, maken de jongens de vrouwen ’s morgens vroeg wakker door een emmer water over hun hoofd te gooien. Vervolgens slaan ze hen op hun benen met lange, soepele versierde berken- of wilgentwijgen (palmy wielkanocne).

Dit staat ook wel bekend als Dyngus Dag. Dit lente ritueel vierden de Polen door water over hun hoofd te gieten en met een wilgentwijg te slaan om zichzelf te reinigen voor het nieuwe seizoen. Deze dag werd ook wel smiganie genoemd, oftewel “striemen”.

Polen denken dat wanneer ze de vrouwen aan het begin van de lente een pak slaag geven dit geluk brengt en een goede oogst oplevert, zoals de kracht en souplesse van de twijgen zorgen dat de vrouwen gezond en vruchtbaar blijven. Na een paar dagen van voorbereidingen waarin de mannen twijgen snijden en versieren en de vrouwen cake bakken en eieren versieren (welke eveneens symbool staan voor vruchtbaarheid), breekt de grote dag uiteindelijk aan.

Groepen jongens en jongemannen, veelal gehuld in traditionele kledij, stropen de straten af op zoek naar een meisje om een pak slaag te geven. Ze gaan ook her en der op bezoek, waar ze door de ouderen onthaald worden met tafels vol met Paaslekkernijen. Ook al betekent buiten zijn dat ze nat wordt en een pak slaag krijgt, meisjes kunnen dit niet voorkomen door thuis te blijven. Maar natuurlijk willen de meeste meiden juist een pak slaag krijgen. Het zijn immers pubers en zullen zich verwaarloosd en beledigd voelen als ze de dans ontspringen. In Polen wordt ze dan als

“beznadziejna”, hopeloos (voor het huwelijk) beschouwd. Wanneer een meisje gepakt wordt, wordt ze eerst gedoucht (om haar te reinigen voor het nieuwe seizoen); als ze thuis is door haar onder dwang onder de douche te zetten; buiten door haar met een tuinslang nat te spuiten of haar met een emmer nat te gooien. Vervolgens krijgt ze een pak slaag met de pomlazka. Wanneer ze nat is en een pak slaag heeft gehad geeft het meisje haar belagers versierde eieren (“kraslice”), terwijl ze ervoor zorgt dat de jongen van haar voorkeur de mooiste krijgt (die, als de interesse wederzijds is, het hardst geslagen heeft). Ze binden ook gekleurde linten aan de twijg. Hoe meer linten aan de twijg, hoe trotser de jongen!

In Neumark (toen het nog op Duits grondgebied lag), bestond met Pasen een ritueel wat inmiddels verdwenen is, waarin het mannelijke huispersoneel de dienstbodes een pak slaag met een zwiepende twijg te geven. De dienstbodes kochten zich vervolgens vrij met paaseieren.

Andere tradities die niet specifiek iets met Paasmaandag te maken hebben, bestaan uit het geven van een pak slaag aan vrouwen. Op de Horn markt in Charlton, in de buurt van Londen in Engeland werd vroeger een optocht gehouden door mensen die hoorns droegen. Deze optocht liep drie rondjes om de kerk. Er waren allerlei wilde rituelen zoals het uitdelen van een pak slaag aan de vrouwen.

De Hamer stam, die uit het zuidwesten van Ethiopië, in Afrika afkomstig is, kennen een bepaalde ceremonie om het man worden van een jongeman te markeren. Tijdens de ceremonie krijgen de ongetrouwde vrouwelijke vrienden en kennissen van de jongeman een pak slaag. De meisjes bewegen en dansen en dagen de vrijgezelle jonge mannen uit om hen te slaan met een soepele twijg. Als de jongen weigert haar te slaan en de twijg op de grond gooit, dan pakt het meisje deze op en loopt achter de jongen aan terwijl ze hem smeekt haar een pak slaag te geven totdat hij haar uiteindelijk een flinke striem over haar rug geeft. Een twijg wordt maar een keer gebruikt en wordt daarna ritueel verbrand.

Het meisje, laat na deze striem niet merken dat ze pijn heeft en gaat een nieuwe twijg halen om dezelfde jongeman om nog een striem te vragen of gaat op zoek naar een andere jongen. De striemen worden door de meiden in ontvangst genomen om hun vriendschap en verwantschap aan het feestvarken te tonen. Het zijn echte striemen, geen zachte tikjes.

De striemen zijn ook een soort flirtgedrag. In bepaalde dansen en andere sociale gebruiken zal een jong meisje de man waar ze voor valt uitdagen haar een pak slaag te geven. Hamar vrouwen zien er geen kwaad in als ze geslagen worden.

Een soepele berkentwijg wordt ook wel voor getrouwde vrouwen gebruikt. Het is sociaal geaccepteerd en mannen worden zelfs aangemoedigd een twijg op hun vrouw te gebruiken. Vaak daagt een vrouw haar man uit door hem ongehoorzaam te zijn of zich niet aan de afspraken te houden. Dit heeft uiteraard een pak slaag ten gevolg. Deze vrouwen geven de voorkeur aan een dominante man als echtgenoot en vinden het geen probleem als hij uiting geeft aan die dominantie door af en toe een twijg te hanteren. Een man die zijn vrouw geen pak slaag geeft als ze dit verdient, wordt niet als een echte man gezien.

Andere informatiebronnen omtrent huiselijke discipline en het pak op de bips voor vrouwen vinden we terug in verschillende traditionele huwelijksceremonies. De meeste van deze tradities zijn in onbruik geraakt, maar velen werden door de vorige generatie nog gebruikt.

In het voormalige Joegoslavië werd het eerste huwelijkscadeau aan de bruidegom gegeven. De vader van de bruid gaf hem de leren riem die hij gebruikt had om zijn dochter een lesje te leren als dit nodig was. Het cadeau was niet symbolisch; het werd hem gegeven op voorwaarde dat hij het tijdens de eerste huwelijksnacht zou gebruiken en dat hij het daarna gedurende hun huwelijk zou gebruiken om zijn vrouw te straffen. De gemiddelde vrouw ging op die manier over van de tucht van haar vader over naar die van haar echtgenoot. Veel vrouwen in deze cultuur zijn ervan overtuigd dat de publieke verwijzing van het publieke ritueel van het overhandigen van de riem nooit verloren mag gaan.

In Rusland bestond een vergelijkbare traditie. Het belangrijkste huwelijkscadeau was een zweep die de vader van de bruid aan de bruidegom gaf. Volgens de traditie sloeg de vader zijn dochter ermee terwijl hij zei, “Door deze klappen, ken je de macht van de vader. Deze macht gaat nu over in de handen van een ander. In mijn plaats zal je echtgenoot je voortaan met deze zweep tot de orde roepen”. Sommige overleveringen zeggen dat het hierna aan de nieuwe echtgenoot was om de zweep te hanteren om zijn jonge echtgenote zijn macht te laten voelen.

Een andere 19e eeuwse Russische verklaring legt het anders uit:

“Vroeger gaf een jonge vrouw die het huwelijksbootje instapte, haar heer een eigengemaakte zweep om haar absolute onderdanigheid kenbaar te maken. Hij gaf haar vervolgens een zacht tikje op haar schouder om haar te laten weten dat hij de rol van heer des huizes op zich wilde nemen. Een ander gebruik, dat niet nader benoemd werd, had dezelfde functie; na de huwelijksceremonie raakte de bruid met haar voorhoofd de schoen van haar echtgenoot aan om haar volledige overgave kenbaar te maken, terwijl hij zijn mantel om haar heensloeg om haar te laten weten dat hij voor haar zal zorgen en haar zal beschermen. Tegenwoordig bestaat alleen nog het ritueel dat zij zichzelf aan zijn voeten posteert.  

In een oude Kroatische huwelijkstraditie gebeurt het dat de bruid een parelsnoer draagt, die door haar vader op haar hoofd gelegd wordt terwijl hij haar tegelijkertijd een tik op haar wang geeft. Dit is de laatste keer dat ze een klap van haar vader krijgt. Vervolgens mag de bruidegom haar een hardere tik op haar wang geven, ten teken dat hij voortaan het gezag heeft. De vader heeft de bruid aan haar echtgenoot overgedragen die vanaf dat moment verantwoordelijk is voor haar discipline en welzijn.

Sommige tradities die op huiselijke discipline wijze duiden komen voor in songteksten. In een Slavisch liedje zingt een jonge vrouw, “Wat ben je nu voor een beschermheer, wat ben je nu voor een echtgenoot? Je pakt me niet bij mijn haar en je slaat me niet!” Ze geeft uiting aan haar teleurstelling dat hij haar niet voor haar eigen bestwil onder handen neemt, omdat ze weet dat ze af en toe een pak slaag nodig heeft om haar gedrag bij te sturen.

Vrouwen kregen ook voor bepaalde misdaden een pak slaag. Er zijn nog archieven waaruit blijkt hoe vrouwen voor hun misdaden bestraft werden. Hoewel deze misdragingen niet te vergelijken staan met gewone huis- tuin- en keukenmisdragingen, geeft het pak slag wat daarop volgde wel een indruk hoe vrouwen in die tijden een lesje geleerd kregen. In veel gevallen werd het instrument wat thuis door haar echtgenoot gebruikt werd, gebruikt door de autoriteiten om haar te bestraffen.

In 1735 kregen twee vrouwen uit Blakewell in Engeland in het openbaar een pak slaag met de zweep terwijl ze tot het middel ontbloot werden. In de 18e eeuw was een pak slaag een gebruikelijke straf, maar vrouwen werden over het algemeen achter gesloten deuren bestraft. In de 1820  werd definitief een einde gemaakt aan een pak slaag met de zweep voor vrouwen.

De eerste keer dat gerefereerd werd aan het gebruik van de paddle dateert van 1816, hoewel deze ook daarvoor waarschijnlijk wel in gebruik geweest is. Tijdens de strijd tussen katholieken en protestanten in het Franse Nimes, werden de protestante vrouwen op hun blote billen geslagen met een zogenaamde “battoir”, een plat gebruiksvoorwerp, wat gebruikt werd om de natte was mee droog te slaan. Dit instrument werd breed verbreid gebruikt voor huiselijke discipline.

Een van de belangrijkste dingen die je moet beseffen in relatie tot de geschiedenis van huiselijke discipline is dat het overgrote deel van de mensen analfabeet was. Het is pas van de laatste eeuw dat het merendeel van de mensheid heeft leren lezen en schrijven. Er is dus in die tijd weinig over huiselijke discipline geschreven om de eenvoudige reden dat de meeste mensen niet konden schrijven.   

Daarnaast was het zo, dat de mensen die wel konden schrijven niet de moeite namen om dingen op te schrijven waarvan ze (terecht) aannamen dat iedereen ze wel wist. Mensen schreven in die tijd ook geen boeken over naaien of aardappelen verbouwen, omdat iedereen kon naaien en kon tuinieren. Mensen schreven geen boeken over hoe ze stoffen moesten weven, hoe ze moesten spinnen of weven. Niemand schreef boeken over het baren van kinderen omdat alle vrouwen wisten hoe ze kinderen moesten krijgen. Men zag het niet zitten om boeken te schrijven over dingen die iedereen al wist.

Vergelijkbare processen speelden zich in het geheim af bij bijvoorbeeld zaken als kruidengeneeskunde. Kennis van geneeskrachtige kruiden was in een bepaalde tijd gevaarlijk en de betreffende persoon liep het risico als heks verbrand te worden. Deze kennis werd dus bij voorkeur mondeling in plaats van schriftelijk doorgegeven. Het is nog niet zolang dat er boeken over kruidengeneeskunde bestaan. Dit kwam niet omdat het eerder niet beoefend werd, maar omdat het in eerste instantie belastende kennis was en in latere instantie botste met de traditionele medische wetenschap.

Het bestraffen van de vrouw was iets wat in de meeste relaties voorkwam. Net als tegenwoordig, gebeurde dit in privacy achter gesloten deuren. Het privacy aspect van de huiselijke discipline maakte het niet waarschijnlijk dat er over geschreven werd. Het bestraffen van de vrouw was al even gewoon als seks tussen man en vrouw. Tot de twintigste eeuw werd er ook niet geschreven over seks binnen het huwelijk. Maar dat niemand er over schreef betekende natuurlijk niet dat het voorkwam. Hetzelfde was het geval bij huiselijke discipline.

De komst van het internet heeft mensen een ideale gelegenheid geboden om veilig over huiselijke discipline te praten. Mensen kunnen er anoniem zijn, wat het mogelijk maakt er zonder schaamte over van gedachten te wisselen. Informatie kan wereldwijd worden uitgewisseld waardoor mensen hun kennis en ervaring met elkaar kunnen delen.

Hoe ziet de meer recente geschiedenis van huiselijke discipline eruit? Ook hier kent Nederland niet een uitgebreide traditie. In de negentiger jaren zijn met name Wulfram en Bernie actief geweest op spankinggebied op internet. In het Engelstalige gebied was het met name een vrouw die luistert naar de naam Vicky Blue die het voortouw nam en de discussie over huiselijke discipline (domestic discipline) heeft aangewakkerd. In het nieuwe millennium konden mensen met name bij fondlyandfirmly en Taken In Hand terecht voor informatie over huiselijke discipline en vrouwelijke onderdanigheid.

De uitvinding van de blog (of weblog) heeft het voor iedere sterveling mogelijk gemaakt om een eigen website over huiselijke discipline in elkaar te zetten zonder dat men, zoals in het verleden, over veel technische kennis diende te beschikken. Veel (Engelstalige) sites over huiselijke discipline zijn persoonlijke blogs geschreven door mensen (meestal vrouwen) die hun ervaringen, gevoelens en overtuigingen over HD delen. Ze dienen als persoonlijke getuigenissen, dagboeken en bronnen van informatie voor nieuwkomers.

Discussiegroepen en forums van verschillende aard zijn al zo oud als het internet zelf. In de negentiger jaren waren het oorspronkelijk mailinglijsten, maar zijn gaandeweg de tijd getransformeerd naar de msn en yahoo groepen die we tegenwoordig kennen.  Deze groepen waren uitermate geschikt voor mensen die informatie en ideeëngoed rondom HD met elkaar uit wilden wisselen. Ze bestaan nog steeds en zijn nog steeds interessant voor mensen die op zoek zijn naar informatie. Voor absolute nieuwkomers zijn ze misschien wat minder geschikt omdat de informatie verspreid staat over letterlijk honderdduizenden berichtjes. Het doorbladeren van al deze berichtjes is een tijdrovende klus en vereist af en toe kennis en achtergrondinformatie waar een nieuwkomer nog niet over beschikt.

Deze site is opgezet om een informatiebron met betrekking tot huiselijke discipline te zijn. Het is geen verzameling van hyperlinks die naar andere sites verwijzen en het is ook geen dagboek dat dagelijks of wekelijks over de lotgevallen van de auteur handelt. De HD site is bedoeld om nieuwkomers kennis te laten nemen van de intrigerende wereld van de huiselijke discipline en daarnaast meer ervaren stellen in de gelegenheid te stellen hun blikveld te verruimen.

Toen dit artikel geschreven werd, kende de HD site gemiddeld meer dan 120 bezoekers per dag en werd de site in zijn totaliteit ruim 50.000 keer bezocht.

De meeste mensen die op het internet op zoek zijn naar huiselijke discipline zijn vrouwen. Als je kijkt naar de artikelen die over dit onderwerp op internet te vinden zijn en naar de berichten die op de fora gepost worden, dan zijn veruit de meeste door vrouwen geschreven. Vrouwen praten en schrijven het meest over dit onderwerp. En zij geven hun partner het vaakst te kennen dat ze HD in hun relatie willen integreren.

Dit zal voor sceptici die denken dat HD een achterhaalde uiting is van vooringenomen, gewelddadige mannen met patriarchale waarden en normen een grote verrassing zijn om te horen. Het is zelfs zo dat de meeste belangstelling en inbreng ten aanzien van huiselijke discipline van vrouwen afkomstig is. Er zijn veel vrouwen die graag een HD relatie zouden willen hebben, maar er niet in slagen dit te realiseren. Discussiegroepen staan bol van de berichten in de trant van, “Hoe kan ik mijn man ervan overtuigen dat ik wil dat hij mij eens op mijn plek zet?” of “Hoe vind ik een partner die de rol van heer des huizes op zich zou willen nemen?” of “Hoe krijg ik mijn man zo ver dat hij me zo hard op mijn billen geeft dat ik moet huilen?” De toenemende belangstelling voor huiselijke discipline is ontegenzeggelijk een vrouwelijk verschijnsel. Omdat vrouwen momenteel druk bezig zijn om hun positie te herdefiniëren en te onderzoeken wat ware vrouwelijkheid inhoudt, zijn ze ontzettend geïnteresseerd in de levensstijl van de huiselijke discipline.

Verschillende posities

Er zijn veel verschillende posities te bedenken waarin de heer des huizes zijn vrouw een pak op haar billen kan geven. Bij huiselijke discipline is het gebruik van lijfstraffen een belangrijke en effectieve manier om een vrouw te helpen negatief gedrag af te leren. Door zijn ongehoorzame, oneerbiedige of oneerlijke vrouw een flink pak op haar blote bips te geven, kan de heer des huizes er voor zorgen dat ze haar gedrag en houding aanzienlijk zal verbeteren.

Dit artikel is geen uitputtende opsomming van alle mogelijke houdingen waarin een vrouw een pak op haar billen kan krijgen. Wie creatief is, kan altijd nog weer een andere houding verzinnen. De belangrijkste posities zullen echter wel worden besproken, om aan te geven wat er zoal mogelijk is.

Hierbij zal meestal vooral de houding van het lichaam van de vrouw tijdens haar straf worden beschreven. Dat de heer des huizes bij bepaalde posities ook een andere houding aan zal moeten nemen, spreekt voor zich. In alle gevallen wordt er vanuit gegaan, dat zowel de heer des huizes, als zijn vrouw geen fysieke beperkingen hebben, die hen belemmeren bij het aannemen van de gewenste houding. Hebben ze die wel, dan is de positie in kwestie niet geschikt.

Waarom zou je überhaupt met verschillende posities willen werken? Wat is er mis mee om een vrouw altijd in dezelfde houding een pak slaag te geven? Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee, want dat kan uitstekend werken. Een flink deel van de stellen gebruikt altijd dezelfde houding. ‘Never change a winning combination’, zeggen ze wel eens. Verandering van spijs doet weliswaar eten, maar uiteindelijk draait het om de effectiviteit wanneer een vrouw een pak slaag krijgt; niet de variëteit telt, maar dat zij aan het huilen wordt gebracht en haar lesje leert.

Toch zijn er ook veel heren des huizes die verschillende posities gebruiken om hun vrouw een pak op haar bips te geven. Ze hebben vaak verschillende redenen om deze posities te gebruiken. Soms worden verschillende posities gebruikt, omdat de overtredingen verschillend zijn. Afhankelijk van de aanleiding, gebruikt de heer des huizes een andere houding. Zo moet ze bijvoorbeeld over zijn knie komen liggen als ze ongehoorzaam is geweest en over de keukentafel buigen als ze oneerlijk is geweest. Maar meestal zit hier geen systeem is, en gebruikt de heer des huizes de positie die hem op dat moment het beste uitkomt.

Ook kan een heer des huizes verschillende posities voor verschillende soorten discipline gebruiken. Zo heb je bij huiselijke discipline een pak slaag voor straf, periodieke billenkoek, straf uit voorzorg, straf wegens tegenwerking, meervoudige straffen en, indien voor het eerst toegepast, een introductiestraf. Deze verschillende types straffen worden soms van elkaar onderscheiden door van verschillende posities gebruik te maken. Het meest gebruikelijke onderscheid is die tussen een pak slaag voor straf en periodieke billenkoek. Soms wil de heer des huizes dat er geen misverstand bestaat over het feit of zijn vrouw een pak op haar bips voor straf of periodieke billenkoek krijgt. Door voor beide types straf een andere positie te gebruiken, kan de heer des huizes het verschil tussen deze twee hoofdtypes straf benadrukken. Ook gaat er een duidelijk signaal naar de vrouw uit als ze voor straf op haar billen krijgt, zodat ze dit niet voor een, vaak milder, periodiek pak op haar bips kan aanzien.

Ook kan men verschillende posities gebruiken om de strengheid van de straf te accentueren. De keuze van de positie hangt dan van de ernst van de overtreding af.

Maar ook de keuze van de instrumenten kan van invloed op de positie zijn. Sommige houdingen lenen zich er goed voor om een vrouw met de hand een pak op haar billen te geven, terwijl een andere positie weer handig is als hij haar er met de riem van langs wil geven, omdat hij ruimte nodig heeft om met de riem uit te kunnen halen. Hoe langer het instrument, hoe meer ruimte nodig is om uit te halen en hoe verder hij dus bij haar vandaag moet staan. Van belang is dat hij zo nauwkeurig mogelijk kan mikken met het instrument dat hij gekozen heeft en ook dat hij de kracht met welke hij het op haar laat neerdalen zo goed mogelijk kan doseren.

Het zal per vrouw verschillen of ze in bedwang gehouden moeten worden wanneer ze gestraft worden. Sommige vrouwen zijn in staat hun straf in ontvangst te nemen zonder dat dit nodig is. Met in bedwang houden wordt hier bedoeld dat bijvoorbeeld haar handen vastgehouden of haar benen gefixeerd moeten worden. Als dit niet nodig is, kan de straf ongehinderd toegediend worden en maximaal effect hebben. Als vrouwen net met HD beginnen, hebben ze er vaak moeite mee hun straf rustig te ondergaan. Een pak op de billen wegens tegenwerking is bedoeld om met dit gedrag af te rekenen, toch blijft het vaak een probleem. In dit verband zijn sommige houdingen geschikter voor vrouwen die moeite hebben hun straf rustig te ondergaan, terwijl andere houdingen geschikt zijn voor hen die dit juist wel kunnen.

Een andere reden waarom bij huiselijke discipline verschillende houdingen nodig kunnen zijn, is dat de heer des huizes vermoeid raakt of pijn heeft. Met name zijn rechterarm kan vermoeid raken. Door van positie te veranderen kan hij zijn spieren op een andere manier belasten, waardoor hij het straffen langer vol kan houden. Hierdoor kan zijn vrouw effectiever worden gestraft en is de kans dat zij in tranen wordt gebracht groter.

Verschillende houdingen kunnen ook door de heer des huizes gebruikt worden om het verrassingseffect te verhogen. Het verrassingseffect wordt gebruikt om een vrouw nog even in het ongewisse te laten over hoe ze gestraft gaat worden, of dit nu periodiek is of voor straf. Doordat ze niet weet hoe ze gestraft gaat worden, is zij extra onzeker over wat haar te wachten staat. Ze is dan helemaal aan de heer des huizes overgeleverd, wat haar gehoorzaamheid en overgave vergroot. Daarom is het een goede zaak een vrouw in het ongewisse te laten over hoe ze gestraft wordt. Alles wat de gehoorzaamheid en de overgave aan de heer des huizes kan vergroten tijdens het strafproces moet als positief opgevat worden.

Een belangrijke reden om verschillende posities te gebruiken voor een pak slaag, is om te spelen met de schaamte die een vrouw voelt. In de meeste posities zal een vrouw zich wel schamen, omdat zij in een houding staat of ligt die haar fysiek en emotioneel kwetsbaar maakt. Het zijn niet direct houdingen die ze zelf graag zou aannemen. De ene houding roept echter meer schaamte dan de andere op, omdat ze in de ene houding kwetsbaarder is dan in de in de andere. Houdingen waarin het gebied tussen haar benen en billen goed zichtbaar is, vallen in de categorie die veel schaamte oproept. Dergelijke houdingen worden door de heer des huizes vaak gereserveerd als hij af moet rekenen met ernstige misstappen. Daarbij moet niet vergeten worden, dat de meest gebruikelijke houding, over de knie, automatisch schaamte bewerkstelligt.

Sommige houdingen worden gebruikt omdat ze overgave benadrukken. Houdingen die overgave triggeren helpen een vrouw zich ook echt over te geven. Aan de andere kant zijn er ook houdingen die de overgave zeker niet bevorderen, maar wel een hoog niveau van overgave vragen. Bij een houding waarin een vrouw niet fysiek in bedwang wordt gehouden, wordt veel van haar overgave gevraagd om er niet halverwege het pak slaag vandoor te gaan. Zulke houdingen zijn niet zo geschikt als een vrouw het moeilijk vindt zich over te geven. Kan zij dat echter wel, dan hebben ze als voordeel, dat ze gedwongen wordt actief in haar straf te participeren, wat tot een sterker gevoel van overgave zal leiden.

Een belangrijke reden waarom de heer des huizes zijn vrouw een bepaalde houding laat aannemen is dat hij in die houding kan zien of ze tijdens haar straf gaat huilen. Dat de straf uit een pak op haar bips bestaat, betekent meestal dat zij tijdens haar straf van hem wegkijkt. Als hij haar gezicht niet kan zien, dan is het soms lastig vast te stellen of ze huilt of niet. Het kan best zijn dat ze huilt zonder geluid te maken. Als hij haar gezicht dan niet ziet, kan dit feit hem heel goed ontgaan, terwijl het juist zo belangrijk is dat de heer des huizes weet dat ze huilt, omdat dit hem helpt in te schatten of de straf indruk begint te maken.

Veiligheid is altijd een belangrijk item tijdens een pak slaag. Een vrouw moet nooit op een gammele stoel gezet worden als ze gestraft wordt, omdat deze om zou kunnen vallen of in elkaar zou kunnen storten. Om dezelfde reden moet ze nooit over een glazen tafel gebogen staan vanwege het risico dat het glas breekt. In het algemeen gesproken, hoe zachter het meubelstuk, hoe veiliger het in disciplinair opzicht is. Als een vrouw uitglijdt en tegen een zachte leunstoel aanvalt, dan is het niet erg waarschijnlijk dat ze zich zal bezeren. Maar als ze tegen een harde stoel met scherpe randen aanvalt, dan zou ze zich goed pijn kunnen doen.

De heer des huizes is tijdens de straf voor de veiligheid van zijn vrouw verantwoordelijk. Wanneer een vrouw een pak op haar blote billen krijgt, dan valt ze onder de verantwoordelijkheid van de man. Ze moet doen wat hij zegt, omdat ze zich aan hem overgeeft. Daarom moet de heer des huizes zich, wanneer hij haar een pak slaag geeft, te allen tijde van haar veiligheid vergewissen.

De beste manier om er zeker van te zijn dat hij haar een veilige houding laat aannemen, is te zorgen dat hij nadenkt over de eventuele consequenties van de houdingen die hij haar laat aannemen en dat hij haar eventuele fysieke beperkingen in het achterhoofd houdt (bijvoorbeeld als hij weet, dat ze snel duizelig wordt).

Hij moet zich er tevens van vergewissen dat zijn eigen gezondheid en veiligheid niet in het geding komt. Dit houdt in dat hij haar zo moet positioneren dat hij haar gemakkelijk een pak op haar bips kan geven, wat inhoudt dat haar billen gemakkelijk voor zijn hand of voor het instrument dat hij gebruikt, toegankelijk zijn. Het houdt in dat hij zich niet in allerlei ongemakkelijke bochten moet hoeven wringen om haar een pak slaag te kunnen geven. Het is goed mogelijk dat hij pas merkt hoe ongemakkelijk het geweest is als het pak slaag erop zit en hij voelt dat hij last van zijn rug gekregen heeft.

In alle beschrijvingen van de houdingen die een vrouw kan aannemen voor een pak op haar bips, wordt ervan uit gegaan dat de heer des huizes rechtshandig is en hij de straf met zijn rechterhand toedient. Linkshandige mannen moeten rechtse posities, handen, benen, en dergelijke lezen als linkse. Rechtshandige mannen kunnen de instructies opvolgen zoals ze beschreven staan.

Wees je ervan bewust dat je lichaamsbouw van invloed zal zijn op hoe je die diverse houdingen als heer des huizes of vrouw ervaart. Een kleine vrouw met een lange echtgenoot met lange benen, zal het heel ongemakkelijk vinden over de knie te liggen, omdat haar handen en voeten nauwelijks de vloer zullen raken. Maar wellicht dat die positie toch aanspreekt omdat zij zich dan volkomen hulpeloos en helemaal aan haar heer des huizes overgeleverd voelt. Ook gewicht kan een rol spelen: mensen met een bovengemiddeld gewicht zullen sommige houdingen ook niet prettig vinden. Dit geldt zowel voor de heer des huizes als zijn vrouw. De posities die in dit artikel besproken worden zijn slechts algemene richtlijnen, je zult ze mogelijk een beetje moeten aanpassen om ze voor jou geschikt te maken.

De klassieke positie voor een pak op de billen is natuurlijk de onvolprezen over-de-knie-houding. De naam zegt het al: de vrouw ligt met haar gezicht naar beneden over de knie van haar man, die op een kruk, bed of bank zit. Haar buik rust op zijn schoot. Haar bips is zo gepositioneerd zodat hij er goed met zijn rechterhand bijkan. Haar hoofd bevindt zich aan zijn linkerkant, haar benen aan de rechterkant. Zo bevindt ze zich in een uitstekende positie om een pak op haar billen te ontvangen.

De heer des huizes zit gewoonlijk op een stoel, maar hij kan ook op de rand van een bed of zelfs op een tafel zitten, er vanuit gaande dat het een lage tafel is. Als de tafel te hoog is, dan zou het gewicht van de vrouw volledig op zijn knieën rusten, wat wel eens moeilijk kan zijn. Een stoel heeft de ideale hoogte, omdat de vrouw eventueel met haar voeten (en in voorkomende gevallen ook haar handen) bij de grond kan. Zo kan ze haar evenwicht bewaren en tevens het gewicht dat op de knieën van de man rust verlichten.

Er zijn veel variaties voor de over-de-knie-positie. Zo kan de heer des huizes haar polsen gekruist op haar rug vasthouden. Op die manier kan hij voorkomen dat zij de klappen blokkeert, mocht ze zo dom en ongehoorzaam zijn dergelijk gedrag te vertonen.

Hij zit meestal op een stoel. Op een bed of bank kan ook. Zolang de hoogte maar geschikt is om haar over de knie leggen en haar een klinkend pak op haar bips te geven.

Hoe meer de billen van de vrouw zich in het midden van de schoot van de man bevinden, hoe beter haar intieme delen zichtbaar zijn. Dit zal de schaamte en vernedering vergroten, wat op zijn beurt de effectiviteit van de straf zal vergroten.

De over-de-knie-positie heeft een aantal voordelen. Het geeft de heer des huizes de mogelijkheid zijn vrouw veilig fysiek in bedwang te houden als hij haar een pak slaag geeft. Zo kan hij voorkomen, dat ze zo wild kan tegenstribbelen dat het gevaarlijk wordt. Een vrouw kan in die positie ervaren dat haar man haar fysiek in bedwang houdt, wat haar overgave en gehoorzaamheid aan haar man zal vergroten.

In de klassieke houding over de knie ligt de vrouw over beide benen van de man. Als ze zich voldoende overgeeft en gehoorzaamt, dan zal ze hem niet schoppen als hij haar een flink pak op haar bips geeft. Schoppende benen kunnen gevaar opleveren voor de heer des huizes, zeker als hij haar een pak slaag met de hand geeft. Door de pijn van het pak slaag kunnen sommige vrouwen het niet laten met hun benen te schoppen. Dit moet krachtig ontmoedigd worden, omdat zij dan ongehoorzaam is, maar erger nog, omdat dit schoppen zelfs gevaarlijk kan zijn.

Ongehoorzaamheid tijdens een pak slaag wordt gewoonlijk beantwoord met een extra pak slaag. Deze extra straf zal een vrouw bijbrengen dat ze de heer des huizes moet gehoorzamen tijdens haar straf.

Wanneer een vrouw ondanks herhaalde waarschuwingen, standjes en extra straf, nog steeds problemen geeft door met haar benen te schoppen tijdens een pak op haar billen, dan is het nodig dat de heer des huizes haar fixeert. Hiermee wordt geen bondage bedoeld, want deze techniek behoort niet bij huiselijke discipline. In plaats daarvan gebruikt de heer des huizes zijn eigen lichaam om zijn vrouw tijdens een pak slaag onder controle te houden. Hij zal zijn armen en benen gebruiken om te voorkomen dat zijn vrouw te veel tegenstribbelt wanneer hij haar straft.

Wanneer een vrouw over één been gelegd wordt, in plaats van over beide benen, dan kan hij zijn vrije been gebruiken om haar benen in te sluiten, zodat ze niet meer kan schoppen. Zijn rechterbeen wordt ter hoogte van haar knieholten over haar benen gezet. Hierdoor kan ze niet meer met haar benen trappen en kan de heer des huizes haar een flink pak op haar bips geven.

Sommige vrouwen kunnen het niet laten hun handen naar hun billen te brengen in een misplaatste poging te voorkomen dat de heer des huizes de volgende klap geeft. Dit is een duidelijk voorbeeld van ongehoorzaamheid waarvoor extra straf op zijn plaats is om de vrouw te laten weten dat dergelijk gedrag niet getolereerd wordt.

De heer des huizes kan de polsen van de vrouw op haar rug vasthouden als hij haar een pak op haar billen geeft. Dit moet voorkomen dat ze haar handen voor haar bips houdt. Andere vrouwen zullen harder tegenstribbelen en zullen in een soort houdgreep gehouden moeten worden. Hier dient wel voorzichtig mee omgesprongen te worden. Onoordeelkundig gebruik van grepen en klemmen kunnen leiden tot armbreuken en schouderontwrichtingen. Een verschrikkelijke afloop van wat een eenvoudig pak de blote bips had moeten zijn!

Een andere manier om de armen van de vrouw in bedwang te houden is door ervoor te zorgen dat zij ze onder haar lichaam legt op het moment dat ze over de knie komt te liggen. Het gewicht van haar bovenlichaam zal ervoor zorgen dat haar armen op hun plaats blijven. Als haar polsen gekruist liggen, zal het moeilijk voor haar zijn haar armen nog te bewegen.

De verschillende manieren om de armen en benen van een vrouw in bedwang te houden zijn tijdelijke oplossingen. Dat wil zeggen dat ze gebruikt kunnen worden bij een vrouw die pas met huiselijke discipline is begonnen of voor vrouwen die niet kunnen gehoorzamen en zich niet kunnen overgeven. Zodra een vrouw vorderingen maakt op het gebied van gehoorzaamheid en overgave zal het steeds minder nodig zijn dat de heer des huizes dwang toepast als hij zijn vrouw straft. Ze zal zich dan dankzij de autoriteit van de heer des huizes en het vooruitzicht van extra straf netjes aan haar straf overgeven.

Als een stel zich al langere tijd met huiselijke discipline bezighoudt en het nog steeds nodig is dat de heer des huizes fysieke dwang uit moet oefenen wanneer hij haar straft, dan zal hij moeten bekijken hoe hij haar meer gehoorzaamheid bij zou kunnen brengen. Eén van de meest effectieve methoden die hem hiertoe ter beschikking staan is ‘periodieke billenkoek’. Door de frequentie van het periodieke pak slaag op te voeren, zal hij haar meer overgave en gehoorzaamheid kunnen bijbrengen. Dit heeft veel voordelen voor een vrouw. Het zal haar helpen gehoorzamer te zijn als ze gestraft wordt, hetgeen betekent dat het minder aannemelijk wordt dat de heer des huizes lichamelijke dwang moet gebruiken wanneer hij haar een pak slaag geeft.

Iedere vrouw die aan huiselijke discipline wil doen, zou het tot een persoonlijk doel moeten maken dat ze zich aan haar straf overgeeft zonder dat het nodig is dat haar man lichamelijke dwang uitoefent. Dit is belangrijk omdat de mate van overgave en gehoorzaamheid hieraan afgemeten kan worden. Als het haar lukt een pak slaag in ontvangst te nemen zonder dat het nodig is dat ze in bedwang wordt gehouden dan heeft ze aanzienlijke vorderingen ten aanzien van overgave en gehoorzaamheid gemaakt. Iedere vrouw die haar vrouwelijkheid belangrijk vindt zou moeten proberen deze mijlpaal zo snel mogelijk te bereiken. Als een vrouw een pak op haar bips kan ondergaan zonder tegenstribbelen en blokkeren is dit een belangrijke uiting van haar persoonlijke groei.

Een pak slaag over de knie kan gegeven worden terwijl de heer des huizes op diverse horizontale vlakken zit. De meest gebruikelijke is een stoel. Een stoel heeft een rugleuning, zodat het comfortabeler voor de heer des huizes is zijn vrouw te straffen. Als de rugleuning zacht is, dat zal dit nog comfortabeler voor de man zijn, waardoor hij zijn vrouw nog gemakkelijker kan straffen.

Een pak slaag over de knie kan ook gegeven worden terwijl de heer des huizes op een bed of bank zit. Zolang deze maar niet te zacht zijn. Zijn ze dat wel dan wordt het lastig voor de heer des huizes om zijn evenwicht te bewaren terwijl hij zijn vrouw op haar billen geeft. Als hij stevig zit kan hij zijn vrouw gemakkelijker in bedwang houden.

Sommige vrouwen moeten op hun buik liggen als ze een flink pak op hun billen krijgen. Dit gebeurt meestal op een bed, omdat een pak slaag vaak in de slaapkamer wordt uitgedeeld. De heer des huizes kan zijn vrouw opdragen haar armen gekruist onder haar lichaam te houden, zodat ze haar handen niet voor haar billen kan houden.

Als een vrouw op haar buik op bed ligt kan ze zich erg naakt en kwetsbaar voelen. Verder kan ze haar gezicht in het beddengoed of het kussen duwen, wat eventuele geluiden kan dempen. Deze houding is ook aan te bevelen, omdat het bed gewoonlijk een plek is om te rusten, maar nu de plaatst waar ze gestraft wordt. Dat zal haar doen beseffen, dat de autoriteit van haar heer des huizes altijd en overal aanwezig is. Dit vergroot haar overgave aan hem, wat een goede zaak is.

Voor de heer des huizes is het heel comfortabel zijn vrouw een pak op haar bips te geven terwijl ze op bed ligt. Als hij een instrument zoals een plak of een leren riem wil gebruiken, dan zal hij ontdekken dat een dergelijk instrument te lang is om het over de knie te gebruiken. Hij zal zijn arm en schouder naar achteren moeten bewegen om haar goed op haar bips te kunnen raken met het juiste deel van het instrument. Dit is weinig comfortabel voor hem, terwijl het pak slaag juist oncomfortabel voor haar zou moeten zijn.

Als de heer des huizes zijn vrouw een pak op haar billen geeft terwijl ze op bed ligt, dan kan hij zo nodig naar voren of achteren bewegen. Zo kan hij gemakkelijk de juiste positie innemen om haar bips met het juiste deel van het instrument te raken. Deze bewegingsvrijheid is des te belangrijker als hij langere, flexibele instrumenten zoals een riem wil gebruiken. Hoe gemakkelijker de heer des huizes zijn vrouw op haar billen kan geven, hoe effectiever de straf zal zijn en hoe groter de kans dat hij ervoor kan zorgen dat ze moet huilen.

Sommigen mannen zullen het hun vrouw toestaan haar armen uit te strekken en het hoofdeneind van het bed vast te pakken, wanneer ze gestraft wordt. Als ze zich stevig vast kan houden, kan ze gemakkelijker in de juiste houding blijven liggen. Sommige vrouwen zullen dit overigens toch wel kunnen.

Als een vrouw in deze positie een pak op haar billen krijgt, kan de heer des huizes haar opdragen haar benen bij elkaar te houden. Met haar benen bij elkaar kan ze minder gemakkelijk gaan schoppen. Eventueel kan hij een zacht maar zwaar voorwerp over haar enkels leggen om dit helemaal te verhinderen.

Een andere optie is juist haar op te dragen haar benen zo ver mogelijk te spreiden. De bedoeling hiervan is, dat zij zich extra gaat schamen doordat haar intieme delen nu goed zichtbaar zijn. Bovendien zal ze zich in deze houding extra kwetsbaar voelen, waardoor ze ook gemakkelijk zal gaan huilen. Verder biedt deze houding de heer des huizes bij uitstek de gelegenheid behalve op haar billen ook op de achterkant van haar bovenbenen te slaan. Dit kan natuurlijk ook in andere houdingen, maar bij deze houding is het wel bijzonder gemakkelijk.

Wanneer een vrouw een bepaalde houding moet aannemen, kan een heer des huizes haar verbieden haar billen samen te knijpen. Een pak slaag op een paar ontspannen billen is namelijk pijnlijker. Ook geeft het een aardige indicatie over haar overgave en gehoorzaamheid. Een vrouw die haar bips tijdens een pak slaag ontspannen houdt, geeft zich meer aan haar straf over, dan een vrouw die haar billen bij iedere klap samenknijpt.

Een andere positie die geschikt is om een ongehoorzame vrouw te bestraffen, is wanneer ze op haar benen staat en vanuit haar middel naar voren buigt. Daarbij buigt ze haar romp onder een hoek van 90 graden ten opzichte van haar benen, zodat ze haar bovenlijf evenwijdig met de vloer houdt. Ze staat dus niet echt gebukt en kan dus bijvoorbeeld ook niet haar enkels vasthouden.

Het is vrijwel onmogelijk deze houding een hele straf vol te houden. Ze zal daarom meestal op een stoel mogen leunen (vaak de zitting).

Hierdoor wordt haar rug ontlast en kan ze de houding wel lang volhouden.

Een variatie op deze houding is dat een vrouw over een tafel buigt die ongeveer de hoogte van haar middel heeft. De bedoeling is dat haar bovenlichaam op de tafel rust. Zolang zij niet te al te klein is en de heer des huizes niet heel erg lang, zal haar bips zich op de ideale hoogte voor een pak slaag bevinden. Dankzij de tafel kan zij zich niet naar voren bewegen. Zo heeft de heer des huizes de gelegenheid haar een behoorlijk pak slaag te geven zonder dat hij zich zorgen hoeft te maken dat zijn vrouw naar voren schiet in een poging aan haar pak slaag te ontkomen. Zij zal zich daarentegen extra kwetsbaar voelen, hetgeen haar overgave en gehoorzaamheid ten goede komt.

Een houding die erg vernederend is, is wanneer ze zich helemaal voorover moet buigen. Ze zal dan over het algemeen haar enkels of haar knieholtes beet moeten pakken. Als ze dan bijvoorbeeld haar enkels vast moeten houden, wordt de kans verkleind dat ze tijdens de straf overeind schiet. Een alternatief is, dat ze een laag tafeltje o.i.d. beet moet pakken, maar enkels of knieholtes verdienen de voorkeur. Ook is een optie, dat zij met haar ene hand haar andere hand vast moet houden achter haar knieholten. Dit zal haar ervan weerhouden haar handen voor haar billen te houden als ze gestraft wordt.

Het is erg vernederend helemaal voorover te moeten bukken en zij zal zich dan ook behoorlijk schamen. Bovendien is het een zeer onderdanige houding. Meer in het bijzonder zijn haar vagina en het gebied tussen haar billen erg goed zichtbaar voor de heer des huizes. Daar is zij zich erg bewust van, maar ze kan niets doen om deze delen aan zijn blik te ontrekken. Zelf ziet zij de heer des huizes niet, en zou zij dat wel doen, dan ziet ze hem vanuit een vreemde hoek, omdat ze helemaal voorover gebogen staat.

De voorover gebogen positie kan beter niet gebruikt worden bij vrouwen die met een lage bloeddruk of flauwvallen bekend zijn, omdat het risico bestaat dat ze flauwvalt als ze na afloop van haar pak slaag overeind komt. Het plotselinge wegstromen van het bloed uit haar hoofd geeft daar kans op. Iedere heer des huizes moet zich van de gezondheidstoestand van zijn vrouw overtuigen, voordat hij besluit haar in deze houding te straffen. Überhaupt moet hij altijd voorzichtig zijn als hij deze positie gebruikt. Sommige mannen combineren hem met andere houdingen als het een straf betreft die de nodige tijd in beslag gaat nemen.

Eén van de voordelen van de houding waarbij de vrouw voorovergebogen staat en haar enkels beet houdt, is dat deze haar eraan herinnert hoe ze als kind gestraft is. Doordat ze als volwassen vrouw als een klein kind bestraft wordt, zal ze zich extra schamen.

De voorover gebogen houding heeft ook als voordeel dat de heer des huizes kan zien of zijn vrouw begint te huilen tijdens de straf. Als hij haar naar achteren laat kijken als hij haar op haar bips geeft, kan hij haar gezicht zien en daardoor volgen of ze moet huilen, wat van belang kan zijn.

Een andere voor huiselijke discipline geschikte houding, is die waarin een vrouw gestraft wordt terwijl ze rechtop staat. Daarbij zal ze soms, als de heer des huizes dat goed vindt en de vrouw in kwestie voldoende meewerkt, haar armen langs haar lichaam mogen houden. Vaker zal zij echter haar handen achter haar hoofd of in haar nek moeten vouwen als ze op deze manier op haar billen krijgt. Dat zorgt ervoor dat ze haar handen uit de weg houdt, waardoor de kans op ongehoorzaamheid verkleind wordt.

Een variatie hierop, is dat de vrouw met haar gezicht naar de muur moet staan en haar handen plat tegen de muur moet houden, ook weer met als achterliggende gedachten, dat zij dan niet haar handen voor haar bips kan houden als ze gestraft wordt.

Deze staande posities hebben een aantal voordelen. In de eerste plaats zorgt het ervoor dat het pak slaag ongehinderd kan plaatsvinden. In plaats van de veel tijd in beslag nemende procedure te volgen waarbij zij eerst naar de slaapkamer wordt gestuurd en dat de heer des huizes dan pas later volgt om haar over de knie leggen en een pak op haar bips te geven, kan de heer des huizes een veel snellere weg bewandelen door haar direct ter plaatste te bestraffen door haar op te dragen haar handen in haar nek te leggen. Vervolgens kan hij haar broek en onderbroek omlaag doen of rok omhoog en haar onderbroek omlaag, afhankelijk van wat ze aan heeft. Als hij haar vanaf haar middel ontbloot heeft, kan het pak slaag beginnen. Als ze een rok aanheeft, kan ze deze zelf omhoog houden als ze op haar billen krijgt. In andere gevallen kan ze haar handen in haar nek houden en met haar kleren rond haar enkels voor haar gedrag bestraft worden.

Het heeft veel voordelen een vrouw direct na de overtreding te straffen, omdat ze zo leert dat haar man zonder omhaal en ongenadig optreedt. In plaats van haar de gelegenheid te geven van de schrik te herstellen voordat de straf begint, wordt haar ter plekke de mantel uitgeveegd, wordt haar bips ontbloot en ontvangt ze haar straf. Het verrassingseffect en de schok van het onverwachte pak op haar bips zullen ertoe bijdragen dat ze snel in tranen is. Ze zal een groter respect voor de autoriteit van haar partner, zijn vastberadenheid om haar gedrag te bestraffen en zijn leiderskwaliteiten krijgen. Het zal tevens voorkomen dat ze de discussie aangaat in een poging haar welverdiende straf af te wenden. Haar partner hoeft niet te luisteren naar een liturgie aan excuses en rechtvaardigingen voor haar gedrag. In plaats daarvan kan hij haar onmiddellijk en stevig onder handen nemen. Hij kan haar per direct een lesje leren, in plaats van daar nog enige tijd mee te wachten. Het heeft de nodige voordelen als een vrouw in dergelijke situaties boter bij de vis krijgt.

Nog een voordeel van de houding waarbij ze rechtop staat, is dat haar bips zich voor de man op een ideale hoogte bevindt, een hoogte waarin hij daar gemakkelijk op kan slaan. Als de heer des huizes een instrument wil gebruiken zoals een plak of een riem, dan hoeft hij maar een stap achteruit te doen om zich in de ideale positie te bevinden om het instrument effectief op de bips van zijn vrouw te laten neerkomen.

Een ander voordeel van de houding waarbij ze rechtop staat, is dat een vrouw daarbij kan laten zien, dat ze haar man gehoorzaamt en dat ze zich aan de straf overgeeft. Als ze zo naakt voor haar heer des huizes staat, zou ze in de verleiding kunnen komen haar handen te laten zakken om ze voor haar bips te houden, om de klappen af te weren. Naarmate ze in overgave en gehoorzaamheid groeit, zal die kans afnemen en zal ze in de juiste houding blijven staan, terwijl ze zich gehoorzaam aan de straf, de pijn en schaamte overgeeft.

In het begin is het misschien nog nodig een vrouw door middel van een extra pak slaag wegens ongehoorzaamheid tot medewerking aan te zetten, omdat ze haar handen laat zakken om de klappen te blokkeren. Als ze later voldoende in haar overgave en gehoorzaamheid gegroeid is, zal ze echter weinig moeite meer hebben om haar straf in die positie te ondergaan. Sommige vrouwen kunnen dit wellicht al vanaf het begin. Anderen zullen hier aanmoediging in de vorm van een extra pak slaag en periodieke billenkoek voor nodig hebben.

Telkens als een vrouw in de staande positie gestraft wordt, zal haar gehoorzaamheid aan haar heer des huizes toenemen. Dit maakt deze houding uitstekend geschikt voor reguliere periodieke billenkoek, bedoeld om de vrouw overgave, gehoorzaamheid, respect en eerlijkheid bij te brengen. Een vrouw in de staande positie op haar billen geven zal een positief en langdurig effect op haar gehoorzaamheid hebben. Het zal ertoe bijdragen dat ze een betere vrouw, echtgenote, moeder en mens wordt.

De heer des huizes zal het gezicht van zijn vrouw over het algemeen niet kunnen zien als hij haar in de staande positie straft. Het is echter belangrijk voor hem dat hij haar gezicht wel kan zien (zo kan hij zien wanneer ze begint te huilen). Om dit te bereiken kan hij haar voor een spiegel laten staan. Ondanks dat ze dan van hem wegkijkt, kan hij in de spiegel toch haar gezicht zien. Door naar haar gezicht en haar tranen te kijken, kan hij beter de voortgang en de effectiviteit van het pak slaag beoordelen.

Een andere positie die sommige mannen toepassen bij de bestraffing van hun vrouw is met de benen omhoog. De vrouw moet dan op haar rug op bed of een bank gaan liggen en haar benen omhoog doen, zodat haar heer des huizes bij haar billen kan. Hij zal dan meestal haar enkels vasthouden om te voorkomen dat ze haar benen laat zakken, zodat haar billen voor het pak slaag beschikbaar blijven.

Ook de hierboven beschreven houding is weer erg vernederend voor een vrouw, omdat de plekjes tussen haar benen en billen weer uitermate goed zichtbaar voor haar man zijn. Ze zal zich dan ook erg kwetsbaar voelen.

Afgezien van de vernedering die deze houding bewerkstelligt, biedt deze de heer des huizes ook goed de gelegenheid haar effectief te straffen, omdat haar bips gemakkelijk voor zijn hand bereikbaar is. Bovendien kan hij haar ook heel gemakkelijk op de achterkant van haar bovenbenen slaan, vooral op de ‘sitspot’, de overgang tussen haar billen en bovenbenen.

Vaak is de schaamte die zij naar aanleiding van deze houding voelt al genoeg om haar in tranen te krijgen. Mocht dat niet het geval zijn, dan zal ze toch al snel huilen wanneer de heer des huizes haar op haar bips en de achterkant van haar bovenbenen slaat.

In plaats van dat de heer des huizes haar enkels vasthoudt, kan hij haar ook opdragen zelf haar benen omhoog te houden. Dat kan ze doen door haar armen om haar benen te klemmen of door elk been ter hoogte van de knieholte beet te houden. Dus ook bij deze houding kan ze laten zien hoe gehoorzaam ze is. Een gehoorzame vrouw zal haar benen gedurende de hele straf omhoog houden, hoezeer ze ook van pijn en schaamte moet huilen. Een vrouw die op deze manier gestraft wordt, leert een waardevol lesje in overgave en gehoorzaamheid.

Een groot voordeel van de beschreven positie is dat de heer des huizes haar gezicht tijdens de straf goed kan zien. Zo kan hij goed waarnemen hoe ze op het pak slaag reageert. Meer in het bijzonder kan hij zien of en wanneer ze moet huilen. Dit geeft hem veel informatie over hoe de straf bij haar aankomt en welk niveau van overgave ze bereikt. Bij veel vrouwen kan het huilen beoordeeld worden aan het geluid van het snikken, maar toch blijft het belangrijk zaken ook visueel te checken. Het kan best gebeuren dat een vrouw net doet of ze huilt. De heer des huizes zou dan ten onrechte kunnen denken, dat het pak slaag echt indruk maakt. Als hij echter goed op haar gezicht let, dan kan hij op onmiskenbare signalen letten, zoals of er tranen over haar wangen lopen. Dit is een betrouwbare indicatie of het huilen echt is.

Veel mannen vinden het belangrijk dat hun vrouw hen aankijkt, terwijl hij haar voor haar bips geeft. Bij de houding met de benen omhoog is dit goed mogelijk. Als ze hem aankijkt, kan hij goed in de gaten houden of ze wel bij de les blijft en haar streng blijven toespreken. Doorgaans zal dit de tranen bevorderen.

Sommige vrouwen worden gestraft, terwijl ze moeten knielen. Om te beginnen is de knielende houding traditioneel een onderdanige, zodat alleen de houding al haar onderdanigheid zal triggeren. Het gevolg is dat ook haar overgave vergroot zal worden.

Een vrouw kan op elke plek neerknielen, waar de heer des huizes haar goed kan zien en waar hij niet te ver voorover hoeft te bukken om haar op haar billen te kunnen geven. Een goede houding om een vrouw te straffen, is een houding waarin het zo gemakkelijk mogelijk voor de heer des huizes en zo onprettig mogelijk voor haar is. Hoe groter het gemak voor de heer des huizes, hoe beter hij haar kan straffen. Hoe groter het ongemak voor de vrouw, hoe beter ze haar lesje zal leren.

Dit houdt overigens nadrukkelijk niet in, dat ze hierbij pijn aan haar knieën moet krijgen. Het is prima om haar op een kussen te laten knielen om zo haar knieën te ontzien. De bedoeling van een pak slaag is dat haar bips zeer gaat doen, niet haar knieën.

Bij een knielende houding, is het van belang dat zij zich op een hoogte bevindt waarop haar man goed met zijn handen of een instrument bij haar billen kan. Als hij een wat langer instrument gebruikt zoals een leren riem, dan kan hij zijn vrouw op de grond laten knielen. Omdat de riem lang genoeg is om haar er zo goed van langs te geven. Voor een korter instrument zoals een plak is een bed of bank een geschikte plaats, zodat haar bips hoog genoeg is om goed te kunnen bereiken. Dit is natuurlijk nog belangrijker als de man besluit haar met de hand op haar billen te geven.

Als de heer des huizes een redelijk lang instrument als een riem gebruikt, kan hij zijn vrouw naast het bed laten knielen. Ze kan dan met haar bovenlichaam over het bed buigen, terwijl ze op de grond knielt. Dit is een stabiele houding die geschikt is voor langer durende bestraffingen.

Sommige mannen laten hun vrouw met haar gezicht naar de rugleuning toe in een fauteuil knielen. Ze kan dan met haar armen over de leuning hangen terwijl ze op haar billen krijgt. De vrouw zal dan vaak met haar hoofd over de leuning gaan hangen. Hoe zwaarder de stoel, hoe veiliger het is. Bedenk dat de stoel achterover kan vallen, zeker als zij tijdens de straf veel onverwachtste bewegingen maakt.

Een andere knielende positie die goed werkt is de volgende: schuif een kleine tafel tegen de muur, leg hier een kussen op en laat je vrouw hierop met haar gezicht naar de muur knielen, met haar handen plat tegen de muur.

Als het risico bestaat dat een vrouw zal proberen van positie te veranderen als ze op haar billen krijgt, dan kan haar gezegd worden dat ze met haar knieën uit elkaar moet knielen. Daardoor komt haar zwaartepunt lager te liggen waardoor het moeilijker wordt zonder toestemming van haar partner van positie te veranderen.

Deze houding is ideaal als er een stevig pak slaag uitgedeeld moet worden. De vrouw wordt verplicht naar de muur te kijken. Omdat een muur over het algemeen weinig verheffend is om naar te kijken, zal ze gedwongen worden zich tot haar straf en tot haar gedrag te bepalen. Ze zal haar handen gedurende de hele straf op de muur moeten houden. Het zal niet lang duren voor de tranen over haar wangen lopen en ze door pijn en van schaamte over het pak op haar bips moet huilen.

De geknielde houding is een veel gebruikte. De hoogte van de ondergrond is daarbij, zoals gezegd van belang. Deze hangt af van het gekozen instrument.

Ook een positie waarbij een vrouw op handen en voeten zit is erg beschamend. Haar borsten bungelen dan tussen haar armen omlaag. Haar bips steekt prominent omhoog, hetgeen belangrijk is voor een pak slaag. De plekjes tussen haar benen en billen zijn zeer goed zichtbaar, zeker als ze ook nog haar knieën moet spreiden. Dat laatste zorgt voor een stabiele houding en verkleint de kans dat ze tijdens haar straf zal bewegen.

Een ander voordeel van het op handen en knieën zitten, is dat ook haar bovenbenen goed voor een bestraffing gepresenteerd worden. Zo kan de heer des huizes zowel op haar billen als de achterkant van haar bovenbenen slaan. Zo kan hij strenger en/of langer straffen, mocht dit noodzakelijk zijn.

Wanneer de vrouw lang haar heeft, dan kunnen haar haren haar gezicht in die houding bedekken. Omdat het vaak handig is om haar gezicht te kunnen zien, om, zoals al diverse malen gezegd, in de gaten te kunnen houden of ze gaat huilen, kan de heer des huizes zijn vrouw opdragen eerst haar haar op te steken, voordat hij met de straf begint.

Sommige vrouwen gebruiken hun haren om zich veilig achter te verstoppen. Zeker dan is het raadzaam haar op te dragen het op te steken of in een staart te doen. Zo wordt haar deze verdediging ontnomen en kan zij zich niet verbergen, wat de straf ten goede komt.

Zoals na het lezen van dit artikel duidelijk moge zijn, zijn er veel verschillende posities waarin een vrouw bestraft kan worden. Er zijn ook verschillende redenen om wel of niet voor een bepaalde houding te kiezen, omdat ze allemaal zo hun voordelen hebben. Bij sommige posities kan een vrouw gemakkelijk fysiek in bedwang worden gehouden, bij andere is het gezicht van de vrouw te zien als ze een pak op haar bips krijgt, zodat te zien is of ze huilt.

Sommige mannen zullen altijd dezelfde positie gebruiken wanneer ze hun vrouw een pak slaag geven. Ze hebben een houding gevonden die ze goed bevalt en zien geen reden om deze te veranderen. Dat is natuurlijk prima. Andere mannen willen af en toe experimenteren met verschillende posities om het strafproces te kunnen optimaliseren. Als een nieuwe houding helpt om haar beter aan het huilen te krijgen of haar overgave te vergroten, dan is dit een mooie opbrengst, omdat ze meer profijt van haar straf zal hebben, hetgeen uiteraard het oogmerk van iedere heer des huizes is. Als een bepaalde positie ervoor zorgt dat een vrouw beter respect, gehoorzaamheid en overgave leert, dan is het de moeite waard.

Rituelen

INTRODUCTIE

Huiselijke discipline kan een grote rol in relaties spelen. Sommige huwelijken hebben er een positieve impuls door gekregen: in plaats van constante ruzies tussen de echtelieden, is er nu ruimte voor liefde. In plaats van disharmonie, heerst er nu rust. Heel kort door de bocht komt huiselijke discipline erop neer, dat een vrouw die zich niet weet te gedragen, wordt gestraft. Daarbij is een pak op de blote bips het middel om haar te leren zich liefdevol, eerlijk, respectvol en onderdanig te gedragen. Dat pak op de bips wordt voor haar eigen bestwil wordt gegeven, door haar partner die als heer des huizes de rol van leider in zijn relatie en gezin op zich neemt. Het strafproces omvat alles wat erbij komt kijken, wanneer een vrouw streng, maar rechtvaardig door haar partner wordt gestraft.


Wanneer een stel al langere tijd met huiselijke discipline bezig is, zal het onlosmakelijk deel van hun leven gaan uitmaken. De heer des huizes krijgt in de gaten hoe vaak zijn partner straf nodig heeft, hoe vaak een periodieke straf nodig is om te voorkomen dat ze toch uit de bocht vliegt en voor welk gedrag ze meestal moet worden gestraft. Hij stelt een vast schema voor periodieke billenkoek in. Hij leert steeds beter hoe hij zijn vrouw liefdevol en effectief moet straffen, zodat er regelmatig tranen vloeien wanneer ze op haar billen krijgt. Hij bekwaamt zich steeds verder in de technieken om een pak slaag toe te dienen en begint ook de psychologische technieken, zoals het geven van een standje te beheersen, zodat zij echt lering uit haar straf kan trekken en zich er helemaal aan kan overgeven.


De vrouw zal eraan gaan wennen, dat ze af en toe een pak op haar bips krijgt. Ze zal leren zich aan de heer des huizes te onderwerpen. Ze zal leren haar straf bereidwillig te ondergaan, als ze die verdiend heeft. Ze zal steeds bekender raken met de procedures rondom haar straf. Haar vrouwelijkheid, vermogen tot overgave, respect, eerlijkheid en liefde zullen groeien.


Rituelen zijn een belangrijke factor in het leven van een mens. De belangrijkste gebeurtenissen in ons leven, geboorte, huwelijk en dood, zijn met rituelen omgeven. Door de geschiedenis heen heeft de mensheid behoefte aan rituelen gehad, waarbij de rituelen vaak vol symboliek zitten. Rituelen zorgen ervoor dat een gebeurtenis boven het alledaagse wordt uitgetild en zodoende dat die gebeurtenis iets speciaals wordt.

Als we het over rituelen in relatie tot huiselijke discipline hebben, dan doelen we uiteraard niet op iets als het branden van een kaarsje wanneer de heer des huizes zijn vrouw over de knie trekt. Eerder gaat het dan om iets als bepaalde ‘gebruiken’: telkens als een vrouw wordt gestraft, zal dit op een vergelijkbare manier gebeuren. Niet iedere straf mag dan gelijk zijn, toch zal iedere heer des huizes een aantal gewoontes ontwikkelen die bij elke straf weer terugkomen. Híj weet automatisch wat de volgende stap moet zijn, omdat hij haar al zo vaak onder handen heeft genomen. En zíj weet ook precies wat er komen gaat, omdat ze inmiddels wel weet hoe haar partner te werk gaat, als zij straf verdient.

Een gewoonte is een slap aftreksel van een ritueel. We ontwikkelen automatisch gewoontes wanneer we dingen meerdere keren op dezelfde manier doen. Het zet zich in ons geheugen vast. Iets wat een gewoonte is, voeren we vaak vrij gedachteloos uit. Je tanden poetsen vergt bijvoorbeeld nagenoeg geen denkwerk. Je hebt het zo vaak gedaan dat je het op de automatische piloot afkunt.


Wanneer een man zijn vrouw straft omdat ze zich niet heeft weten te gedragen, moet hij ervoor waken dat dit proces geen gewoonte wordt, want dan verliest het zijn krachtige uitwerking. Door de kracht van rituelen te onderkennen, kan worden voorkomen, dat het strafproces op den duur een routinematige handeling wordt. Het doel van rituelen in een levensstijl met huiselijke discipline is om zowel geestelijk als lichamelijk indruk op een vrouw te maken, zodat ze een lesje leert dat zij niet licht vergeet. Een straf moet haar raken, zodat zij die niet weer een twee drie vergeet. Rituelen kunnen de emotionele uitwerking van een straf versterken.

In dit artikel zal nader worden ingegaan op rituele aspecten bij huiselijke discipline. Door de krachten van rituelen beter te begrijpen, kunnen we ze in het strafproces toepassen, zodat het effectiever wordt en de vrouw die gestraft wordt meer oplevert.

WAAROM RITUELEN GEBRUIKEN?

Rituelen kunnen een waardevolle bijdrage aan een proces leveren. De eerste functie van een ritueel is dat deze het belang of de fundamentele waarheid van iets onderstreept. Het strafritueel bij huiselijke discipline heeft verschillende betekenissen. Het laat zien dat huiselijke discipline nodig is. Het laat zien dat een vrouw straf verdient als zij zich niet weet te gedragen. Het laat zien dat zij voor negatief gedrag en een negatieve houding gestraft moet worden, wil ze als mens kunnen groeien. Het ritueel van het strafproces benadrukt het noodzakelijke karakter van huiselijke discipline. Het bevestigt dat een vrouw voor haar eigen bestwil gestraft moet worden. Dat de heer des huizes haar een stevig pak op haar bips moet geven als ze zich niet weet te gedragen. Dat zij zo op haar bips moet krijgen, dat ze ervan moet huilen en dat de straf dan nog niet op mag houden, omdat zij op die manier in haar ontwikkeling gestimuleerd wordt.


Een andere functie van het strafritueel bij huiselijke discipline is dat dit de rechtvaardigheid onderstreept. Het rituele karakter van de straf bevestigt dat de heer des huizes rechtvaardig handelt. Hij straft niet zomaar in het wilde weg, maar weloverwogen en met goede redenen gedaan. Wanneer hij zijn vrouw voor straf op haar billen geeft, dan illustreert dit bij huiselijke discipline behorende ritueel duidelijk het feit dat de heer des huizes ervan overtuigd is, dat zij straf verdient voor haar gedrag en dat hij 100% achter zijn beslissing staat. Wanneer een vrouw een periodiek pak slaag krijgt, zal het rechtvaardige karakter daarvan (ook al heeft haar gedrag geen aanleiding tot de billenkoek gegeven) worden onderstreept door het feit dat het volgens de algemene, het belang van de vrouw dienende, principes van de huiselijke discipline wordt gegeven. Periodieke billenkoek is rechtvaardig en juist. Een preventief pak slaag heeft zijn oorsprong in het verleden, waarin de vrouw in de fout gegaan is. Ook hier benadrukt het strafritueel het rechtvaardige karakter. De straf is rechtvaardig omdat het verleden geleerd heeft dat ze waarschijnlijk weer de fout in zal gaan in bepaalde situaties. Rituelen helpen de rechtvaardigheid van de straf zichtbaar te maken en te versterken.

Eén van de belangrijkste aspecten die de bij huiselijke discipline behorende rituelen duidelijk moeten maken, is dat straf onvermijdelijk is als de gemaakte afspraken niet nagekomen worden. Als een vrouw zich niet aan de gemaakte afspraken houdt zal dit onvermijdelijk en onveranderlijk tot een flink pak op haar blote bips leiden. De onvermijdelijkheid van een pak op de billen zal ervoor zorgen dat ze goed haar best doet. Als een pak slaag niet onafwendbaar zou zijn, dan zou ze in de verleiding kunnen komen zich niet aan de afspraken te houden. Het is van het grootste belang dat een vrouw weet dat als ze zich niet aan de afspraken houdt, een pak slaag onvermijdelijk is en dat er niet aan valt te ontkomen.


De onvermijdelijkheid van de straf zal over het algemeen ook tot het proces horen. Door aan dit proces vast te houden en tevens het ritueel in ere te houden dat een pak slaag met tranen gepaard moet gaan, onderstreept de heer des huizes niet alleen het principe dat ze altijd voor haar overtredingen gestraft wordt, maar ook dat die straf tot tranen zal leiden. Tranen zijn een belangrijk onderdeel als het op straffen aankomt.

Rituelen binnen het strafproces geven ook uiting aan de fundamentele waarheid dat overgave gezond is voor een vrouw en een positieve uitwerking op haar heeft. Overgave is de sleutel tot haar vrouwelijkheid en geeft haar de mogelijkheid deze vrouwelijkheid te ervaren. Deze waarheid is één van de eerste dingen die een vrouw zal ervaren als ze aan huiselijke discipline wordt onderworpen. Ondanks de pijn en schaamte die ze ervaart als ze op haar blote bips krijgt tot ze moet huilen, zal ze zich er vrouwelijk door voelen. Ze zal ontdekken dat als ze die vrouwelijkheid ervaart, ze eigenlijk haar ware zelf leert kennen. Ze zal ontdekken dat haar vrouwelijkheid aangeboren is en natuurlijk en prettig aanvoelt. Ze zal ervaren dat het gevoel van vrouwelijkheid één van de grote beloningen van een levensstijl met huiselijke discipline is.


Een ritueel zal ook doen beseffen dat het leiderschap van de heer des huizes noodzakelijk en gerechtvaardigd is. Deze overtuiging is één van de peilers waarop huiselijke discipline berust. Als er geen geloof is in het vermogen van de heer des huizes om te leiden, te begeleiden, te beschermen en te corrigeren, dan zou deze levensstijl geen enkele betekenis hebben. Het vertrouwen in, en de liefde voor de heer des huizes en zijn leiderschapscapaciteiten zijn fundamentele zaken binnen deze levensstijl. Daarom is het belangrijk dat in de rituelen die binnen huiselijke discipline gebruikt worden uitdrukking wordt gegeven aan de notie dat het leiderschap van de heer des huizes essentieel is.

Rituelen kunnen verder gebruikt worden om te onderstrepen dat de straf die de man aan zijn vrouw geeft wanneer ze die verdient, hem en zijn vrouw nader tot elkaar brengt. Als ze zich misdraagt en een negatieve houding heeft, dan zal dit afstand tussen haar en de heer des huizes creëren. Er is dan immers weinig ruimte voor begrip en liefde. Huiselijke discipline kan helpen deze afstand te overbruggen. Deze overbrugging speelt zich op verschillende vlakken af – lichamelijk, emotioneel en spiritueel. De lichamelijke ervaring van een pak op haar blote bips zal de vrouw dichter bij haar partner brengen. Door de emotionele ontlading als gevolg van een pak slaag tot ze moet huilen, verdwijnen de negatieve gevoelens die ervoor gezorgd hebben dat ze zich niet aan de afspraken gehouden heeft, vaak als sneeuw voor de zon. De vergeving die als vanzelfsprekend volgt nadat ze haar straf gekregen heeft, zorgt dat man en vrouw op het spirituele vlak weer dichter bij elkaar komen.

Rituelen kunnen ook laten zien hoe bevrijdend een straf voor een vrouw kan zijn. Door straf kan zij van slecht gedrag worden ‘genezen’. Door straf kan zij van haar schuldgevoelens worden bevrijd. Door straf kan zij telkens weer met een schone lei beginnen en dus een frisse start maken. Deze bevrijding is een belangrijk aspect van huiselijke discipline. Doordat een vrouw haar schuldgevoel door straf kan kwijtraken, zal zij zich daarna een stuk beter voelen.

Voorts kunnen rituelen een belangrijke rol spelen als de heer des huizes zijn vrouw een toontje lager wil laten zingen. Aangezien trots en arrogantie vaak aan misdragingen ten grondslag liggen, kan het bijzonder nuttig zijn dit gedrag bij te stellen door haar even op haar plaats te zetten. Sommige stellen gaan zelfs nog een stapje verder en hebben rituelen speciaal bedoeld om haar te vernederen. Vernedering gaat verder dan enkel een toontje lager laten zingen, maar heeft ook tot doel korte metten met trots en arrogantie te maken. Voor veel mensen heeft de term vernedering echter een zodanig negatieve lading, dat ze er niets mee te maken willen hebben, laat staan dat ze er in hun relatie gebruik van zouden willen maken. Zij zouden zich echter wel moeten bedenken, dat veel mensen het als een ultieme vorm van vernedering beschouwen als een volwassen vrouw een pak op haar blote bips krijgt tot ze moet huilen. In die context snijdt het weinig hout te beweren dat je niks van vernedering wilt weten. Vernedering is eigenlijk onlosmakelijk met huiselijke discipline verbonden, of je het nu echt ‘vernedering’ of ‘een toontje lager laten zingen’ noemt. Vernedering kan helpen bepaalde foute patronen – die haar in de problemen hebben gebracht – te doorbreken. Het kan de koppigheid en het recalcitrante gedrag wegnemen die haar persoonlijke groei in de weg staat. De vernedering is hierbij een eerste stap. Door vernedering zal zij tot haar oprechte, liefdevolle en vrouwelijke zelf worden teruggevoerd.


Rituelen kunnen ook gebruikt worden om schaamte op te roepen wanneer een vrouw straf krijgt. Het is noodzakelijk dat ze zich schaamt voor haar gedrag. Door schaamte te triggeren kan de kwaliteit van de straf en de kans op tranen enorm worden verhoogd.

Een ander gevoel dat kan worden opgewekt door zorgvuldig van rituelen gebruik te maken bij huiselijke discipline, is kwetsbaarheid. Hoe kwetsbaarder een vrouw zich tijdens en pak op haar billen voelt, hoe sterker zij het gevoel zal hebben, dat zij zich helemaal aan haar partner overgeeft. Het is een belangrijke functie van rituelen dit soort gevoelens op te roepen of aan te wakkeren. Kwetsbaarheid zal haar gevoeliger voor de pijn van het pak slaag maken. Des te gevoeliger zij voor het pak slaag is, des te effectiever zal het zijn en des te sneller zullen de tranen komen.

Tevens kan met rituelen worden bereikt dat zij zich vrouwelijker voelt: door kwetsbaarheid zal zij zich vrouwelijker voelen en ook door overgave zal zij zich vrouwelijker voelen.

Waar rituelen ook een belangrijke rol bij spelen, is bij het naar boven halen van een gevoel van respect voordat zij gestraft gaat worden. Het is belangrijk dat een vrouw haar straf serieus neemt. Sommige vrouwen maken grapjes om te verhullen dat ze zenuwachtig voor hun straf zijn. Dergelijk gedrag is ongewenst, omdat dit het serieuze karakter van de straf ondermijnt en het respect dat ze zou moeten hebben, wegneemt. Het hele disciplinaire proces is per slot van rekening voor haar eigen bestwil, dus zou ze dit serieus tegemoet moeten treden. Rituelen kunnen ervoor zorgen, dat zij de lijfstraf die zo goed voor haar is met de gepaste ernst tegemoet treedt.

Het strafritueel kan verder ook het respect van een vrouw voor haar heer des huizes bevorderen. Als ze zijn autoriteit genegeerd of te licht opgenomen heeft, kan het rituele aspect van de huiselijke discipline dit respect herstellen. Omdat hij degene is die haar straft, leidt en vergeeft, is het niet meer dan normaal dat zij respect voor zijn inspanningen heeft.

Een ander positief gevolg van rituelen, is dat zij de gehoorzaamheid van een vrouw aan de heer des huizes kunnen bevorderen. Als haar straffen te vrijblijvend zijn of sterk van elkaar verschillen of als haar rol niet helemaal duidelijk is, is het niet waarschijnlijk dat ze de heer des huizes zal gehoorzamen als ze een pak slaag krijgt. Door straf volgens een vast patroon te laten verlopen, bevorderen de rituelen dat zij haar man gehoorzaamt en zich coöperatief opstelt tijdens haar straf. Ongehoorzaamheid kan negatieve consequenties hebben zoals tijdverspilling en onbedoelde verwondingen. En last but not least kan ongehoorzaamheid tot extra straf wegens ongehoorzaamheid leiden. Door bij straf aandacht voor rituelen te hebben, zal zij gehoorzamer zijn, zich minder misdagen en zo het risico van extra straf wegens ongehoorzaamheid tot een minimum beperken.


Rituelen kunnen ook de onvermijdelijkheid van straf aangeven. Dit gevoel van onvermijdelijkheid is belangrijk om een vrouw te laten beseffen dat er altijd consequenties aan haar gedrag verbonden zijn. Daarbij is het niet belangrijk of een stel met afgesproken regels werkt of niet. Het is altijd goed dat het besef er is dat een straf onvermijdelijk is als zij zich niet weet te gedragen. Als een vrouw weet dat ze ALTIJD gestraft wordt als ze zich niet weet te gedragen, dan zal ze minder vaak de fout in gaan. Als ze er niet zeker van is, is de kans aanwezig dat ze zal proberen of ze met bepaald gedrag weg kan komen. Als ze het gevoel heeft dat een straf onvermijdelijk is dan zal dergelijk uitprobeergedrag ontmoedigd worden.


Dit gevoel voor onvermijdelijkheid heeft een aantal voordelen. Ze zal ervaren dat ze gestraft wordt voor haar gedrag, niet om wie ze is. Deze wetenschap heeft een positief gevolg op haar zelfbewustzijn en zelfrespect. Het gevoel van onvermijdelijkheid zal haar laten weten dat de heer des huizes haar op haar billen geeft omdat hij dit moet doen, niet omdat hij het graag wil. Het laat haar ervaren dat ze gestraft wordt voor haar eigen bestwil, hetgeen het gemakkelijker maakt zich eraan over te geven, ook al ziet ze er niet naar uit. En zoals al eerder genoemd, onvermijdelijkheid leert haar dat haar overtredingen onvermijdelijk tot een pak op haar blote bips leiden.

Rituelen kunnen ook tot een aantal positieve reacties leiden bij een vrouw wanneer ze straf krijgt. Meer in het bijzonder kunnen ze leiden tot een gevoel van geruststelling en algemeen welbevinden. Rituelen tijdens een straf kunnen een vrouw geruststellen in de zin dat ze weet dat de straf net als anders zal plaatsvinden, dat haar man haar net als altijd zal straffen. Het is een geruststellende gedachte dat de heer des huizes haar weliswaar op haar billen zal geven tot ze moet huilen, maar dat hij nooit onherstelbare schade zal aanbrengen. Hij wil haar gedrag bijsturen, haar geen schade toebrengen. Rituelen zullen haar duidelijk maken dat haar straf op een liefdevolle manier gegeven zal worden, omdat liefde de basis is bij toepassing van huiselijke discipline.


Rituelen zullen haar ook laten weten dat de heer des huizes haar tegen zichzelf zal beschermen. Veel vrouwen worden nogal eens gestraft voor gebrek aan respect, niet zelden omdat ze met te weinig respect met zichzelf omgaan. Door haar een pak slaag te geven zal de heer des huizes haar tegen haar eigen negatieve tendensen beschermen. Rituelen kunnen gebruikt worden om dit duidelijk te maken. Rituelen kunnen per slot van rekening orde scheppen in een vaak chaotische situatie. Een pak slaag voor straf kan gemakkelijk uit de hand lopen, wanneer de vrouw weigert zich aan haar straf te onderwerpen of wanneer ze hard gaat gillen of schreeuwen wanneer ze gestraft wordt. Ook het geluid van de klappen op haar bips kan bijdragen tot deze chaos. Door het toevoegen van de nuchterheid, onvermijdelijkheid en voorspelbaarheid door middel van het ritueel, kan het strafproces als minder chaotisch ervaren worden. Dit is een goede zaak, want chaotische omstandigheden kunnen een vrouw het gevoel geven dat ze onderworpen wordt aan willekeurig geweld in plaats van een welverdiend pak op haar bips omdat ze zich niet aan de afspraken gehouden heeft. Door chaos te beperken en rust en ratio in het proces te brengen, zorg je ervoor dat een vrouw beter van haar straf profiteert. Eén van de redenen waarom een man uitermate geschikt is om zijn vrouw te straffen, is dat hij over het algemeen minder emotioneel op situaties reageert dan zijn vrouw. Hij kan haar op een rustige, redelijke en beheerste manier straffen, zodat ze er ten volle van kan profiteren.

Rituelen kunnen ook het nodige voor de heer des huizes betekenen. Zij kunnen een sterk leiderschapsgevoel in hem boven halen. Zij kunnen ervoor zorgen dat zijn autoriteit en macht goed tot uitdrukking komt. Zij kunnen zijn neiging tot bescherming in hem wakker maken. Dit zijn allemaal positieve eigenschappen en gevoelens die behulpzaam zijn bij de dingen die zijn vrouw nodig heeft. In de huiselijke discipline houdt dit in dat hij haar straft als ze dit nodig heeft. Het betekent ook dat hij verantwoord te werk moet gaan en zichzelf onder controle moet houden, zodat hij haar niet verwondt. Leider en coach zijn houdt in dat hij niet overdreven voorzichtig optreedt, maar ook niet overdreven hard slaat. Gelukkig is de bips van een vrouw gemaakt om een flinke straf in ontvangst te kunnen nemen. Over het algemeen zullen vrouwen dan ook sneller een probleem hebben met een te voorzichtig optreden, dan met het tegenovergestelde. Rituelen in de huiselijke discipline zullen de heer des huizes helpen iedere keer de beste en effectiefste straf uit te delen, zodat zijn vrouw er optimaal van kan profiteren.


Rituelen kunnen gebruikt worden om gezamenlijke doelen te halen. Hoewel man en vrouw een tegengestelde rol in het strafproces hebben, komen hun doelen over het algemeen overeen. De man dient de straf toe en de vrouw ondergaat hem. Hij is actief, zij passief. Maar de straf en de overgave staat ten doel van de gezamenlijke wetenschap dat huiselijke discipline goed is voor de vrouw en voor hun relatie. Die overtuiging zal wel het laatste zijn waar de vrouw aan denkt als ze zich klaarmaakt om gestraft te worden. Ze kan alleen maar denken aan de pijn die het pak op haar billen gaat doen, niet dat ze vertrouwen heeft dat het strafproces een beter persoon van haar zal maken en dat ze van haar stress verlost zal worden. Rituelen kunnen hun gezamenlijke doelstellingen echter wel naar voren halen, zelfs als een vrouw met angst en beven op haar straf staat te wachten. Rituelen zullen haar eraan herinneren dat ze daar staat, omdat ze dat zelf wil. Ze zullen haar eraan herinneren dat zowel haar man als zijzelf vinden dat huiselijke discipline het beste antwoord is als ze zich niet aan de afspraken gehouden heeft. Ze zullen haar eraan herinneren dat de huiselijke discipline in haar eigen belang is.


Rituelen kunnen gebruikt worden om uiting te geven aan de opvatting dat huiselijke discipline man en vrouw dichter bij elkaar brengt en dat de band tussen hen erdoor verstevigd kan worden. Hoewel man en vrouw verschillende rollen hebben tijdens het strafproces, blijven ze onderdeel van de gezamenlijke actie om de participanten nader tot elkaar te brengen. Hun rollen zijn weliswaar verschillend, maar ze zijn ook aanvullend aan elkaar. Zonder het leiderschap van de heer des huizes, zou de vrouw niemand hebben aan wie ze zich over zou kunnen geven en zonder haar overgave zou er voor de heer des huizes niemand zijn om te begeleiden. De gezamenlijke daad van huiselijke discipline brengt de participanten dichter bij elkaar.


HOE KUNNEN RITUELEN GEBRUIKT WORDEN?

Als men bij huiselijke discipline rituelen in wil voeren, dan dient men zich eerst af te vragen of ze wel veilig en eenvoudig zijn. Een ritueel dat gevaar voor de gezondheid van de vrouw kan opleveren is uit den boze. Ook dient men zich te onthouden van rituelen die het strafproces onnodig ingewikkeld maken en daardoor de voortgang hinderen. Een vrouw een pak op haar blote bips geven is een eenvoudig, veilig en beproefd middel om af te rekenen met een negatieve houding of gedrag. Er is geen enkele reden om dit ingewikkeld te maken.


Zo is het branden van kaarsen en wierook over het algemeen geen geschikte ritueel bij straf. Een brandende kaars is immers een potentieel gevaar. Stel dat zij hem per ongeluk omtrapt, terwijl ze over de knie ligt! De heer des huizes heeft zijn handen al vol aan het onder controle houden en straffen van zijn vrouw. Hij zit niet te wachten op zaken die zijn aandacht af kunnen leiden.

Als een ritueel bij huiselijke discipline zo ingewikkeld wordt, dat je het moet opschrijven om het te kunnen onthouden, dan is het als stelregel te ingewikkeld. De rituelen moeten als het ware vanzelf ontstaan. Daarbij kan het overigens best even duren voordat men het juiste ritueel gevonden heeft om een vrouw goed en duchtig te straffen, in tranen te brengen en een lesje te leren. Er bestaat hierbij niet iets als het beste ritueel, er zijn vele wegen die naar Rome leiden.


Het ritueel van een straf is niet meer dan een standaard opeenvolging van opdrachten en gebeurtenissen die de heer des huizes gebruikt wanneer hij zijn vrouw bestraft als ze buiten haar boekje is gegaan. Het is geen ingewikkeld gedragspatroon dat uren in beslag neemt en dat daardoor voor verwarring kan zorgen. De meeste stellen hebben zo hun eigen patroon ontwikkeld dat bij hen past. De meeste heren des huizes hebben een proces met een aantal standaardstappen ontwikkeld dat ze gebruiken om hun vrouw te straffen. Het is in de loop van de tijd gegroeid door observatie, uitproberen en bijstellen, totdat uiteindelijk een effectief patroon is ontstaan. Hij kan het ritueel gebruiken om zonder woorden de belangrijke aspecten van de huiselijke discipline duidelijk te maken.


Een ritueel kan al beginnen, nog voordat een vrouw überhaupt straf heeft verdiend. Sommige stellen hebben hun afspraken rondom huiselijke discipline op papier gezet, de regels waaraan de vrouw zich dient te houden en de straf die bij een bepaalde overtreding hoort. Het kan zijn dat de strafmaat gedetailleerd uitgeschreven staat, zodat de vrouw precies weet wat haar te wachten staat. Deze nauwkeurige omschrijving werkt het ontstaan van een ritueel in de hand. Voor een kleine overtreding zal ze bijvoorbeeld een kleiner aantal klappen krijgen (of minder minuten) terwijl bij meer serieuze overtredingen de straf veel zwaarder zal zijn.

 
Overigens is het bij huiselijke discipline over het algemeen aan te raden een minder rigide systeem te hanteren, vooral als een vrouw niet zo gemakkelijk aan het huilen te krijgen is. Een vrouw is geen automaat die bij iedere straf precies na de zoveelste klap begint te huilen. Het is veel beter de mentale, lichamelijke en emotionele toestand van het moment in ogenschouw te nemen wanneer ze gestraft wordt. De ene keer zal er veel zwaarder gestraft moeten worden voor de waterlanders verschijnen, terwijl ze een andere keer al moet huilen voor er überhaupt een klap gevallen is.


Desalniettemin zijn er stellen die heel tevreden zijn over een systeem met vaste straffen per overtreding. Voor hen is het ritueel van een vastgestelde straf erg heilzaam.

Eén van de rituelen die een heer des huizes in het disciplinaire proces gebruikt, is het aanzeggen van de straf. Vaak wordt er een moment geprikt omdat drukke agenda’s direct afhandelden verhindert. Het kan zijn dat de heer des huizes een drukke agenda heeft. Het kan ook zijn dat de kinderen over het algemeen thuis zijn, zodat er soms gezocht moet worden naar een geschikt moment. Er kunnen dus beperkende omstandigheden zijn die de heer des huizes nopen de straf door te schuiven naar een ander tijdstip. En vaak zal ZIJ nog het minst tevreden zijn met dit uitstel.


De meeste vrouwen worden liever direct gestraft dan dat de straf uitgesteld wordt. Ze hebben het liefst dat het maar direct gebeurt, zodat ze er af zijn, zodat ze erna de onplezierige gedachte van een pak op de billen zo snel mogelijk kunnen vergeten. Ze willen het maar zo snel mogelijk achter de rug hebben, zodat ze weer tot de orde van de dag over kunnen gaan.

Het eerste deel van elk ritueel binnen de huiselijke discipline is dat de vrouw haar straf aangezegd krijgt. Het kan zijn dat hij haar op boze, strenge toon hierover informeert. Het kan ook dat hij haar heel ingetogen inlicht. Het kan ook zijn dat hij haar laat weten dat hij erg in haar teleurgesteld is. Hoe hij het ook aanpakt, het is belangrijk dat hij zich de impact ervan realiseert, omdat de aanzegging een belangrijk onderdeel van haar straf is, dus eigenlijk al een straf op zich. De manier waarop hij haar op de hoogte stelt over de ophanden staande straf zet de toon voor de straf en heeft een psychologische uitwerking op haar – een effect dat hopelijk aan de effectiviteit van de straf bijdraagt.

Het is een feit dat hoe langer een vrouw op haar straf moet wachten, hoe meer het vooruitzicht ervan haar bezighoudt. Als haar straf direct gegeven wordt heeft ze helemaal geen tijd om zich zorgen te maken. Voordat ze erover na heeft kunnen denken is het pak slaag al achter de rug.

Maar als een pak slaag om de één of andere reden uitgesteld wordt, dan heeft ze alle tijd om zich er druk over te maken. Ze heeft veel tijd om na te denken over de pijn en schaamte die het pak op haar billen teweeg zal brengen. Ze zal langere tijd om moeten gaan met de gedachte dat ze de consequenties van haar gedrag onder ogen moet zien. Misschien broedt ze ook wel over een manier waarop ze haar straf kan ontlopen. Maar haar straf ontlopen zal ze natuurlijk niet.

Een ander voordeel van het vroegtijdig aanzeggen van de straf is dat een vrouw veel tijd heeft erover na te denken. Hoe meer tijd ze erover na kan denken, hoe effectiever de straf. Vaak zal ze de wetenschap dat ze pak op haar blote bips gaat krijgen even erg vinden als de straf zelf. Ze heeft tijd om erover na te denken en zich zorgen te maken over het feit dat ze een pak slaag gaat krijgen. Ze heeft tijd om stil te staan bij de schaamte die ze zal ervaren als ze te horen krijgt dat ze haar billen bloot moet maken en dat ze over de knie gelegd wordt voor een flink pak billenkoek. Ze heeft tijd om te bedenken hoe ze de straf die ze zo vreest, kan ontlopen. Ze heeft tijd om zich te realiseren dat in feite het door list en bedrog ontlopen van haar straf misschien nog wel erger is dan het werkelijke pak op haar bips. Hoe grote hekel ze ook aan een pak op haar blote billen heeft, toch weet ze dat ze zich nog vervelender zal voelen als ze zich uit haar straf heeft weten te kletsen, omdat ze zich dan alleen maar schuldiger zal voelen.


Een andere belangrijke techniek die de effectiviteit van een pak op de billen vergroot, is haar er actief bij te betrekken, zodat ze meer dan alleen de partij is die alles passief ondergaat. Door haar erbij te betrekken zal ze inzien, dat het pak slaag nodig is om haar gedrag onder controle te houden. Ook zal ze eerder beseffen, dat hetgeen ze misdaan heeft absoluut niet door de beugel kan. Het zorgt er voor dat ze begrijpt dat ze voor haar eigen bestwil gestraft wordt en dat ze er veel baat bij heeft.

Het is vernederend voor een vrouw als ze zelf een actieve rol moet spelen wanneer ze gestraft wordt. Het is al vernederend dat ze als een klein meisje een pak op haar blote bips krijgt, maar wanneer ze ook nog gedwongen wordt om hier zelf een actieve rol in te spelen, dan zal de schaamte en vernedering alleen maar verder toenemen, waardoor de effectiviteit van de straf zal toenemen.

Een mogelijkheid om haar bij haar straf te betrekken is door haar te laten bekennen dat ze haar straf verdiend heeft en dat het voor haar eigen bestwil is. Dit dient te gebeuren tijdens de fase dat het standje wordt gegeven. Als de heer des huizes haar een preek geeft, kan hij haar tevens vragen stellen over oorzaken en motieven van haar overtredingen. Hij moet haar vragen wat de gevolgen van haar gedrag zijn. Hij moet haar vragen of ze zelf ook niet vindt dat ze een pak op haar billen verdiend heeft. Hierdoor raakt ze al min of meer actief bij haar straf betrokken.

Deze techniek kan uitgebreid worden door de vrouw zelf om haar straf te laten vragen. Door haar zelf om haar straf te laten vragen, raakt ze verder actief betrokken bij haar straf. Het zal haar overgave bevorderen door acceptatie van het onvermijdelijke te bewerkstelligen nog voor de straf begonnen is. Dit heeft als voordeel dat de gehoorzaamheid aan de heer des huizes bevorderd wordt. Het zal er ook voor zorgen dat ze tijdens het pak slaag beter mee zal werken. Het zal haar helpen de les te leren die ze moet leren.

Niet alleen zou een vrouw aangemoedigd moeten worden zelf om haar straf te vragen, ze zou ook moeten vragen of hij haar zo wil straffen, dat ze gaat huilen. Het vragen om tranen is een waardevolle onderdanige daad van een vrouw die een pak slaag nodig heeft. Het is goed om haar zich te laten realiseren dat het niet alleen goed voor haar is, dat ze gestraft wordt tot de tranen vloeien, maar dat deze tranen haar ook zullen helpen om een dieper niveau van overgave te bereiken. De voordelen ervan staan verwoord in het artikel met de titel: ‘Tranen’.

Iedereen die het artikel ‘doorgaan terwijl ze huilt’ gelezen heeft, waarin wordt besproken hoe heilzaam het is de straf nog voort te zetten terwijl ze al huilt, omdat zij dan een dieper niveau van overgave kan bereiken, waardoor het louterend effect van het pak slaag sterk verhoogd wordt, weet dat het belangrijk is dat een vrouw dit ervaart als ze ernstig over de schreef gegaan is. Om een vrouw verdergaand en actief bij haar straf te betrekken zou ze aangemoedigd kunnen worden zelf om een dergelijke straf te vragen. Dit houdt in dat ze hem zou moeten vragen om haar op haar billen te geven totdat ze echt in tranen is en om dan nog niet op te houden, maar de straf nog een poos voort te zetten. Als een vrouw een dergelijke straf vraagt, geeft ze te kennen dat ze ten volle beseft dat ze een pak slaag nodig heeft en dat het voor haar eigen bestwil is. Ze geeft te kennen dat ze een pak op haar bips nodig heeft om een betere vrouw, echtgenote en mens te worden.


Een andere mogelijkheid om een vrouw bij haar eigen straf te betrekken is haar excuses te laten maken voor haar gedrag, voordat ze op haar billen krijgt. De opdracht haar excuses aan de heer des huizes aan te bieden, is een eenvoudige, doch effectieve manier om ervoor te zorgen, dat een vrouw zich klein voelt voordat haar straf begint. Het zorgt bij voorbaat al voor een gevoel van overgave, hetgeen een goede voorbereiding op het pak op haar blote bips is. Een eenvoudig excuus van de vrouw zal de gehoorzaamheid, overgave en schaamte tijdens de straf doen toenemen en is dus een belangrijk, niet te onderschatten ritueel.

Als een vrouw niet in staat is om voorafgaande aan haar straf haar excuses te maken, dan moet hier niet een groot punt van gemaakt worden. De heer des huizes zal gevoelens van berouw stimuleren door haar op haar billen te geven tot ze moet huilen. Als ze later in het proces huilt, zal het haar een stuk gemakkelijker vallen haar welgemeende excuses te maken. En als de heer des huizes niet tevreden is met de oprechtheid van haar spijtbetuiging, kan hij haar altijd opnieuw over de knie leggen tot hij wel tevreden is.

Wanneer een vrouw haar excuses voor haar gedrag heeft aangeboden, moet de heer des huizes deze accepteren (zelfs als hij twijfelt aan de oprechtheid ervan). Hij moet uitspreken dat hij haar excuus accepteert om haar vervolgens te laten weten dat hij haar voor haar gedrag zal straffen. Excuses zullen haar geen absolutie ten opzichte van haar straf verlenen. Haar excuses zijn een teken van vrouwelijke overgave en respect waarmee ze aan haar partner duidelijk maakt, dat ze begrijpt dat ze de mist ingegaan is en hier straf voor verdient. Door haar excuses is haar straf dus niet van de baan. Door haar excuses laat ze echter wel voor aanvang van haar straf zien, dat ze weet dat ze hem dubbel en dwars heeft verdiend. Natuurlijk is het belangrijk dat ze haar excuses voor haar gedrag maakt, maar nog belangrijker is dat ze ervoor gestraft wordt. Na haar excuses, dient ze altijd een ongenadig pak op haar bips te krijgen, omdat ze daarmee haar lesje het beste leert.


Een ander bijzonder effectief ritueel is, om een vrouw zelf het instrument waarmee ze gestraft wordt te laten ophalen. Dat kan natuurlijk alleen als de heer des huizes een instrument gebruikt. Maar als dat het geval is, dan werkt het prima haar de paddel, riem, tawse, haarborstel, mattenklopper of badborstel e.d. te laten halen. Ook hier is de effectiviteit weer te danken aan het feit dat zijzelf actief in haar eigen straf moet participeren.

Een klassieke methode is de vrouw de tuin in te sturen om zelf de zwiepende tak af te laten snijden waarmee ze op haar billen krijgt. Dit is erg nuttig, want het betrekt haar flink in haar eigen straf. Door zorgvuldig een twijg te selecteren en af te snijden wordt zij enorm bij het strafinstrument betrokken. Toch wordt bij huiselijke discipline het gebruik van twijgen ontraden, omdat het risico van schade aan haar bips behoorlijk groot is. Als men toch een instrument wil gebruiken, gebruik dan liever een mattenklopper, riem of paddel.


Soms wordt bij een bestraffing meer dan één instrument gebruikt. Daarbij kan de heer des huizes een aantal verschillende instrumenten uitkiezen, rekening houdend met het type straf dat hij gaat uitdelen (voor straf, periodiek, preventief, wegens tegenwerking, enzovoort). Hij kan zijn keuze ook laten afhangen van hoe hard hij haar wil straffen. Een relatief mild pak slaag kan met de hand toegediend worden, terwijl een strenger pak slaag om de inzet van de riem of mattenklopper vraagt. Ook kan de heer des huizes met de hand beginnen om haar billen op te warmen om na verloop van tijd over te stappen op een instrument.


Als er bij een bestraffing meer dan één instrument wordt gebruikt, kan het een goed ritueel zijn de vrouw alle attributen op te laten halen die mogelijk gebruikt gaan worden. Hij kan opdragen één specifiek instrument op te halen, omdat hij haar daarmee wil bestraffen. Het kan ook zijn dat hij haar verscheidene attributen laat ophalen omdat hij zijn keuze nog niet gemaakt heeft, of omdat hij haar nog even in het ongewisse wil laten over wat hij wil gaan gebruiken.

Daarbij is het wel belangrijk dat zij respectvol omgaat met de opdracht de instrumenten te halen. Zo mag ze de instrumenten bijvoorbeeld niet achteloos op tafel of bed neersmijten als zij ze gehaald heeft. Dergelijk gedrag getuigt namelijk van ongehoorzaamheid en disrespect. In dat geval zou ze een extra pak slaag moeten krijgen, zodat ze de heer des huizes en de instrumenten waarmee ze gestraft wordt leert respecteren. Als ze geen respect voor het disciplineproces toont, dan toont ze feitelijk geen respect voor zichzelf. Haar moet dan respect voor het ritueel worden bijgebracht, aangezien dit ritueel in haar eigen belang is. Als de heer des huizes niet zoveel om haar zou geven, dan zou hij niet de moeite nemen haar voor haar gedrag te bestraffen en zich niet de tijd gunnen haar duchtig te straffen.

Zij moet de instrumenten dus rustig, voorzichtig en met respect op bed, tafel, bank of wat dan ook, neerleggen. Ze moet zich realiseren dat de manier waarop zij met de instrumenten omgaat, symbool staat voor hoe zij met haar heer des huizes en het strafproces omgaat.

Hoewel de meeste mannen zelf het strafinstrument bepalen, laten sommige mannen hun vrouw zelf het instrument uitkiezen. De meeste vrouwen kiezen dan voor het minst pijnlijke, wat zou kunnen betekenen dat hun straf milder uitvalt. Indien een heer des huizes contentieus met straf omgaat, zal hij er voor zorgen dat ze ongeacht het instrument dat ze kiest, de straf krijgt die ze verdient: een pak slaag dat haar aan het huilen maakt, zodat de straf flink indruk maakt. Als de heer des huizes vindt, dat zijn vrouw een te licht instrument heeft gekozen, kan hij voor een aanvullende straf kiezen. Zo kan hij ervoor zorgen, dat zijn vrouw wel met een instrument aan komt zetten dat bij haar straf past. Een voordeel van het zelf laten halen, is dat zij een actieve bijdrage aan haar eigen straf moet leveren.

In de huiselijke discipline wordt de bips van een vrouw altijd bloot gemaakt als ze gestraft wordt. Dit uit veiligheidsoverwegingen. De heer des huizes moet te allen tijde kunnen zien wat de klappen op haar billen teweegbrengen, zodat ze niet onbedoeld verwond raakt. Verder kan men er ook voor kiezen, dat zij zich voor haar straf helemaal uit moet kleden. Dit stimuleert de schaamte, overgave en gehoorzaamheid. Naakt zijn wordt verder uitgebreid in het gelijknamige artikel besproken.

Het ritueel volgens welke zij zich uit moet kleden verschilt van stel tot stel. Sommige mannen dragen hun vrouwen op naar de slaapkamer te gaan, daar hun kleren uit te doen en te wachten tot hij boven komt. Bij andere mannen moeten de vrouwen zich in hun bijzijn uitkleden. Deze optie is wat minder geschikt als een man bang is, dat de straf hierdoor wel eens te erotisch zou kunnen worden, dat hij opgewonden raakt als hij bij het uitkleden toekijkt en dat hij dan niet meer in staat is haar adequaat te bestraffen. Weer andere mannen geven er de voorkeur aan zelf de kleren van hun vrouw uit te doen. Het kan van stel tot stel nogal eens verschillen dus.

De ene methode is niet beter dan de andere. Het is aan de heer des huizes om de meest geschikte manier uit te kiezen. Hij kan verschillende manieren uitproberen om te ontdekken welke het beste bij hen past. Er zijn mannen die zweren bij het ritueel dat zij zich boven in de slaapkamer alleen uitkleedt, terwijl er ook fervente aanhangers zijn voor de methode waarbij zij zich in zijn bijzijn uit moet kleden, omdat dit veel vernederender voor haar is. Dat ze haar kleren moet uitdoen met als enige reden dat ze een pak op haar blote bips gaat krijgen, is een verre van erotische ervaring. Ze weet donders goed, dat ze haar kleren niet voor een vrijpartij of douchebeurt uitdoet, maar enkel en alleen omdat ze een pak op haar billen gaat krijgen. Dat plaatst het uitkleden in een heel speciale context die haar schaamtegevoel sowieso zal aanwakkeren, of haar heer des huizes nu toekijkt of niet.

De reden dat sommige mannen liever zelf de kleren van hun vrouw uitdoen, is dat zij haar zo elke controle willen ontnemen. De controle over haar verschijning, haar waardigheid en haar privacy worden haar tijdelijk ontnomen. Omdat ze zich niet aan de afspraken gehouden heeft, wordt haar de bescherming van haar kleding ontnomen. De heer des huizes laat zijn gezag gelden door haar voor de duur van haar straf van haar kleding te ontdoen. Om deze gedachte nog meer kracht bij te zetten, doet hij zelf haar kleren uit, om haar ondubbelzinnig te laten merken dat zij het recht om kleren te dragen verspeeld heeft. Pas als de heer des huizes besloten heeft dat ze voldoende gestraft is, kan ze haar kleren terugkrijgen.


De meest gebruikelijke plaats om een vrouw te straffen is de slaapkamer. Meestal is dit de kamer die de meeste privacy biedt. Deze privacy zorgt ervoor dat de straf goed uitgevoerd en zij aan het huilen gebracht kan worden. Voor mensen met kinderen is de kans dat ze in de slaapkamer gestoord worden het kleinst.


Anderzijds zal een vrouw doorgaans alleen gestraft worden als er geen kinderen in de buurt zijn. Hetzij omdat het stel geen kinderen heeft, hetzij omdat die kinderen op dat moment niet thuis zijn. Dit geeft de heer des huizes de ruimte om zijn vrouw te straffen op een manier die hem goeddunkt. Hij kan dan zelfs de ruimte waar hij haar straft symbolisch bij de aard van haar overtreding laten aansluiten. Als haar overtreding bijvoorbeeld met onbetaalde rekeningen of het teveel uitgeven van geld verband houdt, dan wordt ze in de werkkamer gestraft. Eet ze te veel, dan is de keuken een goede plek. kijkt ze te veel TV, dan is een pak op de bips recht voor de TV de plek bij uitstek. Heeft ze een bekeuring of rijdt ze roekeloos, dan zou de heer de huizes voor de garage kunnen kiezen, waarbij ze dan over de motorkap gebogen moet staan. Uiteraard kan dit alleen als de gekozen ruimte voldoende privacy biedt. Niet alleen mogen er geen pottenkijkers bij de straf zijn, ook moet gewaarborgd zijn, dat derden niets kunnen horen.

Vaak kiezen mannen ervoor hun vrouw steeds in dezelfde kamer te straffen, omdat dit effectief aan het rituele karakter ervan bijdraagt. Als ze steeds een andere locatie zouden kiezen, dan zou dit in hun ogen te koste van het ritueel, en dus de effectiviteit van de straf gaan. Als ze daarentegen steeds in dezelfde kamer het pak slaag uitdelen, wordt het ritueel versterkt, waardoor hun vrouw zich gemakkelijker kan overgeven en de kans op ongehoorzaamheid of disrespect afneemt.


Er is een verschil tussen een vrouw naar bijvoorbeeld de slaapkamer sturen en haar er zelf naartoe brengen. Als je je partner ergens naartoe stuurt, moet zij vrijwillig gehoorzamen, waardoor zij zich sneller zal overgeven. Bovendien heeft ze dan nog even de gelegenheid over haar gedrag na te denken.

Ook kun je je vrouw zelf naar de slaapkamer brengen, bijvoorbeeld door haar bij haar arm te pakken en zo naar de slaapkamer te dirigeren. Het voordeel daarvan is dat je dan direct fysiek laat merken wie de baas is. Door lichamelijke dwang te gebruiken laat je merken, dat je gehoorzaamd moet worden en dat ze niet onder de straf uit zal komen die je voor haar in gedachten hebt.


Voor wie net met huiselijk discipline begint is deze fysieke controle waarschijnlijk nodig, omdat een vrouw in dat stadium meestal nog niet direct in staat is zich aan haar straf over te geven. Als een vrouw er moeite mee heeft te gehoorzamen als ze straf krijgt, dan kan het gewoon nodig zijn dat hij haar stevig bij haar arm pakt en mee naar de slaapkamer troont om haar daar een flink pak op haar blote billen te geven. Na verloop van tijd, als ze haar partner heeft leren gehoorzamen, dan zal een dergelijke fysieke dwang niet meer nodig blijken.


In de hoek staan is eveneens een belangrijk onderdeel van huiselijke discipline die veel stellen in hun ritueel hebben opgenomen. Vaak zal een vrouw op verschillende momenten van haar straf in de hoek moeten staan, zodat ze gelegenheid heeft na te denken over wat ze misdaan heeft.

De manier waarop de tijd in de hoek moet worden doorgebracht, kan enorm verschillen. Sommige vrouwen moeten in de hoek staan, terwijl anderen er moeten knielen. Sommigen moeten hun handen in hun nek houden, terwijl anderen ze voor zich mogen houden. Weinigen zullen over hun gloeiende bips mogen wrijven als ze in de hoek staan, maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. De manier hoe er met de hoek omgegaan wordt zal van stel tot stel verschillen. Sommige vrouwen worden voortdurend door hun partner in de gaten gehouden als ze in de hoek staan, anderen worden alleen naar een kamer gestuurd en moeten daar zonder toezicht in de hoek staan. Bij weer anderen zal de heer des huizes af en toe even komen kijken of alles nog verloopt zoals de bedoeling is.

Sommige vrouwen worden op hun billen geslagen terwijl ze in de hoek staan. Anderen krijgen er een standje. Beide methoden kunnen tranen stimuleren – ofwel de eerste tranen tijdens de straf, ofwel een nieuwe huilbui.

Een preek is eveneens een belangrijk ritueel bij huiselijke discipline. Sommige mannen delen amper een standje uit, terwijl anderen er gedurende de hele straf mee doorgaan. Een standje werkt doorgaans goed omdat het heel helder maakt wat er mis gegaan is en wat er in de toekomst moet veranderen. Sommige mannen geven altijd op dezelfde manier een standje. Dit kan inhouden dat hij het altijd op dezelfde manier doet, maar ook dat zijn vrouw altijd voor vergelijkbare overtredingen gestraft moet worden. Anderen pakken het elke keer weer anders aan, zodat ze telkens goed bij de les moet blijven om te weten wat hij haar te melden heeft. Een preek zal er voor zorgen dat de vrouw haar aandacht op de heer des huizes zal blijven richten.


Sommige mannen hebben een vast ritueel om zich voor te bereiden als ze hun vrouw gaan bestraffen. Ze strekken hun arm, hun nek of hun rug om te voorkomen dat ze problemen krijgen als ze de straf uitdelen. Of ze wrijven in hun handen om ze op te warmen, als voorbereiding op het uitdelen van een flink pak slaag. Of ze smeren de riem die ze gaan gebruiken met olie in om hem soepel te maken Al dit soort handelingen kunnen bij huiselijke discipline als rituelen dienen.


Een ander ritueel kan zijn, dat een vrouw voorafgaande aan het pak slaag te horen krijgt HOE ze gestraft wordt. Zo kan haar partner haar bijvoorbeeld vertellen dat hij eerst haar bips gaat opwarmen met een pak slaag met de hand om vervolgens over te gaan op een hardere straft met de paddel of de riem. Een dergelijke mededeling zal haar adem vaak doen stokken, omdat het geen pretje is precies te horen wat je allemaal nog te wachten staat. Ze zal de harde waarheid op deze manier onder ogen moeten zien en ervaren dat haar man geen grapjes maakt als hij haar zegt dat hij haar flink onder handen zal nemen.

Sommige mannen zullen hun woorden als ze hun vrouw vertellen wat haar te wachten staat, kracht bij zetten met een paar harde kletsen op haar billen. Zeker als hij haar een strengere straf aanzegt dan normaal, zal ze zich realiseren dat haar een erg langdurige en pijnlijke ervaring te wachten staat.

Er zijn ook mannen die hun vrouw na iedere klap ‘dankjewel’ laten zeggen of hun vrouw de klappen laten meetellen. Het wordt niet vaak toegepast, omdat dit de voortgang van de straf flink kan belemmeren. Bovendien geef je de vrouw zo controle over haar straf. Zo kan ze bijvoorbeeld lang wachten met tellen of bedanken. Dit is uiteraard een ongewenste ontwikkeling. De heer des huizes dient dan ook goed op te letten dat zijn vrouw geen vertragingstechnieken gebruikt. Iedere opzettelijke poging de voortgang van de straf te belemmeren moet als ongehoorzaamheid worden opgevat en dient streng bestraft te worden, zodat ze niet weer een loopje met de heer des huizes zal nemen.

Een andere goed ritueel is wanneer hij haar vraagt of ze genoeg gehad heeft. De heer des huizes moet deze vraag natuurlijk in eerste instantie zelf beantwoorden, omdat hij er verantwoordelijk voor is dat straf en overtreding goed op elkaar afgestemd zijn. Verder kan hij haar tranen natuurlijk goed waarnemen. Wanneer een vrouw vervolgens antwoordt dat ze genoeg gehad heeft, terwijl het pak slaag nog maar amper begonnen is, dan dient ze voor straf extra op haar billen te krijgen omdat ze niet eerlijk is over wat ze nodig heeft. Dit ritueel zal de vrouw helpen eerlijk en zelfbewust te zijn als ze gestraft wordt.

Ook het moeten bedanken voor haar straf kan deel uit maken van het ritueel van de huiselijke discipline. Hoe er ook over rituelen wordt gedacht, bedanken zou altijd moeten gebeuren. Als een vrouw haar heer des huizes niet bedankt, dan heeft ze nog niet veel begrepen van het strafproces, wat er met name voor HAAR bestwil is. Ze zal zich moeten realiseren dat de straffende hand een daad van liefde is. Hij straft haar omdat hij zich zorgen om haar welzijn maakt. Hij wil dat ze gelukkig, respectvol, eerlijk en gehoorzaam en vol overgave is. Deze kwalificaties helpen haar zich als vrouw, moeder, echtgenote en mens te ontwikkelen. Het rituele bedanken moet gebeuren uit respect voor de moeite die hij neemt haar te straffen. De heer des huizes zou haar streng onder handen moeten nemen als ze het weigert of vergeet.


Sommige mannen hebben het ritueel van bedanken verder uitgewerkt. Ze willen dat hun vrouw hen in de ogen kijkt wanneer zij hem bedankt, zodat ze kunnen zien of de woorden wel oprecht zijn. Wanneer zij het niet kan opbrengen haar man uit de grond van haar hart voor haar straf te bedanken, dan zou ze opnieuw over de knie gelegd moeten worden net zolang tot ze het wel kan. Ze moet net zo lang hard op haar bips geslagen worden totdat ze oprecht dankbaar voor haar straf is, omdat ze alleen dan van haar straf zal profiteren.

Een ander ritueel bij huiselijke discipline is dat van de vergeving. De heer des huizes zal zijn vrouw als de straf erop zit in zijn armen nemen en haar voor haar gedrag vergeven. Als ze een periodiek pak slaag heeft gehad valt er natuurlijk niets te vergeven en kan hij haar even ter geruststelling in zijn armen nemen. Door haar in zijn armen te nemen laat hij haar weten dat hij haar overgave, gehoorzaamheid, respect, eerlijkheid en liefde accepteert. Zijn omhelzing is zowel liefdevol als beschermend.


Sommige stellen integreren het ritueel van een dagboek in het strafproces, anderen houden het er los van. Een dagboek is bedoeld om de gedragingen en overtredingen van een vrouw bij te houden. Voordeel is dat ze zelf kan zien welke voortgang ze boekt en dus wat de waarde van huiselijke discipline is. Daarnaast is het een bruikbaar archief voor de heer des huizes, hij kan teruglezen of hij haar al eens voor hetzelfde vergrijp heeft gestraft.


Het ritueel van een bestraffing hoeft niet altijd identiek te zijn. Alleen het feit dat er verschillende typen straffen binnen de huiselijke discipline bestaan, geeft al aan dat er ook verschillende rituelen kunnen bestaan. Er is billenkoek voor straf, periodiek, ter introductie, preventief, wegens tegenwerking en meervoudige billenkoek. De heer des huizes zou voor iedere vorm hetzelfde ritueel kunnen gebruiken, maar kan ook voor ieder type weer een ander ritueel gebruiken.


Een ritueel zou niet al te ingewikkeld moeten zijn. Als een ritueel te veel tijd vraagt, zou de heer des huizes kunnen gaan twijfelen aan de noodzaak haar te bestraffen. Hij kan ervan overtuigd zijn dat zijn vrouw een pak op haar bips verdiend heeft en het toch laten lopen omdat hij het te veel moeite vindt. Een ritueel zou het straffen moeten ondersteunen, niet geheel gaan beheersen.


Een andere reden waarom een ritueel niet een ingewikkelde en tijdrovende aangelegenheid moet worden is dat de heer des huizes zich dan mogelijk slecht kan herinneren wat het eerste en wat het laatste moet gebeuren. Rituelen in de huiselijke discipline moeten kort en eenvoudig gehouden worden en makkelijk reproduceerbaar zijn iedere keer als straf aan de orde is.

Als een stel rituelen gebruikt wil dat overigens helemaal niet zeggen dat de heer des huizes daar nooit van mag afwijken. Hij heeft de leiding, niet zijn vrouw of één of ander ritueel. Hij heeft de leiding over zijn vrouw in het strafproces, dus het strafproces staat tot zijn dienst, niet andersom. Hij kan verschillende technieken gebruiken, verschillende attributen, verschillende manieren om een standje te geven, verschillende manieren van in de hoek staan en verschillende manieren van billenkoek uitdelen. Hij moet zich niet verplicht voelen steeds hetzelfde proces te gebruiken, zeker niet als hij het idee heeft dat het niet helpt. Hij moet gewoon doen wat het beste voor zijn vrouw is. De heer des huizes moet ook bepalen of een bepaald ritueel wel het beste voor zijn vrouw is. Zij hoeft hem alleen maar te gehoorzamen zonder zich met het ritueel dat hij bedacht heeft te bemoeien. Ze mag een aantal uren nadat ze een pak op haar bips heeft gehad, wel op beleefde manier aangeven wat ze ervan vindt, maar zeker niet vlak voor of tijdens haar straf.

Rituelen zijn een krachtig en belangrijk onderdeel in de levensstijl van de huiselijke discipline. Ze dragen aan de effectiviteit van de discipline bij.

Blijvende gedragsverandering

Elk pak billenkoek is weer anders. Wie ervaring met huiselijke discipline heeft, zal dit kunnen beamen. Het is ook logisch, want nog afgezien van het feit dat een pak slaag voor straf wezenlijk anders is, dan een periodiek pak billenkoek, zal elk pak slaag anders worden ervaren.

Daar valt natuurlijk veel meer over te vertellen. Soms heeft een vrouw een pak op haar bips nodig dat meer indruk dan gewoonlijk maakt. Soms is er ook meer dan een pak op haar blote billen nodig om haar duidelijk te maken dat ze over de schreef is gegaan. Soms is een straf nodig die een blijvende gedragsverandering bewerkstelligt.


Een straf die gedragsverandering moet bewerkstelligen gaat veel verder dan een normaal pak op de billen. Het is een straf die haar gedrag en houding fors moet bijsturen. Het is een straf die ervoor moet zorgen dat ze zich emotioneel, spiritueel en moreel herboren voelt.


Als je vrouwen ernaar vraagt, zullen ze je vertellen, dat ze een dergelijk pak slaag koste wat kost willen voorkomen, omdat ze het een bijzonder onplezierige ervaring vinden.


De bedoeling is dat een gedragsveranderend pak slaag tot een oprecht gevoel van overgave leidt. Daarbij is het belangrijk dat zij zich niet overgeeft omdat ze daar toevallig zin in heeft, maar dat haar overgave duurzaam en oprecht is. Verder dient het haar onvoorwaardelijke gehoorzaamheid bij te brengen, niet een die na het pak slaag direct al weer over is.

Een gedragsveranderend pak slaag is over het algemeen erg pijnlijk. Het is namelijk veel harder en strenger dan een ‘normale’ afstraffing. Het voordeel daarvan is dat de straf extra veel indruk zal maken, omdat haar emoties hoog zullen oplopen. De fysieke gevolgen behoeven niet eens ingrijpender dan bij andere straffen te zijn, als de emotionele effecten maar diepgaander en langduriger zijn.

Een gedragsveranderend pak slaag is aan de orde als een significante verandering in het gedrag of de houding van een vrouw wenselijk is, bijvoorbeeld als een man verschijnselen bij zijn vrouw ziet die voor eens en altijd de kop in gedrukt moeten worden als hij wil dat ze op een positievere en gezondere manier met bepaalde zaken omgaat.

Zoals in eerdere artikelen al opgemerkt, dient men zich te realiseren dat er aan het gedrag van een vrouw allerlei oorzaken ten grondslag kunnen liggen. Dit is ook precies de reden waarom vaak meer dan één enkel pak op haar bips nodig is om dit gedrag bij te sturen. Zo kan het gebeuren dat ze de ene week voor een bepaald probleem is gestraft, maar dat ze een week later al weer voor een zelfde soort overtreding over de knie moet. Dat hoeft niet te betekenen dat het eerste pak slaag niets opgeleverd heeft. Het betekent vaak dat het eerste pak slaag met bepaald gedrag heeft afgerekend, maar niet de onderliggende oorzaak heeft weggenomen. Al eerder is de beeldspraak gebruikt dat het afrekenen met ongewenst gedrag als het afpellen van een ui is – de oorzaak van het probleem kan uit verschillende lagen of schillen bestaan. Doordat er meer dan één oorzaak is, kan het gebeuren dat er meer dan eens gestraft moet worden voor het probleem opgelost is.

Een gedragsveranderend pak slaag is niet specifiek voor het oplossen van de hierboven beschreven situatie bedoeld, hoewel het er wel een nuttige rol in kan spelen. De heer des huizes moet er overigens voor waken een dergelijke straf toe te passen uit ongeduld over de tot dan toe bereikte vooruitgang in haar gedrag. In het algemeen zal hij betere resultaten behalen als hij rustig, laag voor laag, de ui afpelt. Haar zo’n ongenadig pak slaag geven, dat ze twee weken niet kan zitten, levert helemaal niets op als het uit ongeduld gegeven wordt.

Als een heer des huizes na langdurige pogingen het gedrag van zijn vrouw te veranderen, het gevoel heeft dat zijn geduld nu wel lang genoeg op de proef is gesteld, dan kan hij een gedragsveranderend pak slaag in overweging nemen. Een heer des huizes behoort geduld met zijn vrouw te hebben, maar dat wil niet zeggen dat hij moet wachten tot Pasen en Pinksteren op één dag vallen. Als hij ziet dat ze zelf geen enkele moeite doet om haar gedrag bij te stellen, kan hij besluiten uit een ander vaatje te tappen.

Een gedragsveranderend pak slaag leert een vrouw ware overgave. Niet alleen leert ze zich te onderwerpen aan haar straf, – alleen al van de pijn zal ze dit toch wel doen -,  maar ook aan de autoriteit van haar partner. Ze ervaart dat ‘overgave’ onlosmakelijk bij haarzelf hoort en niet een gevoel is dat op bepaalde momenten opgeroepen wordt. Ook ervaart ze dat overgave bij haar vrouwelijkheid hoort. Zo ontdekt ze hoe zij persoonlijke groei, liefde en intimiteit kan bereiken.

Vaak zal een vrouw die een gedragsveranderend pak slaag nodig heeft, ook nog moeten leren gehoorzamen. Een dergelijk pak slaag is een grondige en ondubbelzinnige manier om haar dit bij te brengen. Zo leert ze haar echtgenoot consequent te gehoorzamen, zodat haar gedrag op den duur steeds verder verbetert. Ze leert haar echtgenoot te gehoorzamen, in het bijzonder wanneer hij besluit haar voor haar gedrag te straffen. Dat zij hem tijdens de straf gehoorzaamt, is erg belangrijk. Doet ze dat niet, dan ondergraaft ze de basis van de HD-levensstijl. Zij moet zich heel goed realiseren dat gehoorzaamheid tijdens straf een absolute vereiste is.

Zowel het emotionele als het lichamelijke aspect van een gedragsveranderend pak slaag, zal haar onomwonden duidelijk maken dat wel of niet gehoorzamen geen issue is waarover onderhandeld kan worden. Als een dergelijk pak slaag tranen, berouw en spijt heeft bewerkstelligd, zal ze niet weer snel in de verleiding komen nog eens ongehoorzaam te zijn.

Het emotionele aspect wordt gevormd door de gevoelens die ze voor, tijdens en na een pak op haar bips heeft. Door goed op het effect van zijn woorden en daden te letten terwijl hij haar straft, kan de heer des huizes de emotionele kwaliteit van de straf verbeteren. Hij kan er dan voor zorgen, dat de emoties bij haar hoger oplopen, zodat ze zich dieper schaamt. Hoe dieper een vrouw zich schaamt en hoe schuldiger ze zich voelt, hoe beter haar straf aankomt en hoe beter ze haar lesje zal leren.

Dan nu iets over hoe een gedragsveranderend pak slaag moet plaatsvinden en welke technieken daarbij gebruikt kunnen worden.

Zoals al gezegd heeft een gedragsveranderend pak slaag twee kanten: een fysieke en een emotionele. De fysieke kant is vrij eenvoudig en recht toe recht aan. Lichamelijk gezien is een dergelijke straf harder en strenger dan een ‘gewone’ afstraffing. Er zijn verschillende manieren denkbaar om dit te bewerkstelligen.

De eerste manier om strenger te straffen is om een vrouw langer dan gewoonlijk op haar bips te geven. Door dit te doen beklijft het lesje in het algemeen beter. Het is dan wel de bedoeling dat de straf substantieel langer duurt, wil het effectief zijn. Als een vrouw normaal gesproken tien minuten lang op haar billen krijgt, dan is het zinloos om het elf minuten te laten duren als het flink indruk moet maken. Tien procent meer is eenvoudigweg niet genoeg. Voor een blijvende gedragsverandering is meer nodig. Een vuistregel is dat een dergelijk pak slaag twee keer zo lang als gewoonlijk moet duren om blijvende gedragsveranderingen te bereiken.

Eén van de zaken die een heer des huizes bij een strenger pak slaag tegen zal komen is dat hij over het algemeen blauwe plekken zal willen vermijden. Om dat te bereiken is het van belang dat een dergelijk pak slaag door een goede opwarming voorafgegaan wordt. Haar bips moet namelijk goed warm zijn, voordat ze een twee keer zo lang durend pak slaag kan verdragen. Dus is het raadzaam de straf rustig te beginnen.

Vrouwen beklagen zich vaak dat een pak op hun billen niet lang genoeg duurt om hen in tranen te brengen en hen oprechte spijt te laten voelen. Een reden hiervoor kan zijn dat het aan een goede opwarming schort. Bij een voorzichtige opbouw, kan een pak slaag uiteindelijk veel langer duren. Dit maakt de kans dat er tranen komen een stuk groter, waardoor de straf haar uiteindelijk meer zal opleveren.

Als een pak slaag langzaam wordt opgebouwd kan het anderzijds ook juist langer duren voordat de waterlanders verschijnen, maar als ze komen, zullen ze intenser zijn omdat een dieper niveau van berouw en overgave bereikt wordt. Bovendien zal het reinigende effect van een pak op de bips sterker worden, evenals het gevoel van spijt. En juist spijt is een essentieel onderdeel van een gedragsveranderend pak slaag.

Een milder pak slaag dat niet extreem pijnlijk is, maar wel langer duurt biedt ook meer gelegenheid voor schaamte, schaamte over zichzelf, schaamte over haar gedrag en schaamte over de situatie. Daardoor zal een dergelijk pak slaag voor een groter schaamtegevoel zorgen dan een harder, maar korter pak op de billen. Dat is namelijk al voorbij, voordat een vrouw effectief in tranen is.

Een andere benadering van een gedragsveranderend pak slaag is om het pak slaag in twee delen te verdelen. In een ander artikel wordt dit ook wel ‘meervoudige discipline’ genoemd. Door haar twee keer of vaker voor dezelfde overtreding te straffen, kan een strengere straf worden toegediend. Op deze manier kan effectief een blijvende gedragsverandering bereikt worden.


Wanneer een meervoudige straf gehanteerd wordt, is het belangrijk om er aan te denken dat ieder onderdeel met een warming-up begint, zodat haar bips in staat is de straf te ondergaan. Voor de eerste ronde is een substantiële opwarming noodzakelijk, terwijl het in de daarop volgende keren wel wat minder kan. Verder kan het belang van een opwarming van vrouw tot vrouw verschillen.

De derde manier om strenger te straffen is door een harder pak slaag te geven, dus harder te slaan. Ook in dit geval is het erg belangrijk dat haar billen eerst goed opgewarmd worden, zodat uiteindelijk een hard pak slaag verdragen kan worden.

De heer des huizes zal moeten schipperen tussen de noodzaak van een extra pak slaag en het risico dat er blauwe plekken zullen ontstaan. Hij moet tijdens de straf haar bips goed in de gaten houden en stoppen wanneer hij de indruk heeft dat haar billen niet meer kunnen verdragen.

Een harder pak slaag kan worden gegeven door iedere klap met grotere kracht op haar bips te laten neerdalen. Dat is de eenvoudigste manier om harder te straffen. De heer des huizes kan er ook voor kiezen zijn toevlucht tot een pijnlijker instrument te nemen. Zo kan hij bijvoorbeeld met zijn hand beginnen maar na verloop van tijd op de riem, de paddel of de mattenklopper overstappen. Deze instrumenten kunnen een stuk pijnlijker dan de vlakke hand zijn.

Een ander aspect van een gedragsveranderend pak slaag is de emotionele kant ervan. Door goed op haar emoties te letten, kan de heer des huizes strenger straffen zonder dat hij zich daar erg voor in hoeft te spannen. Als het emotionele aspect van de straf goed aangepakt wordt, kan op een vrij eenvoudige manier extra indruk op haar worden gemaakt.

Schaamte en vernedering zijn belangrijke factoren bij een gedragsveranderend pak slaag. Als deze onderbelicht worden, kan het moeilijk blijken haar in een ontvankelijke staat te brengen waarin de gewenste verandering in gedrag, houding en denken ontstaat.

Een manier om schaamte en vernedering te stimuleren is door vragen aan een vrouw te stellen. De heer des huizes kan bijvoorbeeld vragen stellen over haar wangedrag, de redenen ervan, hoe zij zich ten tijde van dit gedrag voelde en hoe ze zich voelt nu ze voor dit gedrag gestraft wordt. Daarbij moet hij geen genoegen nemen met gehum bij wijze van antwoord of al te korte antwoorden. Het is de bedoeling dat ze van a tot z verantwoording aflegt. Ze dient uit te leggen hoe het komt dat ze de mist is ingegaan. Ze moet de vraag beantwoorden waarom het niet acceptabel is dat ze zich niet aan de regels gehouden heeft. Ze moet antwoord geven op de vraag wat ze ervan vindt dat ze een pak op haar bips krijgt voor haar gedrag. Ze moet uitleggen waarom ze deze keer extra streng aangepakt moet worden. Ze moet antwoord geven op de vraag waarom de heer des huizes haar een pak slaag gaat geven, enzovoort, enzovoort.

 
Door antwoord te geven op deze vragen, leert ze waarom haar gedrag fout was. Ze leert dat haar wangedrag negatieve gevolgen heeft, zowel voor zichzelf als voor anderen. Ze zal inzien, dat het volledig verdiend is dat ze voor haar gedrag op haar billen krijgt. Ook leert ze, dat ze voor haar eigen bestwil op haar billen krijgt tot ze huilt. Ze zal ervaren dat de heer des huizes haar niet voor zijn plezier onder handen neemt, dat hij wel leukere dingen kan bedenken om te doen. Ze zal ervaren dat ze de heer des huizes met haar gedrag voor het blok zet en dat de uitkomst is dat ze een ongenadig pak op haar billen krijgt.

Het is belangrijk dat een vrouw begrijpt dat zij er zelf, door haar gedrag, de oorzaak van is, dat ze nu straf krijgt. Het is namelijk verleidelijk voor haar zichzelf voor te houden dat ze niets misdaan heeft, dat ze op haar billen krijgt omdat haar partner onredelijk is of door factoren die ze toch niet in de hand heeft of doordat ze gewoon domme pech heeft. Op die manier kan ze voor welk gedrag dan ook wel een excuus vinden. Om te voorkomen dat ze zo aan de essentie voorbijgaat, is het belangrijk dat de heer des huizes haar, door de juiste vragen te stellen, met de neus op de feiten drukt.

Door haar te ondervragen kan een vrouw er dus duidelijk op gewezen worden, dat ze zelf voor haar eigen gedrag verantwoordelijk is. Als ze over de schreef gaat, heeft ze de straf die hier automatisch en vanzelfsprekend op volgt, dan ook helemaal aan zichzelf te wijten. Bovendien kan zij erop worden gewezen dat de straf helemaal voor haar eigen bestwil is; dat de straf strenger zal zijn, naarmate haar fouten groter zijn; dat er altijd straf volgt als zij zich niet aan de afspraken houdt.

Wanneer een gedragsveranderend pak slaag aan de orde is, kunnen er niet alleen vragen worden gesteld, maar kan een heer des huizes zijn vrouw ook een standje geven. Hij moet haar dan in strenge bewoordingen duidelijk maken dat haar gedrag niet door de beugel kan. Verder kan hij haar gebrek aan respect, gehoorzaamheid en eerlijkheid voorhouden. Hij kan haar duidelijk maken dat hij van haar verlangt dat zij zich aan zijn autoriteit overgeeft. Ook kan hij haar voorhouden dat hij haar voor haar eigen bestwil straft en dat haar gedrag van kwaad tot erger zou worden als hij het niet zou corrigeren.

Zowel de vragen als het standje zijn dus bedoeld om gevoelens van schaamte en vernedering te stimuleren en om haar ervan te doordringen, dat haar gedrag niet door de beugel kan en dat ze dus straf verdient.


Ook andere emotionele aspecten kunnen nuttig zijn wanneer de heer des huizes zijn vrouw een gedragsveranderend pak slaag geeft. In feite kan alles wat schaamte en vernedering in de hand werkt, zijn steentje bijdragen. Zo kan de kwaliteit van een straf worden verhoogd, door haar helemaal te laten uitkleden. Als zij al haar kleren uit moet trekken, in plaats van dat zij enkel haar bips bloot moet maken, kan de straf een grotere emotionele impact hebben. Als ze tijdens een ‘gewone’ straf altijd al helemaal bloot is, kan de heer des huizes haar een andere positie laten aannemen, zodat haar bips, het gebied tussen haar billen en het gebied tussen haar benen beter zichtbaar dan normaal zijn. Dit zal de schaamte en vernedering doen toenemen. Het vergroten van de emotionele impact heeft een gunstig effect als ze voor haar eigen bestwil een lesje moet leren dat ze niet licht zal vergeten.


Wat ook kan bijdragen aan een gedragsveranderend pak slaag, is haar langer dan gebruikelijk in de hoek te laten staan. Hierbij zij opgemerkt, dat alle genoemde technieken om de emotionele impact te vergroten op zichzelf niet voldoende zijn. Ze dienen met een wezenlijke toename van het lichamelijke aspect van de straf te worden gecombineerd. Bij een gedragsveranderend pak slaag dient zowel de emotionele als de lichamelijke kant, en niet enkel de emotionele, te worden verzwaard.


Wanneer moet een vrouw een gedragsveranderend pak op haar bips krijgen? In beginsel wanneer de heer des huizes dit noodzakelijk acht. In het algemeen gesproken zal een dergelijk straf niet erg vaak nodig blijken. Reguliere periodieke billenkoek en af en toe een pak slaag voor straf zullen meestal afdoende zijn om haar gedrag onder controle te houden en haar overgave en gehoorzaamheid aan te moedigen. Iedere week een gedragsveranderend pak slaag lijkt wat overdreven. Mocht dit toch nodig zijn, dan is dit een teken dat ze niet vaak genoeg (periodiek) op haar billen krijgt.


Een vrouw dient een gedragsveranderend pak slaag te krijgen als ze ernstig de fout ingegaan is. Als er strengere maatregelen dan normaal nodig zijn. Telkens als de heer des huizes een flinke les voor zijn vrouw nodig vindt. Het verdient zeker aanbeveling een dergelijke straf te geven als ze in gedrag blijft volharden waar ze al eens eerder voor gestraft is. Hoewel de heer des huizes over het algemeen geduld moet betrachten bij haar persoonlijke groei, kan een extra strenge straf uitkomst bieden als ze in bepaald ongewenst gedrag blijft volharden. Als hij haar ergens al ettelijke keren voor gewaarschuwd heeft, dan is het vaak een uitkomst.


Tot slot moet opgemerkt worden dat een gedragsveranderend pak slaag niet aan te bevelen is voor mensen die net met de HD levensstijl beginnen. Hij moet eerst haar grenzen leren kennen en de kunst om haar te straffen onder de knie krijgen, anders zou hij haar billen ernstiger kunnen toetakelen dan de bedoeling is. Als hij ervaring heeft opgebouwd met het straffen met de hand, de riem of de paddel en hij weet precies hoe hij haar goed en veilig kan straffen, dan kan hij overwegen een gedragsveranderend pak slaag te geven als hij dat nodig vindt.


In het begin van een relatie met huiselijke discipline zal een pak op de blote bips al erg streng aanvoelen, omdat haar innerlijke verzet wordt gebroken en zij zich moet overgeven. Dan komt ook de dag dat zij voor het eerst moet huilen. Zo’n eerste keer zal al heel indrukwekkend aanvoelen, wat het in feite ook is. Toch staat die ervaring niet gelijk aan een gedragsveranderend pak slaag. Dit komt pas later, als de heer des huizes heeft geleerd hoe hij zijn vrouw flink, effectief en ongenadig kan straffen.

De juiste volgorde is dat een vrouw eerst ter introductie op haar bips krijgt en daarna met periodieke billenkoek kennis maakt. Pas dan kan een gedragsveranderend pak slaag worden geïntroduceerd. Zo’n pak slaag zal haar overgave, onderwerping, gehoorzaamheid, vrouwelijkheid en liefde weer op een heel andere manier laten ervaren.

Straf, geen seks

Eén van de grootste problemen die je tegen kunt komen als je als stel aan huiselijke discipline doet, is hoe je de discipline geloofwaardig kunt houden. Een vaak voorkomende aanleiding voor inadequate discipline is wanneer de heer des huizes opgewonden raakt door het strafproces. In plaats van zich op het uitdelen van een flink pak op de billen te concentreren, kan hij alleen nog maar aan een vrijpartij denken.

Dit gebeurt soms al in een vroeg stadium van het strafproces. Zo kan een heer des huizes enkel van het zien van de blote billen van zijn vrouw al opgewonden raken. Het komt er dan niet eens van dat ze over zijn knie belandt, omdat zijn focus dan niet langer op straf, maar op erotiek is gericht.

Ook kan het gebeuren dat de heer des huizes opgewonden raakt, wanneer hij zijn vrouw op haar billen slaat. Hij zal haar straf dan onderbreken en met haar gaan vrijen.

Waarom is dit niet goed? Wat mankeert er aan het bedrijven van de liefde? We hebben het hier per slot van rekening over ‘Liefdevolle huiselijke discipline’. Er is eigenlijk helemaal niets mis met een vrijpartij, alleen is het moment dat er straf aan de orde is, niet het goede moment om aan vrijen te denken. Een vrouw wordt gestraft omdat dit goed voor haar is. Ze wordt niet gestraft omdat ze op die manier haar kleren uit moet doen om de heer des huizes seksueel op te winden. Ze dient tot huilens toe op haar blote bips te krijgen, om haar overgave, gehoorzaamheid, respect, eerlijkheid en liefde bij te brengen. Allemaal wijze en belangrijke lessen voor een vrouw om te leren.

Veel mensen besluiten uiteindelijk aan huiselijke discipline te doen, nadat ze al interesse hadden voor de erotische variant van billenkoek, vaak als inleiding tot een vrijpartij. De diepere betekenis en de persoonlijke voordelen van een levensstijl met huiselijke discipline zijn zo aantrekkelijk, dat de aanvankelijke interesse in de seksuele kant, omslaat naar een interesse in de persoonlijke groei die ermee bereikt kan worden.

Het mag daarom geen verbazing wekken dat de heer des huizes af en toe afgeleid wordt door de potentieel erotische kracht van een pak slaag, waardoor hij zijn verantwoordelijkheden, het bestraffen van zijn vrouw om haar gedrag en attitude te verbeteren, vergeet. Het is op zich heel gewoon dat de heer des huizes opgewonden raakt bij de aanblik van de blote billen van zijn vrouw. Dit wordt veroorzaakt door zijn van nature aanwezige seksuele instincten. Zo raken sommige mannen ook opgewonden van de aanraking van de billen van hun vrouw als ze een pak slaag uitdelen. Voor veel mannen hebben de billen van een vrouw, grote aantrekkingskracht.

De impact van een dergelijke afleiding op de vrouw die gestraft wordt, moet niet onderschat worden. Het kan een grote teleurstelling zijn voor een vrouw wanneer haar straf of de periodieke billenkoek getransformeerd wordt tot een vrijpartij, ondanks dat ze onder normale omstandigheden een vrijpartijtje met haar man niet zou versmaden. Het mag dan ongeloofwaardig klinken dat een vrouw teleurgesteld is wanneer haar straf omgezet wordt in een vrijpartij, maar het doel van de straf is geen seks, ondanks dat man en vrouw in veel gevallen niet lang na een straf de liefde zullen bedrijven.

Het doel van straf is om een vrouw overgave, gehoorzaamheid, eerlijkheid en liefde bij te brengen. Het doel van straf is om het gedrag van de vrouw te corrigeren en haar eraan te herinneren wie de baas is. Het doel van straf is om een vrouw zich vrouw te laten voelen. Het doel van straf is om haar en de heer des huizes op een diepe, liefdevolle en spirituele wijze met elkaar te verbinden.

Wanneer een vrouw een straf onthouden wordt waarvan ze weet dat ze die verdiend en nodig heeft, dan zal de teleurstelling dat ze niet krijgt wat ze nodig heeft niet volledig door het plezier van seks worden gecompenseerd. Ondanks het feit dat ze zich aanvankelijk opgelucht zal voelen, dat ze onder een pijnlijk en vernederend pak slaag uitkomt, zal de opluchting een kort leven beschoren zijn zodra ze zich realiseert dat ze dan ook het positieve leereffect dat huiselijke discipline met zich meebrengt misloopt. Ze zal het gevoel missen dat ze anders heeft nadat ze tot huilens toe van haar man op haar bips heeft gehad, namelijk dat ze weer helemaal met een schone lei kan beginnen. Ook zal ze de oprechte vergiffenis van haar man missen.

Ze zal zich door de heer des huizes in de steek gelaten voelen. In een bepaald opzicht klopt dit ook, omdat hij zijn plicht haar te straffen verwaarloosd heeft om in plaats hiervan zijn eigen plezier na te jagen. Alles dient echter op zijn tijd te gebeuren. Er is een tijd om de liefde te bedrijven en er is een tijd om haar te bestraffen. Er is niemand die hem het plezier kan ontzeggen dat hij beleeft wanneer hij naar het naakte lichaam van zijn vrouw kijkt, ook niet als hij haar voor straf een pak op haar blote bips geeft. Toch is het voor iedereen beter dat hij zijn seksuele impulsen onder controle houdt tot hij zijn vrouw flink bestraft heeft. Wanneer een vrouw lichamelijk gestraft wordt, dan moet ze flink gestraft worden en moet ze in een bepaalde staat van overgave gebracht worden. Wanneer ze niet adequaat gestraft wordt, dan is het goed mogelijk dat ze zich een stuk onmogelijker gaat gedragen dan wanneer ze helemaal niet gestraft zou zijn. Het is belangrijk dat wanneer een vrouw door de heer des huizes gestraft wordt, dat dit goed gebeurt. Als ze na afloop niet ligt te snikken, is de kans reëel dat ze niet afdoende gestraft is.

Het doel van dit artikel is om vrouwen die gefrustreerd zijn over het feit dat hun straf regelmatig vanwege seks onderbroken wordt, van argumenten te voorzien om hier verandering in aan te brengen. Ja, het is heel begrijpelijk wanneer een vrouw zich gefrustreerd, teleurgesteld en verlaten voelt wanneer een pak slaag niet afgemaakt wordt. Maar nee, het is niet acceptabel als ze haar boosheid op haar heer des huizes afreageert, omdat dat zowel contraproductief als weinig respectvol is. Als vrouw is ze gehoorzaamheid en respect aan haar heer des huizes verschuldigd. Ook is ze hem haar loyaliteit schuldig, die een uiting van haar liefde en gehoorzaamheid is.

Hoe kun je het probleem dat seks het tijdens het strafproces overneemt oplossen? De eerste oplossing zit hem eenvoudig in de bewustwording. Zich simpelweg te realiseren wat de effecten zijn als een straf vroegtijdig wordt beëindigd, kan vaak al genoeg voor de heer des huizes (en misschien ook wel voor zijn vrouw) zijn om zijn gedrag bij te stellen. Sommige vrouwen weten dat het beter voor hen is wanneer ze flink gestraft worden en zullen desondanks toch de seksuele attenties van hun man aanmoedigen, om onder de pijn van het pak slaag uit te komen. Dit is geen gedrag waar ze zelf veel beter van worden, dus dienen zij hiermee op te houden. Het moet aangetekend worden dat het niet altijd bij de man misgaat als het op dit onderwerp aankomt. Wanneer een man merkt dat de vrouw seksuele avances aanwendt om hem van zijn plicht om haar te straffen af te leiden, moet hij zich realiseren dat zijn vrouw zich schuldig maakt aan ongehoorzaamheid, oneerlijkheid en disrespect. Omdat zij zich misdraagt terwijl ze op haar billen krijgt, komt zij in aanmerking voor aanvullende billenkoek. Het is volledig onacceptabel dat een vrouw het strafproces ondermijnt door te trachten haar man met haar seksuele avances te verleiden om zo haar straf tot een vrijpartij te transformeren.

De tweede oplossing van dit probleem is om af te rekenen met de seksuele opwinding. Eén manier om dit te doen is door vaker seks te hebben. Wanneer de heer des huizes zijn vrouw moet straffen, maar al langere tijd geen seks gehad heeft, dan zal de kans dat hij opgewonden raakt als hij haar bestraft, groter zijn. Door vaker de liefde te bedrijven zal haar naakte lichaam geen geheimen meer voor hem hebben. Zijn seksuele behoeftes zullen kort geleden nog bevredigd zijn. Dit zal de weg voor hem vrijmaken om haar strenger te straffen, zodat ze moet huilen, maar zich uiteindelijk meer bevredigd zal voelen.

De derde oplossing om onafgemaakte straffen te voorkomen is door een hogere ratio tussen seks en periodieke billenkoek te bewerkstelligen. Sommige stellen zullen enigszins tot hun verbijstering ontdekken, dat er een verband tussen de frequentie van beiden bestaat. Als seksuele opwinding een goede uitvoering van de periodieke billenkoek in de weg begint te staan, dan dient er iets opgelost te worden. Door vaker de liefde te bedrijven dan periodieke billenkoek toe te passen, zal de kans op seksuele opwinding tijdens het straffen sterk gereduceerd worden.

Het komt voor dat een heer des huizes het gevoel heeft, dat hij alleen met zijn vrouw mag vrijen wanneer hij haar straft of nadat hij dat gedaan heeft. Een dergelijke heer des huizes realiseert zich nog onvoldoende, dat zijn vrouw te allen tijde aan haar huwelijkse plichten dient te voldoen, ook als ze niet gestraft wordt. Als een man bang is de touwtjes in handen te nemen, kan het gebeuren dat hij denkt dat de enige goede momenten om met haar naar bed te gaan, de momenten zijn waarop hij haar gestraft heeft, omdat hij er op die momenten vrij zeker van is, dat ze zijn seksuele toenaderingen niet zal afwijzen. Het is echter belangrijk dat hij zijn vrouw leert zich te allen tijde over te geven, niet alleen als ze gestraft wordt. Dit houdt ook in dat zij zich zijn amoureuze aandacht als een liefhebbende echtgenote laat welgevallen. Wanneer een heer deze huizes zich hier eenmaal van bewust is, zal hij zich vrij voelen haar seksueel te benaderen wanneer hij daar zin in heeft, in plaats van alleen maar wanneer hij haar straft.

De vierde oplossing is precies het tegenovergestelde van de derde, namelijk het opvoeren van de frequentie van de periodieke billenkoek. Wanneer een vrouw op periodieke basis, zeg één keer per maand, een pak op haar blote bips krijgt, dan kan het tijd zijn om deze frequentie naar twee keer per maand of zelfs een keer per week op te voeren. Als een vrouw al iedere week een keer op haar billen krijgt, dan kan de heer des huizes overwegen haar twee of drie keer per week over de knie te nemen.

Hoe kan het opvoeren van de frequentie waarmee periodieke billenkoek wordt gegeven bijdragen aan het oplossen van het probleem? Maakt deze ‘oplossing’ het niet alleen maar erger? In de meeste gevallen niet. Als je de frequentie van de periodieke billenkoek opschroeft, dan wordt dit type pak slaag steeds gewoner. Door de hogere frequentie wordt periodieke billenkoek belangrijker, maar doordat het tegelijk ook gewoner wordt, gaat het helemaal losstaan van seks. En periodieke billenkoek verdient ook een belangrijke plek in HD. Vergeet niet dat regelmatige periodieke billenkoek niet alleen nuttig voor een vrouw is, omdat zij zich hierdoor beter over leert geven, maar ook voor haar man, omdat dit een uitstekend hulpmiddel voor een consequente benadering is. Door frequenter periodieke billenkoek te geven, leert een heer des huizes consequenter met straf om te gaan en zal hij minder geneigd zijn een strafsessie op een vrijpartij te laten uitlopen, voordat zijn vrouw goed gestraft is.

De vijfde oplossing is er een waarvan vrouwen zich nog wel eens bedienen: ze beloven hun heer des huizes ongeremde en ongebreidelde seks als hij hen maar eerst tot huilens toe op hun billen geeft. Hoewel deze methode soms goed werkt, zou een dergelijke belofte helemaal niet nodig hoeven zijn. Na haar straf zou een vrouw immers onderdanig genoeg moeten zijn om zijn seksuele avances zonder meer te accepteren. Deze oplossing is dus alleen zinvol als een heer des huizes zich nog niet van zijn mannelijke rechten bewust is en hij er ten onrechte vanuit gaat dat hij om seks moet bedelen. Het is de verantwoordelijkheid van een vrouw om aan haar man duidelijk te maken dat ze zich op alle mogelijke manieren aan hem over zou willen geven, niet alleen als ze een pak slaag verdient. Seksuele overgave is een fundamentele verantwoordelijkheid van vrouwen. Mocht hun man dit nog niet doorhebben, dan zou zij hem daarop moeten wijzen.

De zesde oplossing is vaak reuze effectief en houdt in dat een stel eerst met elkaar naar bed gaat, VOORDAT de vrouw op haar billen krijgt. Dit kan zowel vlak van tevoren als een paar uur of langer voordat het pak slaag wordt gegeven. Je moet hiermee een beetje experimenteren om uit te zoeken wat het beste voor jullie werkt. Het succes van deze methode hangt ervan af hoe serieus de heer des huizes zijn taak neemt. Als hij die heel serieus neemt, dan zal hij zijn vrouw tot huilens toe op haar billen kunnen geven zonder dat hij het strafproces door seksuele gevoelens laat beïnvloeden. Het eindresultaat zal een effectieve straf zijn, waarna zijn vrouw in tranen is en goed haar lesje geleerd heeft.

Er zijn stellen die meer dan een keer zullen moeten vrijen, voordat de seksuele spanning van de heer des huizes afdoende afgevoerd is. Als hij erg opgewonden is, kan één vrijpartijtje onvoldoende zijn om ervoor te zorgen dat hij op het pak slaag van zijn vrouw kan blijven focussen. Maar vaak is een keer ook genoeg.

De zevende oplossing is een combinatie van de voorgaande oplossingen en houdt in dat meegegaan wordt op de impulsen. De heer des huizes onderbreekt de straf wanneer hij seksueel opgewonden raakt. Hij bedrijft de liefde met haar zolang als nodig is zonder zich om de tijd te bekommeren. Wanneer hun vrijpartij erop zit, legt de heer des huizes zijn vrouw weer over de knie om het pak slaag voort te zetten. Hij gaat door waar hij gebleven is, om het zo maar te zeggen.

Hij kan zijn vrouw in een eerder stadium bijna in een toestand gebracht hebben, dat ze moest huilen. Nu de straf onderbroken is om seks te hebben, is ze weer van dit punt afgeraakt. Het spreekt voor zich dat het noodzakelijk is dat de heer des huizes de taak op zich neemt haar opnieuw zover te brengen dat ze moet huilen. Dat de straf onderbroken is geweest, wil niet zeggen dat het niet serieus genomen moet worden wanneer deze hervat wordt. Na een pauze voor seks, is het nog steeds belangrijk dat de vrouw ongenadig gestraft wordt, hetgeen betekent dat ze op haar bips krijgt tot ze tranen van berouw huilt. Wanneer ze gewend is in de hoek te moeten staan na een pak slaag, dan moet dat ook in dit geval gebeuren.

Sommige mannen gebruiken het in de hoek staan om na de vrijpartij hun gedachten even te ordenen. Door hun vrouw in de hoek te zetten, heeft de heer des huizes de gelegenheid om zich mentaal voor te bereiden op de rest van de straf. Een dergelijke pauze kan nodig zijn om zich mentaal te ontdoen van alle opwinding en weer in een stemming te komen die noodzakelijk is om haar te straffen. Het kan best moeilijk zijn voor de heer des huizes om een dergelijke omschakeling te maken. Door haar even in de hoek te zetten, creëert hij voor zichzelf deze gelegenheid.

Is het dan zo slecht wanneer seks en straf door elkaar heen lopen? Als toegestaan wordt dat het strafproces onderbroken wordt, hoe kort dan ook, om seks te hebben, dan zou de essentie van de huiselijke discipline tenietgedaan worden. Of niet?

Nee, niet echt!

Zolang men maar goed begrijpt dat seks geen aanvaardbare vervanging voor straf is en zolang de straf maar in volle omvang voortgezet wordt zodra de seks erop zit, dan kan het geen kwaad de straf tijdelijk te onderbreken om te vrijen. Het mag dan wel niet de meest ideale situatie zijn, maar het is wel een denkbare oplossing om met de seksuele spanning om te gaan die ontstaat als zij gestraft wordt.

Aan de andere kant is het ook zo, dat sommige mannen van mening zijn dat het bedrijven van de liefde te veel energie van hen vergt. Door te vrijen verliezen ze de energie en vastberadenheid die nodig is om hun vrouw goed onder handen te nemen. Deze gedachte is op zichzelf niet zo gek als je in ogenschouw neemt dat algemeen wordt aangenomen, dat een zaadlozing met het (tijdelijke) verlies van mannelijke energie gepaard gaat. Als een heer des huizes het idee heeft dat seks voor een strafsessie ten koste van zijn helderheid en doelmatigheid gaat, dan dient de seks uitgesteld te worden, zodat hij zijn krachten volledig ten behoeve van de strafsessie kan inzetten. Ook als een stel een vrijpartij om emotionele, spirituele en lichamelijke redenen nodig heeft, mag dit een flink pak slaag niet in de weg staan als een vrouw dit nodig heeft. Ze hebben immers nog de rest van de dag om hier aan toe te geven. Als haar de straf onthouden wordt die ze nodig heeft, dan zal haar gedrag en attitude schrikbarend achteruit gaan. Het zal disharmonie in de relatie in de hand werken en de heer des huizes zal spijt krijgen dat hij het gedrag van zijn vrouw niet met een pak op haar blote bips heeft bijgestuurd.

Als in jullie geval seks geen enkele rol bij het strafproces speelt en alles rond de discipline goed verloopt, dan is er geen enkele reden om het een en ander gecompliceerd te maken door er seks bij te betrekken. Ideaal gesproken blijven seks en straf van elkaar gescheiden. Speelt seks echter wel een rol bij het strafproces, dan is de kans dat het strafproces aan effectiviteit inboet, aanzienlijk. Bij een effectieve straf krijgt een vrouw zo op haar billen, dat ze flink moet huilen. De suggesties die in dit artikel voor seksuele activiteiten zijn gedaan, zijn uitsluitend bedoeld om het strafproces te ondersteunen, zeker niet om het te ondermijnen.

Erom vragen

WAT?

Bij huiselijke discipline geeft de heer des huizes zijn vrouw een lijfstraf als ze zich niet aan de afspraken houdt. Wanneer hij merkt dat ze zich aan oneerlijkheid, disrespect of ongehoorzaamheid schuldig maakt, geeft hij haar een pak op haar blote billen tot de tranen over haar wangen rollen. Hij geeft haar een pak slaag om haar een lesje te leren, zodat ze weer eerlijk, respectvol en gehoorzaam is. Hij straft haar voor haar eigen bestwil. Als heer des huizes weet hij wat het beste voor haar is.

De heer des huizes is verantwoordelijk voor de beslissing of, waar en wanneer ze voor haar gedrag gestraft moet worden. Hij beoordeelt of haar gedrag bestraft moet worden en als dat het geval is, hoeveel straf ze nodig heeft. Daarbij komt zijn relatie met haar goed van pas, hij kent haar namelijk door en door. Dat maakt hem bij uitstek geschikt om te beoordelen of ze straf nodig heeft.

Het kan echter ook voorkomen, dat een vrouw zelf weet dat ze aan een pak slaag toe is, terwijl de heer des huizes zich hiervan (nog) niet bewust is. Zo kan ze iets gedaan of nagelaten hebben waarvan ze weet dat daar een pak op haar bips op staat, terwijl haar echtgenoot daar nog geen weet van heeft. Ook kan ze zichzelf nog niet bewust van een overtreding zijn of zelfs helemaal niets fout gedaan hebben en toch intuïtief aanvoelen dat ze aan een pak op haar billen toe is.

In zulke gevallen kan een vrouw haar heer des huizes maar het beste om een pak slaag vragen. Ze heeft het volste recht dat te doen. Ze gaat daarmee dus geenszins haar boekje te buiten. Het getuigt namelijk juist van onderwerping. Een vrouw moet behoorlijk onderdanig zijn om daartoe in staat te zijn.

De reden dat ze om een pak op haar billen vraagt, kan haar gedrag zijn. Als ze oneerlijk, oneerbiedig of ongehoorzaam is geweest, dan is het voor haar eigen bestwil als ze daarvoor gestraft wordt. Het is een daad van liefde als een heer des huizes zijn vrouw straft wanneer ze zich niet naar behoren heeft gedragen. Zo kan ze namelijk haar lesje leren en wordt haar lei schoongeveegd, waarna ze weer tot de orde van de dag kan overgaan. Als de heer des huizes haar daarentegen met haar gedrag laat wegkomen, dan laat hij zich van zijn luie en liefdeloze kant zien, omdat hij haar niet helpt een beter mens te worden. Om zich te kunnen ontwikkelen heeft ze zijn leiding, correctie en straf nodig.

Er is helemaal niets mis mee als een vrouw de heer des huizes vraagt haar te straffen wanneer ze de fout is ingegaan. Sterker nog, het is zelfs aan te bevelen. Niet alle vrouwen zijn in staat om hun partner te vragen hen te straffen. Soms kunnen ze het niet eens opbrengen om eerlijk op te biechten, dat ze zich niet aan de afspraken hebben gehouden, laat staan dat ze zelf om straf kunnen vragen. Veel vrouwen zullen proberen hun gedrag te verdoezelen, zodat hun partner het niet te weten komt. Ze denken dat er niets aan de hand is, zolang hun man er maar niet achter komt. Dat is kinderachtig en onvolwassen gedrag, maar komt helaas veelvuldig voor, één van de redenen waarom begeleiding door haar man een vrouw kan leren meer volwassen en respectvoller te worden. Maar er is wel degelijk wat aan de hand, ook al ontdekt haar partner de overtredingen niet. Het gedrag van de vrouw blijft dan onbestraft. Aangezien ze er toch wel mee wegkomt, zullen haar houding en gedrag afglijden. Haar persoonlijke groei zal stagneren of zelfs in het tegendeel omslaan. En dat alles omdat zij zo kinderachtig is om te denken, dat ze er toch wel mee wegkomt. In werkelijkheid komt ze er dus helemaal niet mee weg: ze gaat er op achteruit en ze bedriegt haar heer des huizes. Ze gedraagt zich als een stout meisje van wie het gedrag jammer genoeg aan een verdiende straf is ontsnapt.

Als een vrouw oprecht de wens heeft op het gebied van liefde, respect, eerlijkheid en gehoorzaamheid te groeien, dan moet ze haar fouten aan haar partner opbiechten, ook al weet ze dat de consequentie een flink pak op haar blote bips is. Als ze eerlijk tegen zichzelf en de heer des huizes is, dan moet ze hem daarbij ook vragen haar te straffen, omdat dit voor haar de beste manier is om haar les te leren. Vragen om straf is een belangrijke stap in het leerproces van een vrouw. Als ze om haar straf vraagt, laat ze zien dat ze de consequenties en de effecten van haar gedrag kent.

Een andere reden waarom een vrouw om een pak slaag kan vragen, is dat zij zich gestresst voelt. Ook daar is helemaal niets mis mee. Een flink pak op de billen is een krachtig en reinigend middel. Het zal in de regel veel negatieve, opgekropte emoties wegnemen, zodat ze zich daarna opgelucht en opgeruimd voelt. Men moet niet onderschatten hoe goed een pak op de billen kan helpen om een vrouw zich te laten ontspannen. Het is wat ze in het Engels noemen uitermate stress relieving.

De vraag is of het niet een beetje egoïstisch is als een vrouw haar man alleen maar een pak slaag vraagt omdat ze zich gestresst voelt? En of het niet wat veel gevraagd is van haar partner, die waarschijnlijk liever wat leukers zou doen dan zijn vrouw te straffen? Het antwoord is, nee, dat is niet egoïstisch. Immers, als een vrouw gestresst is, dan is de hele huishouding gestresst. De vrouw is vaak, zeker als er kinderen zijn, de spil van de huishouding. De man daarentegen heeft de leiding over de huishouding. Als zij gestresst raakt, dan hebben waarschijnlijk alle gezinsleden daar last van. Als spil van de huishouding kan zij zo heel vervelend voor haar omgeving zijn.

Stress wegnemen door een pak slaag, is dus juist heel belangrijk. Het pak op de blote billen dat een heer des huizes om die reden aan zijn vrouw geeft, heeft dus niet alleen op zijn vrouw, maar op haar hele omgeving, een gunstige uitwerking. Het is dan ook een belangrijke daad, die van liefde getuigt. Als een vrouw zich gestresst voelt, mag ze nooit aarzelen haar partner een pak slaag te vragen, omdat ze daarmee zichzelf en de mensen om haar heen een dienst bewijst. Dat zij in zo’n geval om een pak op haar bips vraagt is dus beslist geen egoïstische daad, maar laat zien hoe verstandig ze is en hoe goed ze het met haar gezin voorheeft, want ze wil niet dat haar gezin onder haar humeur lijdt. Als een vrouw stijf van de stress staat, is een pak op haar blote bips een uitstekend remedie: niet alleen neemt het spanning bij haar weg, maar ook bij het hele gezin. In feite is ze het aan zichzelf en haar gezin verplicht om haar partner een pak slaag te vragen als ze zich gestresst voelt, omdat het alternatief onverantwoordelijk is en er blijk van geeft, dat het haar niet kan schelen als anderen onder haar humeur lijden.

Ook gebeurt het wel dat een vrouw haar partner om een strengere straf vraagt. Dit zal met name voorkomen als ze net gestraft is. Ze weet in haar hart dat ze emotioneel nog niet goed in haar vel zit, dat ze nog geen spijt voelt en haar les nog niet volledig geleerd heeft, daarom zal ze haar man vragen haar nog meer te straffen. Het houdt in dat ze vraagt of het pak slaag voortgezet kan worden of dat hij strengere maatregelen neemt, bijvoorbeeld de mattenklopper in plaats van zijn hand gebruiken. Het zal niet gemakkelijk zijn om dat te doen, omdat ze weet dat strengere maatregelen meer pijn zullen doen. Maar ze weet ook dat dit het beste voor haar is, omdat het zorgt dat ze haar les leert en haar negatieve houding en gedrag laat varen.

Als een vrouw voelt dat ze nog onvoldoende is gestraft, is het in haar eigen belang dat ze ervoor zorgt dat ze strenger gestraft wordt. Het komt vaak voor dat een vrouw niet genoeg straf krijgt wanneer haar partner nog relatief weinig ervaring met het bestraffen van zijn vrouw heeft of wanneer hem de signalen dat ze nog niet genoeg op haar billen heeft gehad, ontgaan. Onvoldoende straf is soms nog erger dan helemaal geen straf, omdat een vrouw na een dergelijke pak billenkoek volkomen gefrustreerd kan zijn. Dit kan dan tot behoorlijke wrijving tussen man en vrouw leiden, omdat ze vindt dat hij zijn mannelijke rol als leider, beschermheer en corrector niet waarmaakt. Vaak gaat zij dan typisch vrouwelijk gedrag als bratting vertonen wat zijn negatieve weerslag op de relatie kan hebben.

Als een vrouw er zeker van wil zijn dat ze voldoende gestraft wordt, dan moet ze haar mond open doen. Ze moet haar man vertellen dat ze zich niet adequaat bestraft voelt. Ze moet eerlijk aan hem toegeven, dat alleen aanvullende en strengere maatregelen er voor kunnen zorgen dat ze de noodzakelijke overgave bereikt en het noodzakelijke berouw voelt. Het is dus in haar eigen belang dat ze hierom vraagt.

Een vrouw kan haar partner ook vragen haar vaker te straffen, in het bijzonder kan ze om periodieke billenkoek of frequentere uitvoering van periodieke billenkoek vragen. De achterliggende gedachte kan zijn, dat ze vaker aan haar rol en vrouwelijkheid wil worden herinnerd. Door periodieke billenkoek leert een vrouw zich over te geven. Als ze die overgave intenser wil beleven kan ze haar partner vragen de periodieke billenkoek vaker te geven. Dit heeft niets met masochisme te maken, maar laat enkel zien, dat ze de voordelen van periodieke billenkoek onderkent en dat ze de effecten ervan regelmatiger wil ervaren, omdat ze zich daar goed bij voelt.

Veel vrouwen begrijpen niet hoe goed periodieke billenkoek voor hen is, ook al krijgen ze het en voelen ze zich daarna vaak veel beter. Ze hebben het idee dat ze zonder reden op hun billen krijgen en dat straf dus zinloos is. Niets ligt echter verder bezijden de waarheid. Het voordeel van periodieke billenkoek is nu juist, dat ongeoorloofd gedrag achterwege blijft. Door zijn vrouw een pak op de bips te geven, terwijl ze niets misdaan heeft, kan een man bereiken, dat zij in een positieve en liefdevolle stemming komt. Als een vrouw dit proces eenmaal onderkent, kan ze gemakkelijker accepteren dat ze een pak slaag krijgt zonder dat ze iets misdaan heeft. Ze zal inzien dat een periodiek pak op haar billen haar gelukkiger, kalmer en zorgzamer maakt. Ze zal inzien dat vragen om frequentere periodieke billenkoek een natuurlijk en logisch gevolg is van haar wens tot liefde, intimiteit, persoonlijke groei en zelfontplooiing.

Sommige vrouwen zullen de behoefte hebben hun man te vragen hen consequenter aan te pakken. Bij deze vrouwen is het probleem niet, dat zij zich na een pak slaag onvoldoende bestraft voelen. Het probleem zit hem in een gebrek aan consequentheid. Zo is er sprake van consequente periodieke billenkoek, als deze billenkoek met vaste regelmaat wordt uitgedeeld en daar, behalve in heel uitzonderlijke gevallen zoals ziekte, niet van wordt afgeweken. Van consequent straffen is sprake, als een vrouw altijd als ze zich niet aan de afspraken houdt, wordt gestraft, met andere woorden als haar fouten niet onbestraft blijven. Blijven ze wel onbestraft, dan heeft dit nadelige gevolgen. Het is belangrijk dat een vrouw consequent wordt aangepakt, zodat ze geen tegengestelde boodschappen krijgt over wat er van haar verwacht wordt. Iedere afzonderlijke overtreding moet zonder uitzondering bestraft worden.

Vragen om een consequentere aanpak kan inhouden, dat ze periodieke billenkoek op regelmatige basis wil. Het kan inhouden dat ze haar man vraagt de door hem ten aanzien van haar gedrag gestelde regels rechtlijniger te handhaven. Wat het zeker niet mag inhouden is, dat zij respectloos kritiek op hem uit. Daar heeft niemand wat aan en mag niet door de heer des huizes worden getolereerd. Wat er wel kan gebeuren is, dat een vrouw haar man beleefd vraagt haar als heer des huizes consequenter te straffen. Ze moet blijk geven van de oprechte wens en bereidheid zich te onderwerpen aan welke straf maar nodig is om haar gedrag en attitude te verbeteren. Ze zal hem nederig om straf vragen omdat ze weet dat ze iets verprutst heeft en hiervoor om haar eigen bestwil gestraft moet worden.

WAAROM?

Waarom zou een vrouw om straf moeten vragen? Waarom zou een vrouw willens en wetens vragen om pijn en lijden, terwijl ze die zo gemakkelijk kan ontlopen?

Het antwoord is eenvoudig: omdat ze het nodig heeft. Ze heeft er behoefte aan, omdat ze diep van binnen weet, dat straf haar veel oplevert. Ze heeft er behoefte aan, omdat ze diep van binnen weet, dat ze zich na een pak op haar blote bips een stuk meer ontspannen voelt. Ze heeft er behoefte aan, omdat ze daarmee haar negatieve gevoelens en gedachten kan loslaten. Ze heeft er behoefte aan, omdat ze ernaar verlangt zich liefdevol aan de heer des huizes over te geven. Ze heeft er behoefte aan, omdat ze naar een diepe emotionele intimiteit verlangt.

Het zijn allemaal legitieme behoeften. Het komt niet voort uit nooddruft. Het zijn oprechte behoeften die een vrouw kan hebben. Als resultaat van die behoeften kan ze de aandrang voelen haar man om straf te vragen. En terecht.

Soms zal een vrouw om straf vragen omdat ze weet dat ze straf verdient. Ze vraagt er niet om uit een behoefte haar stress kwijt te raken of iets dergelijks, maar ze weet gewoon dat ze zich niet aan de afspraken heeft gehouden en dat ze daar de prijs voor moet betalen. Ze weet dat ongehoorzaamheid, disrespect en oneerlijkheid om een flink pak op haar blote billen vraagt. Ze weet dat ze een pak slaag verdiend heeft voor haar gedrag. Ze weet dat een flink pak op haar bips haar lei weer zal schoonvegen. Ze weet dat ze op die manier weer verzoend wordt met haar partner. Ze weet dat het de enige manier is om terug te keren naar een liefdevolle geestelijke staat. Het is natuurlijk, normaal en gezond dat het gedrag van een vrouw bestraft wordt zodat ze zich beter leert te gedragen. En dat is precies de reden waarom zij zich aan de autoriteit van de heer des huizes dient te onderwerpen, want hij heeft de verantwoordelijkheid haar te straffen als ze de fout ingaat. Ze heeft iemand nodig die haar tot de orde roept als ze zich misdraagt. En die persoon is de heer des huizes.

Een vrouw kan haar heer des huizes ook om een pak op haar billen vragen, gewoon omdat ze dat wil. Het hoeft niet zo te zijn dat ze voor bepaald gedrag gestraft moet worden. Het kan best zijn dat ze vindt dat ze helemaal geen pak slaag verdiend heeft. Het kan zijn dat ze gewoon een pak op haar bips wil hebben om de positieve na effecten ervan te ervaren: het opgeluchte gevoel, het reinigende effect en de emotionele intimiteit tussen haar en haar partner, en misschien wel een verhoogd seksueel bewustzijn dat op een pak slaag kan volgen. En daar is helemaal niets mis mee. Het is volkomen legitiem als een vrouw haar man een pak op haar bips vraagt zonder dat daar een reden voor is. Het is als het ware een soort zelf geïnitieerde periodieke billenkoek. Ze heeft niets misdaan en staat ook niet op de rol voor een periodiek pak slaag. Ze hoeft niet van stress ontdaan te worden. Ze wil alleen maar een pak op haar billen om de positieve effecten ervan te ervaren. Ze wil de autoriteit van haar partner voelen. Ze wil het gevoel van overgave ervaren. Daar is, zoals gezegd, helemaal niets mis mee.

Ze moet zich alleen heel goed realiseren, dat de heer des huizes het volste recht heeft om het te weigeren! Dat zij een pak op haar billen wil, wil nog niet zeggen dat haar partner hier blindelings aan moet voldoen. Hij heeft nog steeds de leiding en hij neemt de beslissingen. Zij is nog steeds het onderwerp van zijn autoriteit en moet zich neerleggen bij zijn besluit of ze een pak op haar bips krijgt of niet.

Een vrouw kan soms intuïtief aanvoelen dat ze een pak op haar billen nodig heeft. Vaak is dit helemaal niet concreet en kan ze er moeilijk een vinger opleggen of het onder woorden brengen. Het is alleen maar een kwestie van vrouwelijke intuïtie dat ze een pak slaag nodig heeft. Ze kan dit moeilijk aan haar partner uitleggen omdat ze haar gevoel niet in woorden kan omzetten of haar verlangens kan rationaliseren. Maar dit doet niets af aan haar intuïtieve gevoel dat een pak slaag goed voor haar zou zijn.

In een dergelijke situatie is het heel acceptabel dat ze haar man vraagt haar te straffen. Nogmaals, het is zijn goed recht dit te weigeren, maar daar zal hij normaal gesproken geen reden toe hebben. Als zijn vrouw intuïtief aanvoelt dat ze een pak slaag nodig heeft, dan is dit een gunstig teken. Het is niet alleen een teken dat ze met haar gevoel in contact staat, maar ook dat ze heel volwassen is in haar verlangen zich over te geven. Als een vrouw in staat is om zelf om een pak op haar blote billen te vragen, dan is dit een prachtig teken dat haar overgave groeit: voor het eerst is zij in staat haar overgave aan haar partner aan te bieden. In plaats van zich in stilte aan haar straffen te onderwerpen als ze iets misdaan heeft, gaat ze naar de heer des huizes toe en biedt hem haar overgave aan, een mooi geschenk.

Het is een enorme persoonlijke overwinning wanneer een vrouw de moed verzamelt om haar partner om straf te vragen. Makkelijk is het niet, maar wel de moeite waard. Wanneer ze eerlijk en dapper genoeg is om haar man te vragen haar een pak op de bips te geven, maakt ze een grote stap voorwaarts in haar vrouwelijkheid, haar volwassenheid en haar vermogen tot overgave. Ze geeft voor het eerst toe; ‘Ik kan dit niet alleen’. Ze geeft aan zichzelf toe, dat ze de hulp van de heer des huizes, mannelijke leiding nodig heeft, om als vrouw te kunnen groeien. Ze heeft het valse gevoel dat zij emotioneel en fysiek volkomen autonoom is, en dus geen man nodig heeft, achter zich gelaten. Ze geeft toe dat ze de heer des huizes nodig heeft. Ze realiseert zich hoe hij haar als man met de ontwikkeling van haar vrouwelijkheid kan helpen. Zo komt er een enorme hoeveelheid energie bij haar vrij waarvan ze niet wist dat ze die had. Dit is een mooie doorbraak bij een vrouw. Ze hoeft haar energie niet langer onbewust op het ontkennen van haar vrouwelijkheid te richten en op het ontkennen van het feit dat zij mannelijke autoriteit nodig heeft. Ze kan deze energie nu voor nuttigere doeleinden aanwenden, zoals het geluk en bevrediging en vrouwelijkheid.

HOE?

Het is één ding om over het zelf om straf vragen te lezen. Het is een heel ander ding om werkelijk voor de heer des huizes te staan en hem om een pak op de billen te vragen. Veel vrouwen zien wel wat in het idee, maar gruwen van de praktijk. Ze zijn te bang of te verlegen of ze schamen zich ervoor om hun partner te vragen hen te straffen. Dit kan gelukkig op heel wat manieren opgelost worden.

De moeilijkste manier voor een vrouw om te vragen om gestraft te worden is om het hem rechtstreeks te vragen. Hem in de ogen te zien en hem om een pak slaag te vragen, is erg beangstigend voor een heleboel vrouwen, hoewel sommigen daar helemaal geen moeite mee hebben. Als een vrouw eenmaal zo ver is, heeft ze vaak een lange weg afgelegd. Wanneer ze in staat is om hem om een pak op bips te vragen terwijl ze hem recht in de ogen kijkt, dan heeft ze goede vooruitgang geboekt in haar volwassenheid, vrouwelijkheid en overgave.

Sommige vrouwen vinden het gemakkelijker als ze hun blik afwenden of naar de grond kijken als ze de heer des huizes vragen hen te straffen. Ze vinden het zo vernederend erom te vragen, dat ze hem niet recht in de ogen kunnen kijken. Dit is een acceptabel alternatief voor een opener en eerlijker verzoek om straf. Iedere vrouw zou de eerste keer op een manier om straf moeten mogen vragen waar ze zich gemakkelijk bij voelt. Daarna kan ze in de loop van de tijd leren open en eerlijk om een pak op haar billen te vragen.

Sommige vrouwen zullen de heer des huizes op een indirecte manier om straf vragen, bijvoorbeeld midden in een gesprek. Het kan voor haar een manier zijn om met haar verlegenheid om te gaan. Ze moet er wel om denken dat haar partner haar verzoek oppikt, omdat de mogelijkheid bestaat dat haar gecamoufleerde verzoek onopgemerkt blijft. Iets in de trant van, ‘Ik zag onze vrienden Peter en Annette vandaag in het winkelcentrum. Ik moet harder aangepakt worden. Is het je opgevallen dat de rozen in bloei staan?’ zullen niet het gewenste effect sorteren. De vrouw moet zorgen dat ze haar verzoek om gestraft te worden helder communiceert. Ze moet er niet van uitgaan dat hij signalen die ze uit schaamte probeert te verdoezelen, oppikt.

Een erg gemakkelijke manier voor een vrouw om haar verlangen naar meer straf duidelijk te maken is tijdens haar periodieke billenkoek. De heer des huizes kan met haar praten over haar overgave en hun levensstijl met huiselijke discipline. Ze kan dan ieder onderwerp zoals haar verlangen naar extra straf inbrengen zonder dat ze zich hoeft te schamen, omdat ze al op een heel intieme manier met elkaar in gesprek zijn. Ze bevindt zich in een situatie die doordrenkt is met huiselijke discipline, waardoor het gemakkelijk wordt om dit onderwerp aan de orde te stellen.

Een andere manier om om extra straf te vragen is door dit in het dagboek op te schrijven. Het bijhouden van een dagboek is een goede gewoonte in de huiselijke discipline. De vrouw kan haar verlangen om vaker of strenger gestraft te worden opschrijven. Wanneer haar partner het dagboek vervolgens leest, ziet hij wat ze te vertellen heeft, zonder dat het ze allemaal hardop hoeft te zeggen. Het opschrijven in het dagboek is een prima manier voor een vrouw om aan te geven dat ze vaker of strenger gestraft moet worden.

Een vergelijkbare manier om hem om meer straf te vragen is hem een brief te schrijven. Daar niet alle mannen staan te trappelen om lange en emotionele epistels te moeten lezen, moet ze haar verhaal kort en ter zake houden en ervoor zorgen dat ze haar gevoel zorgvuldig formuleert. Ze kan hem vertellen dat ze het nodig heeft dat hij haar vaker een pak op haar bips geeft.

In het verlengde van een brief kan ze hem natuurlijk ook een email sturen. Ze moet er wel om denken dat ze deze email niet naar zijn werk stuurt, want dan kan hij door anderen onderschept worden. Verder is een email een goede manier om hem om extra straf te vragen. Het is tevens een snel communicatiemiddel.

Een vrouw kan ook ergens in huis een kattenbelletje voor hem achterlaten. Het is een gemakkelijke en geruisloze manier om hem te laten weten dat ze vaker een pak op haar bips nodig heeft, zonder dat ze zich hoeft te schamen. Ze kan het briefje op zijn bureau neerleggen of op zijn nachtkastje of ergens anders waar de kans groot is dat hij het zal vinden. Ze moet er wel voor zorgen dat het briefje niet per ongeluk door iemand anders, de kinderen bijvoorbeeld, gevonden kan worden.

Sommige stellen hebben een systeem bedacht waarmee een vrouw om straf kan vragen zonder dat ze dit al te direct hoeft te doen. Ze hebben een signaal afgesproken, zoals bijvoorbeeld het neerleggen van een keukenattribuut op een bepaalde manier, het dragen van een speciaal T-shirt of een gekleurd vel papier op zijn bureau leggen, enzovoort. De mogelijkheden zijn nagenoeg eindeloos en maken het voor een vrouw mogelijk de heer des huizes om een pak slaag te vragen zonder wat te hoeven zeggen. Aangenomen dat de man het signaal ziet en begrijpt wat het inhoudt, is het een effectief systeem.

Er moet wel aangetekend worden dat het uiteindelijke doel voor een vrouw die op een non-verbale manier om straf vraagt, zou moeten zijn dit in de toekomst op een directere manier te doen. Het is prima dat ze een indirecte methode van vragen gebruikt zolang ze zich nog te veel schaamt om het hem rechtstreeks te vragen.

Dat ze zelf om straf vraagt betekent overigens niet dat ze de heer des huizes voorschrijft hoe hij haar moet straffen. Het houdt alleen maar in dat ze tot het volwassen en verstandige besef gekomen is hoe huiselijke discipline haar kan helpen zich als mens te ontwikkelen. Het houdt in dat ze zich realiseert dat het krijgen van een pak op haar blote bips in haar eigen belang is. Het betekent dat ze zich veilig genoeg voelt om de heer des huizes te vragen haar te straffen omdat het goed voor haar en voor haar relatie is. Vrouwen moeten niet aarzelen hun partner om een pak op hun billen te vragen als ze dat nodig hebben. Om straf vragen is een positieve, gezonde en liefdevolle daad die iedere vrouw met een levensstijl waarin huiselijke discipline een rol speelt, zou moeten overwegen.

Periodiek vs. straf

Periodieke billenkoek is een belangrijk onderdeel van de HD levensstijl. Het is een hulpmiddel om een vrouw zich goed te laten gedragen. Het helpt haar met andere woorden om gehoorzaam, respectvol, eerlijk en vrouwelijk te zijn. Door periodieke billenkoek worden deze al aanwezige goede eigenschappen verder uitgebouwd, zodat ze haar vrouwelijkheid en onderdanigheid verder kan ontwikkelen. In tegenstelling tot een pak slaag als straf voor een bepaalde overtreding, is periodieke billenkoek dus een positieve manier om haar vrouwelijkheid en onderdanigheid te stimuleren.

Veruit het belangrijkste aspect van periodieke billenkoek is de regelmaat ervan. Regelmaat is cruciaal. Als een vrouw niet regelmatig een periodiek pak op haar bips van haar heer des huizes krijgt, dan laat hij haar niet zijn betrokkenheid bij de HD levensstijl zien en blijft zij in het ongewisse over zijn commitment. Ook wordt zij niet aan haar onderdanige, vrouwelijke rol herinnerd. Haar gedrag zal hierdoor langzaam achteruit gaan. Meestal zal zij hem dan vaker uit gaan dagen of regelrecht gaan lopen klieren, met als gevolg dat zij vaker voor straf over de knie moet.

Een verstandige heer des huizes zal altijd de verhouding tussen straf en periodieke billenkoek nauwlettend in de gaten houden. Daarbij zou hij moeten turven hoe vaak hij zijn vrouw de afgelopen maand periodiek over de knie heeft gelegd en dit aantal vergelijken met de keren dat ze voor straf op haar bips heeft gehad.

Mocht ze vaker voor straf over de knie gaan dan periodiek, dan is er een probleem. Het geeft aan dat ze niet vaak genoeg periodieke billenkoek krijgt. Want anders zou ze niet zo vaak tegen straf aanlopen.

Stel een vrouw heeft gedurende een maand vijf keer periodieke billenkoek en vijf keer billenkoek voor straf gehad. Dan is ze in totaal tien keer over de knie gegaan. Het aandeel van periodieke billenkoek op het totaal is dan precies 50%. Krijgt ze daarentegen vijf keer periodieke billenkoek en twee keer voor straf op haar bips, dan is het aandeel van de periodieke billenkoek 71%.

Het aantal keren dat een vrouw een pak op haar blote billen krijgt is hierbij niet van belang. Wanneer de ene vrouw vijf keer periodiek en vijf keer voor straf en de andere tien keer periodiek en tien keer voor straf op haar billen krijgt, dan is de verhouding in beide gevallen gelijk, te weten 50%. Niet de kwantiteit is dus belangrijk, maar de verhouding tussen periodieke billenkoek en straf.

Het is aan te bevelen dat de heer des huizes regelmatig de verhouding tussen periodieke billenkoek en een pak slaag voor straf onder de loep neemt. Wanneer hij ontdekt dat hij haar vaker voor straf over de knie legt dan dat ze periodieke billenkoek krijgt, is er iets mis. Het is een teken dat zij onvoldoende periodieke billenkoek krijgt, zodat ze geen echte vooruitgang met haar overgave kan boeken. In het ergste geval mag het aandeel van periodieke billenkoek op het totaal aantal keren dat ze op haar bips krijgt, niet kleiner worden dan 50%. Wanneer een vrouw vaak voor straf, maar weinig periodiek op haar billen krijgt, betekent dit heel simpel dat dit laatste veel vaker dient te gebeuren. Ze misdraagt zich te vaak, waardoor haar heer des huizes haar te vaak moet straffen. In plaats daarvan zou ze vaker periodieke billenkoek en minder voor straf een pak slaag moeten krijgen.

Als een verhouding tussen periodieke billenkoek en straf van 50 staat tot 50, nog maar net acceptabel is, wat zou dan een goede verhouding zijn? Simpel gezegd is hoe hoger hoe beter. Als het percentage periodieke billenkoek tot 80% à 90% oploopt, is het aantal keren dat ze over de schreef gaat fors teruggebracht. De heer des huizes kan in een dergelijk geval met recht trots op de vooruitgang van zijn vrouw zijn. Haar overgave is goed. Ook met haar gehoorzaamheid is dan niets mis, net als met haar respect en eerlijkheid.

Een gemiddelde verhouding voor periodieke billenkoek is 70 à 75%, wat niet slecht is voor de meeste vrouwen. Dat zou er dan op neerkomen, dat ze in een bepaalde periode twaalf keer periodiek en vier keer voor straf over de knie gelegd moet worden. Hoewel dit behoorlijk goed is, kan het altijd beter. Zij zou er veel baat bij hebben als de verhouding nog verder opgeschroefd zou worden.

Een verhouding van minder dan 50% is eenvoudigweg te laag. Dit komt over het algemeen alleen voor wanneer een vrouw helemaal geen periodieke billenkoek krijgt of wanneer dit zonder vaste regelmaat gebeurt. Onregelmatigheid ondermijnt het effect van periodieke billenkoek zwaar, vandaar dat regelmaat zo ontzettend belangrijk is.

Een ratio van minder dan 50% kan ook voorkomen bij vrouwen voor wie de HD levensstijl nog nieuw is en van wie de partner nog niet ontdekt heeft hoe heilzaam periodieke billenkoek wel niet is. In het begin zal een vrouw waarschijnlijk behoorlijk vaak voor straf op haar blote billen moeten krijgen. Als dit niet met periodieke billenkoek in balans gebracht wordt zal de verhouding beneden de 50% blijven hangen, wat uiteraard geen goede zaak is.

Je kunt de verhouding tussen periodieke billenkoek en slaag voor straf overigens over een iedere willekeurige periode meten, dat hoeft niet per se een maand te zijn. De reden dat we het hier over een maand hebben, is dat een langere periode een beter beeld over gedrag en voortgang van een vrouw geeft. Als je een kortere periode zoals een week neemt, kan ongewoon goed of juist slecht gedrag de verhouding sterk beïnvloeden en zo een vertekend beeld geven.

Voor vrouwen die zich erg goed gedragen en die maar heel weinig periodiek op hun billen krijgen en nog minder voor straf, kan beter een langere meetperiode gebruikt worden, bijvoorbeeld drie maanden, een half jaar of zelfs een jaar. Het is wel belangrijk nauwkeurig bij te houden hoe vaak ze op haar billen krijgt, zeker als over zo’n lange periode gemeten wordt.

Als een heer des huizes de verhouding tussen periodieke billenkoek en slaag voor straf wil berekenen, moet hij goed bijhouden hoe vaak hij zijn vrouw over de knie legt. Hiervoor zou hij bijvoorbeeld een schema kunnen maken waarin hij aan kan tekenen hoe vaak zij een pak op haar blote bips krijgt en of dit voor straf of periodiek gebeurt. Een alternatief is het bijhouden van een dagboek, wat dan meestal door de vrouw zelf gebeurt. Als ze van ieder pak slaag een notitie maakt kan later gemakkelijk teruggezocht worden hoe vaak ze op haar billen gehad heeft, omdat precies staat vastgelegd waarom en hoe ze op haar bips gehad heeft.

Gewenst gedrag

Hoe je je dient te gedragen als je gestraft wordt.


INLEIDING

Er zijn heel wat artikelen op deze site die ingaan op de vraag hoe je een vrouw moet straffen die zich niet naar behoren gedraagt. Hoewel veel mensen daardoor het idee zouden kunnen hebben, dat de artikelen speciaal voor mannen zijn geschreven, zijn ze bedoeld voor iedereen die belangstelling voor huiselijke discipline heeft. Het is echter wel een feit dat in de meeste artikelen wordt beschreven welke maatregelen de heer des huizes zou moeten nemen wanneer hij zijn vrouw voor haar gedrag straft. Op een artikel of twee na, wordt nergens uitgelegd wat er van een vrouw wordt verwacht.

Om dat gemis goed te maken, wordt in dit artikel bekeken hoe een vrouw zich bij straf dient te gedragen. Uiteraard krijgt een vrouw meestal op haar bips, omdat ze iets misdaan heeft. De enige uitzonderingen hierop zijn periodieke billenkoek en billenkoek ter preventie, waarbij het pak slaag als waarschuwing en niet als straf is bedoeld. Toch zal een vrouw meestal over de knie gaan, omdat ze zich niet aan de regels heeft gehouden. Zo is ze bijvoorbeeld een afspraak niet nagekomen of heeft ze zich onhebbelijk gedragen. Hierbij zijn haar misdragingen aanleiding tot de straf die haar man haar besluit te geven.

Het komt echter ook soms voor dat zij zich tijdens een strafsessie misdraagt. Ze verzet zich bijvoorbeeld tegen de pogingen van haar partner om haar een welverdiend pak slaag te geven. Dit verzet kan zowel verbale als fysieke vormen aannemen. Als een vrouw zich tegen haar man verzet, wanneer hij haar wil straffen, maakt ze zich aan het ergste type ongehoorzaamheid schuldig, omdat ze actief probeert te verhinderen dat haar man haar helpt. Deze vorm van ongehoorzaamheid moet steevast met een pak slaag wegens tegenwerking worden beantwoord. Dit type straf wordt uitvoerig besproken in het artikel ‘extra straf’. De essentie van dit artikel is dat een vrouw extra straf verdient als ze zich tegen haar straf verzet, om haar zo te leren zich in het vervolg coöperatiever op te stellen.

Als vrouwen moeite hebben hun heer des huizes te gehoorzamen wanneer ze straf krijgen, zal een pak slaag wegens tegenwerking vaak een noodzakelijke maatregel zijn. Veel vrouwen krijgen een dergelijke straf, terwijl die toch heel gemakkelijk vermeden had kunnen worden. In dit artikel wordt bekeken hoe een vrouw zich zou moeten gedragen als ze gestraft wordt, zodat ze zich gehoorzamer kan opstellen op dergelijke moeilijke momenten. Natuurlijk heeft een vrouw het zwaar te verduren als ze gestraft wordt. Ze krijgt immers op haar bips tot de tranen over haar wangen biggelen. Dit is nu niet bepaald een plezierige ervaring, ook al heeft ze er veel baat bij. Ook voor de man valt het niet mee: hij moet de vrouw van wie hij houdt straffen. Hij heeft wel wat leukers te doen! Maar uit plichts- en verantwoordelijkheidsgevoel doet hij het toch, want het is als heer des huizes zijn taak zijn vrouw te bestraffen als ze over de schreef gaat.

Daarom: Hoe moet een vrouw zich gedragen als ze gestraft wordt? Welke houding, woorden en daden zijn daarbij gepast?


OVERGAVE

Overgave is het eerste en belangrijkste principe waaraan een vrouw zich dient te houden wanneer ze van de heer des huizes te horen krijgt dat ze een pak op haar billen gaat krijgen. Overgave is vanuit de vrouws oogpunt het belangrijkste aspect van huiselijke discipline, omdat zij hiermee zelf enorm aan haar persoonlijke ontwikkeling kan bijdragen. Hoewel het een pijnlijke, doch veilige methode is, kan zij dankzij huiselijke discipline een enorme groei doormaken.

Het pak op de blote bips zelf doet erg zeer – iedere vrouw die wel eens een stevig pak op haar billen heeft gekregen, kan daar over meepraten. Een pak slaag hóórt ook zeer te doen. Daarom is het ook zo effectief. Als het minder pijn zou doen, zou het ook minder effectief zijn. Als een pak billenkoek wordt gegeven op de veilige en beproefde manier zoals in het artikel ‘hoe dien je billenkoek toe’ beschreven staat, dan kan er zonder problemen gedurende langere tijd, een substantiële pijn aan de blote billen van een vrouw worden toegediend. Een pak slaag dat geen pijn doet, heeft weinig waarde als disciplinemiddel. De pijn die ervaren wordt is overigens niet alleen lichamelijk van aard. Een pak op de bips heeft ook een beschamend en vernederend effect, zodat het ook emotioneel pijn kan doen, wat net zo effectief en heilzaam kan zijn.


Zoals al gezegd, kan een vrouw dankzij huiselijke discipline een enorme persoonlijke ontwikkeling doormaken. Doordat een pak slaag emotioneel heel intens kan zijn, kunnen daarmee soms diep ingesleten, haar leven en haar relaties met anderen, onder wie haar partner, beïnvloedende, negatieve gewoontes worden doorbroken. Zo kan met een flink pak op haar bips een ingrijpende verbetering van haar gedrag worden bereikt.

Huiselijke discipline is een veilige methode, omdat zij wanneer ze gestraft wordt, in handen is van de man die het meeste van haar houdt, namelijk haar echtgenoot. Hij is bij uitstek geschikt om haar te bestraffen, niet alleen omdat hij haar het beste kent, maar ook omdat hij het meeste van haar houdt. Doordat hij haar karakter, haar stemmingen en haar lichaam door en door kent, weet hij precies wat voor straf zij nodig heeft om als mens te kunnen groeien. Hoewel hij haar lichamelijk pijn doet, gaat hij voorzichtig, liefdevol en beschermend te werk, zodat zij zijn bescherming ervaart, wanneer hij haar straft. Na haar straf zal ze zich gewoonlijk emotioneel veilig en geborgen voelen, omdat ze weet dat haar echtgenoot over de fysieke- en geestkracht beschikt om haar te straffen wanneer ze dat verdiend heeft.

Overgave is daarom essentieel bij huiselijke discipline. Zonder overgave, kan er niet eens huiselijke discipline plaatsvinden. Vindt dat wel plaats, dan zorgt het krachtige en betekenisvolle ritueel van een geducht, doch liefdevol toegediend pak slaag, dat haar overgave, vrouwelijkheid en liefde nog eens worden versterkt. Paradoxaal genoeg vereist huiselijke discipline overgave, terwijl het zelf ook weer tot overgave leidt, met als netto resultaat: een liefdevollere verbintenis met haar partner, een groter verantwoordelijkheidsgevoel en persoonlijke groei.

Het antwoord op de vraag hoe een vrouw zich tijdens straf dient te gedragen is dus: dat zij zich dient over te geven. De sleutel tot voorbeeldig en positief gedrag is simpelweg dat zij zich als vrouw moet overgeven en onderwerpen. Overgave ligt aan de basis van haar vrouwelijkheid en is een manier waarop ze haar vrouwelijkheid intenser kan beleven, terwijl zij overgeleverd aan de heer des huizes, de straf ontvangt die ze verdient en o zo nodig heeft. Als zij zichzelf beter wil leren kennen, haar liefde en begrip wil ontwikkelen en zij aan meer diepgang en intimiteit in haar relatie met haar partner wil werken, dan moet ze weten dat overgave daar de sleutel voor is. Overgave is het geheim dat diep in haar vrouwelijkheid verborgen ligt en is iets wat huiselijke discipline haar schenkt.


HOE?

Het is allemaal leuk en aardig te weten dat overgave voor een vrouw in een relatie met huiselijke discipline van het grootste belang is, maar wat betekent dat nu concreet? Hoe moet ze zich gedragen wanneer ze gestraft wordt door haar partner? De theorie klinkt mooi, maar nu nog de praktijk.

Overgave manifesteert zich op verschillende manieren bij een vrouw. De eerste keer dat haar overgave op de proef wordt gesteld is het moment dat haar partner haar vertelt dat hij haar voor haar gedrag een pak op haar blote bips gaat geven. Tot dat moment klinkt overgave als een goed idee en een mooie ervaring. Het bevalt haar eigenlijk wel om lieftallig tegen haar heer des huizes en anderen te praten. Ze vindt het prima om met haar mans mening rekening te houden waar het kleine dingetjes betreft. Ook is ze best bereid wat vaker te koken of schoon te maken dan ze tot nu toe gewend was. En ondertussen feliciteert ze zichzelf met het feit dat ze toch zo onderworpen, liefhebbend en vrouwelijk is. En dat allemaal dankzij de huiselijke discipline waar ze al zoveel goede dingen over gelezen heeft.


Dit alles valt in duigen op het moment dat de heer des huizes haar zegt dat ze vanwege haar gedrag een pak op haar billen gaat krijgen. Al haar zelfvoldaanheid over haar onderwerping is dan als een donderslag bij heldere hemel verdwenen om plaats te maken voor rancuneuze of opstandige gedachten. Deze gedachten zijn helemaal op haar partner gericht, die de vermetelheid heeft haar plezierige dagdromen over haar overgave, die in de praktijk een ijle luchtspiegeling blijkt, wreed te verstoren. De meeste vrouwen die ervaring met huiselijke discipline hebben, zullen de bovenstaande ervaring in meer of mindere mate herkennen.

Het eerste wat vrouwen instinctief doen wanneer ze verteld wordt dat ze voor straf een flink pak op hun bips gaan krijgen, is in opstand komen. Het idee zich aan hun straf over te geven komt op dat moment totaal niet in hun hoofd op, ook al waren ze uitermate tevreden over de manier waarop ze zich onderdanig voelden. Overgave kun je niet afdanken. Overgave is geen voorwerp, maar een manier van leven. Of je bent onderworpen of je bent het niet. Zo eenvoudig ligt het.

VERANTWOORDELIJKHEID

Veel vrouwen denken dat ze tijdens een straf niet voor hun woorden of daden verantwoordelijk zijn. Ze denken dat ze door de pijn en schaamte die ze moeten ondergaan, geen controle meer over zichzelf hebben. Ze denken dat dit dan ook inhoudt dat ze geen rekenschap voor hun eigen gedrag hoeven afleggen. Maar dan hebben ze het helemaal bij het verkeerde eind.

Iedere vrouw die door de heer des huizes wordt gestraft, is tijdens straf voor haar eigen gedrag verantwoordelijk. Ook al is de situatie ongewoon, onplezierig en intens, toch blijft ze verantwoordelijk. Ze is niet onder invloed van drugs of drank. Straf vindt plaats als ze volledig bij bewustzijn, normaal en nuchter is. Daarom mag van haar worden verwacht dat ze de volle verantwoordelijkheid voor haar woorden en daden neemt. Ze verandert niet in een zombie op het moment dat haar partner haar over de knie legt voor een flink pak op haar blote billen. Ze blijft een zelfbewuste, intelligente en volwassen vrouw die verantwoordelijkheid kan dragen voor hetgeen ze zegt en doet. Doen alsof ze zich niet kan beheersen als ze gestraft wordt, is zowel kinderachtig als oneerlijk. Gelukkig kennen de meeste mannen hun vrouw goed genoeg om niet in die smoes te trappen.

Wellicht ten overvloede: “Als een vrouw zich ook naar behoren te gedragen als ze gestraft wordt, ook dan moet de volle verantwoording voor haar woorden en daden te nemen: en wel vanaf het moment dat haar partner haar een straf aanzegt, tot het moment dat hij haar na de straf troost en vergeeft. Aanzien ze een zelfbewuste, volwassen vrouw is, is ze voor al haar gedrag verantwoordelijk”.


GEHOORZAAMHEID

Een eerste aspect van behoorlijk gedrag tijdens huiselijke discipline is gehoorzaamheid. Een vrouw dient haar man onmiddellijk te gehoorzamen zodra haar straf in beeld komt. Wanneer haar verteld wordt dat ze gestraft gaat worden, moet haar eerste reactie er één van gehoorzaamheid zijn, niet van opstandigheid, verzet of haat. Hoewel ze het moeilijk kan vinden zich over te geven, kan ze op zijn minst proberen zich daarin te bekwamen door zich gehoorzaam op te stellen. Wanneer haar man haar vertelt dat ze een pak op haar billen gaat krijgen, moet ze hem gehoorzamen. Hij doet het per slot van rekening voor haar eigen bestwil. Hoe denkt ze dat hij zich zal voelen, als ze zich iedere keer dat hij haar probeert te helpen ongehoorzaam opstelt. Hij zal gaan denken dat het misschien toch niet juist is wat hij doet en zo tot de conclusie komen dat hij er beter helemaal mee op kan houden. Het gevolg daarvan is dan weer dat zij het gevoel heeft dat hij onverschillig is en/of niet mans genoeg is om haar te straffen als ze dit nodig heeft. Hieruit blijkt maar hoe contraproductief, om niet te zeggen oerstom, ongehoorzaamheid tijdens straf is.

Het is ook cruciaal dat een vrouw niet probeert zich onder haar straf uit te praten. Hoewel dit misschien een natuurlijke reactie op de angst is die ze voelt bij het vooruitzicht een pijnlijk en vernederend pak slaag te krijgen, valt dit nog niet goed te praten. Iemand neerknallen als je boos op hem bent, kan ook een natuurlijke reactie zijn, maar is en blijft een immorele daad die strijdig met de wet is. Een vrouw die probeert zich onder een welverdiende straf uit te kletsen, doet zichzelf ernstig te kort. Ze wringt zich in alle bochten om onder een ervaring uit te komen die ze juist zo hard nodig heeft. Dat is dom en onvolwassen. Als ze haar welverdiende straf eenvoudig zou accepteren, zou dit haar zeer ten goede komen. Na afloop zou ze er enorm van opgeknapt zijn.

Behalve dat ze zo voorkomt dat ze krijgt wat ze heel hard nodig heeft en dik verdient, gedraagt ze zich uitermate oneerbiedig en ongehoorzaam jegens de heer des huizes. Ze kan zichzelf moeilijk onderworpen noemen als ze onder ieder pak slaag probeert uit te komen. Als ze meer onderworpen en gehoorzamer zou zijn, dan zou ze zonder meer accepteren dat ze een pak slaag voor haar slechte gedrag krijgt. Ze zou zich onmiddellijk aan haar partner moeten overgeven, in plaats van zichzelf en haar partner wijs te maken dat ze helemaal geen straf verdiend heeft. Een slimme, onderdanige vrouw gehoorzaamt haar heer des huizes wanneer hij haar zegt dat ze een pak op haar bips gaat krijgen.

Een vrouw dient haar man ook tijdens de andere stadia van haar straf te gehoorzamen. Ze moet hem tijdens en ook na haar straf gehoorzamen. Gehoorzaamheid voor, tijdens en na haar straf zal haar helpen een pak op haar bips wegens ongehoorzaamheid gedurende haar straf te voorkomen. Als ze haar partner gehoorzaamt zal hij geen reden hebben haar extra te straffen wegens tegenwerking.


PRATEN

Sommige vrouwen grijpen de straf aan om eens lekker een grote mond te geven. Ze zien het als een mooie gelegenheid om eens al hun grieven te ventileren. Hun redenatie is, dat als hun partner hen dan toch een pak slaag gaat geven, hij net zo goed even naar al hun klachten, grieven en problemen kan luisteren.

Andere vrouwen gaan nog verder. Ze denken dat een pak slaag een aanval op hun lichaam is en dat het dus niet meer dan eerlijk is, dat zij een verbale aanval op hun heer des huizes mogen doen. Volgens deze bizarre logica, is de heer des huizes haar iets schuldig als tegenprestatie voor het pak slaag dat hij haar gaat geven, terwijl zij zich dat pak slaag helemaal zelf op de hals gehaald heeft. Ze heeft het idee dat hij in ruil voor het pak op haar billen naar haar beschimpingen moet luisteren.

Gedrag zoals hierboven is beschreven, is natuurlijk helemaal verkeerd. Als een vrouw straf krijgt, geeft dat haar niet het recht een grote mond te geven of haar man uit te foeteren. Straf is niet het moment voor een discussie. Straf is straf. Als ze huiselijke discipline wil, dan dient ze niet alleen haar heer des huizes te respecteren, maar ook respect op te brengen voor de tijd die hij erin steekt. Daarom moet ze de straf die hij voor haar in de gedachten heeft ondergaan, zonder hierover in discussie te gaan. Deze straf is bedoeld om haar via een klinkend pak op haar billen, het lesje te leren dat ze nodig heeft.


Een vrouw die echt begrijpt waar het bij huiselijke discipline om draait, ondergaat haar straf zonder dat ze zich laat horen, tenzij hij haar wat vraagt. De heer des huizes hoeft niet te horen dat het zeer doet. Dat weet hij al, omdat het ook de bedoeling is dat het zeer doet. Hij hoeft ook niet te horen dat ze het niet eens is met haar straf. De beslissing dat ze gestraft moet worden is zijn beslissing, niet de hare. Hij heeft besloten haar voor haar eigen bestwil een lesje te leren. Of ze het daar mee eens is of niet, doet er niet toe. Ze kan zich er beter op concentreren haar straf te ondergaan zonder hier vraagtekens bij te zetten. Het is per slot van rekening voor haar eigen bestwil.

Bij het hierboven geschetste principe dient het gezonde verstand gebruikt te worden. Als een vrouw zich niet goed voelt, het bijvoorbeeld benauwd heeft of misselijk wordt, dan moet ze dit natuurlijk direct bij de heer des huizes aangeven. Overgave houdt niet in dat het gezonde verstand buitenspel gezet moet worden. Wel moet ze er zeker van zijn dat er een echt probleem is, niet een vals voorwendsel om te proberen haar welverdiende straf uit- of af te stellen.

 
VLOEKEN

Sommige vrouwen denken dat ze mogen vloeken als ze gestraft worden. Dat de pijn en schaamte van een pak slaag een rechtvaardiging vormen, althans voor hen, om onwelvoeglijke taal te bezigen. Het meest voor de hand liggende slachtoffer van dit taalgebruik is de heer des huizes. Sommige vrouwen denken dat ze hun partner uit kunnen kafferen op het moment dat hij hen op de blote billen geeft. Ze zijn vervolgens verbaasd als hun partner zegt dat ze extra straf zullen krijgen voor hun taalgebruik. Dit hoeft hen echter niet te verbazen.


Andere vrouwen denken dat het gepast is om anderen uit te vloeken als ze op hun bips krijgen. Ze zijn slim genoeg om deze woorden niet aan het adres van hun partner te richten. In plaats daarvan richten ze zich op anderen waarvan ze vinden dat die direct of indirect schuldig zijn aan het pak slaag dat ze krijgen. Dit is het toppunt van oneerlijkheid en gebrek aan respect. En ook hier geldt weer dat vrouwen die zich zo gedragen niet verbaasd moeten zijn als ze als gevolg hiervan een extra pak op hun billen krijgen.

Weer andere vrouwen denken dat ze het bij iedere klets die ze ontvangen uit mogen vloeken van de pijn. Ze denken dat dit kan omdat hun taalgebruik zich niet direct op de heer des huizes richt. In plaats daarvan vloeken ze het uit van de pijn. Toch is dit gedrag niet netjes. Geen enkele vrouw zou mogen vloeken als ze een pak slaag krijgt. Iedere vorm van vloeken zou met een extra pak op hun bips wegens wangedrag moeten worden beantwoord. Vloeken van de pijn bij een pak slaag is een indirecte manier om hun partner uit te vloeken. Het is een ernstige vorm van ongehoorzaamheid.


SCHREEUWEN EN GILLEN

Een flink pak op de bips doet zeer. Dat is een ding dat zeker is. Als een pak slaag niet zeer zou doen, dan zou het ook niet het gewenste effect hebben. Sommige vrouwen vinden dit een rechtvaardiging om tijdens hun straf heel hard te gillen en te schreeuwen. Ze hebben geleerd niet aan het oordeel van de heer des huizes te twijfelen als hij straf nodig acht. Ook hebben ze geleerd dat ze niet in discussie mogen gaan of vloeken. Nu moet hen nog duidelijk worden gemaakt, dat oorverdovend gillen ook niet van veel respect getuigt.

Niemand zal beweren dat een vrouw absolute stilte moet betrachten als ze een pak slaag krijgt. Zelfs als ze heel stil haar straf in ontvangst neemt, zal ze uiteindelijk gaan huilen en snikken, en daarbij maak je nu eenmaal geluid. Het gaat erom dat hij niet wil dat ze zich de longen uit het lijf schreeuwt. Ze mag haar stem tijdens straf niet gebruiken om opstandigheid en oneerbiedigheid te tonen. Dat ze niet vloekt of scheldt wil nog niet zeggen dat ze maar moet gaan schreeuwen alsof ze vermoord wordt. Van een pak op je billen ga je niet dood. Ze zal wel veel pijn voelen op dat deel van haar lichaam dat speciaal ontworpen is om er een flink pak slaag op te krijgen. Ze zal zich door deze ervaring behoorlijk kleintjes voelen. En dit alles dient om haar een nuttig lesje te leren en haar relatie met haar echtgenoot te versterken. Maar het is géén reden om hysterisch te gaan schreeuwen. Het zou goed zijn als de heer des huizes haar een extra pak op de billen geeft als hij de indruk heeft dat haar hysterische geschreeuw buitenproportionele vormen begint aan te nemen of van gebrek aan respect getuigt.


Behalve dat het een vorm van ongehoorzaamheid is, heeft hysterisch gillen tijdens een pak op de billen nog een paar nadelen. Om te beginnen vergroot het de kans dat de kinderen – verondersteld dat het stel kinderen heeft – kunnen horen hoe hun moeder gestraft wordt. Dit moet voorkomen worden. Het is niet de bedoeling dat de kinderen dit meekrijgen. Zij is degenen die straf verdient, niet de kinderen.

Het is een goed idee voor de heer des huizes om zijn vrouw, als ze hard schreeuwt tijdens een pak op haar bips, te confronteren met het feit dat ze niet alleen ongehoorzaam is, maar zich ook onverantwoordelijk naar haar kinderen gedraagt. Haar straf is haar probleem, niet het hunne. Ze mag de kinderen niet bij haar straf betrekken door zo hard te gillen dat ze het kunnen horen. Zij is degene die gestraft wordt, niet de kids. Daarom is het noodzakelijk dat ze zich beheerst zodat haar geluiden niet de kinderen kunnen alarmeren.


Een andere reden waarom een vrouw zich een beetje moet inhouden, is het risico dat de buren iets zullen horen. Hoewel de meeste buren zich er waarschijnlijk niet mee zullen bemoeien, zou het kunnen dat zij, als ze vermoeden dat er sprake van huiselijk geweld is, de politie bellen. Het is dus erg belangrijk dat ze zich weet te beheersen als ze voor straf op haar blote bips krijgt.


HAND ERVOOR OF BILLEN WEGDRAAIEN

Eén van de ergste dingen die een vrouw kan doen als ze gestraft wordt, is als ze probeert de klappen te blokkeren die haar man haar op haar bips geeft. Het is daarbij niet van belang of hij zijn hand, de riem, de paddel of een ander instrument gebruikt. Ongeacht het instrument, mag ze nooit proberen de klappen tegen te houden. Dergelijk gedrag getuigt in hoge mate van ongehoorzaamheid en gebrek aan respect. In de meeste gevallen zal het haar een extra pak op haar billen wegens ernstig wangedrag tijdens haar straf opleveren.

Klappen blokkeren kan zowel voor de man als de vrouw gevaarlijk zijn. Als ze haar hand of handen voor haar bips houdt om de klappen tegen te houden dan loopt ze het risico een blessure aan haar handen of vingers op te lopen. Brengt ze haar voet omhoog, dan kan ze haar voet of tenen blesseren. Bovendien brengt ze de heer des huizes in gevaar, zeker als hij zijn hand gebruikt om haar een pak slaag te geven. Dit gevaarlijke gedrag is daarom beslist onacceptabel. Als ze het toch doet, dan verdient ze een ongenadig extra pak slaag.


De klappen proberen te vermijden door zijdelings weg te draaien lijkt misschien minder gevaarlijk. Als de heer des huizes een paddel gebruikt om zijn vrouw te straffen, dan loopt ze echter het risico dat de paddel in plaats van haar beide billen, haar heup raakt. Dit is uiteraard gevaarlijk, omdat haar heup niet door een zelfde vetlaag als haar billen wordt beschermd. Ook in dit geval moet ze niet verbaasd opkijken als de heer des huizes haar op een extra pak op haar bips trakteert.


Een vrouw moet haar vermogen om zich aan straf te onderwerpen ontwikkelen. Ze moet zich aan de straf overgeven. Als ze haar onderdanigheid tot een dieper niveau ontwikkelt, zal ze het gemakkelijker vinden om de klappen te accepteren die de heer des huizes voor haar in petto heeft.


HOE MOET JE OMGAAN MET BLOKKEREN?

Veel vrouwen vinden het moeilijk om niet naar achteren te grijpen en hun handen voor hun billen te houden om zo te voorkomen dat de klappen hun doel bereiken. Er zijn verschillende manieren om met dergelijk gedrag om te gaan. Om te beginnen kan een extra pak op de bips gegeven worden wegens tegenwerking. Zoals in het artikel ‘Extra straf’ kunt lezen valt, is deze straf bedoeld om vrouwen te ontmoedigen tegen te werken als ze gestraft worden. Die extra straf bestaat ofwel uit een reeks extra klappen bovenop haar gewone straf, ofwel uit een afzonderlijk pak op de bips op een later tijdstip (of soms datum). Een pak slaag wegens tegenwerking zal een vrouw bijbrengen dat zij de heer des huizes te allen tijde dient te gehoorzamen als hij haar straft.

Een tweede manier om te voorkomen dat ze de klappen blokkeert, is te zorgen dat ze goed opgewarmd wordt tijdens het pak slaag. Dit houdt in dat vermeden moet worden dat hand, riem of paddel direct al met volle kracht gehanteerd wordt. In plaats daarvan krijgt ze in het begin redelijk mild op haar bips, zodat ze de gelegenheid heeft aan haar straf te wennen. Later als haar billen opgewarmd zijn, kan de intensiteit opgevoerd worden. Een dergelijke opwarming heeft een aantal voordelen: zo kan een pak slaag langer duren, kan zij een veel harder pak op haar bips verdragen, wordt de kans dat ze gaat huilen groter, maar neemt de kans op blauwe plekken af. En last but not least, zal ze minder geneigd zijn de klappen af te weren, zodat ze zich waarschijnlijk ook gehoorzamer zal gedragen. En haar straf zal juist ten dele bedoeld zijn om haar beter te laten gehoorzamen en zich meer te laten overgeven. Een goede opwarming zal er dus voor zorgen dat de vrouw haar lesje gemakkelijker en effectiever leert. Zo kan ze maximaal van haar straf profiteren.

Een andere manier om te bereiken dat de staf langer kan duren, is door het pak slaag halverwege te onderbreken en haar in de hoek te zetten. Haar straf is dan opgedeeld in twee keer een pak op haar bips met tussendoor een periode in de hoek. Het in de hoek moeten staan geeft de vrouw de gelegenheid te herstellen van het eerste deel van haar pak slaag en zich voor te bereiden op het volgende. De herstel- en voorbereidingsperiode in hoek kan er voor zorgen dat ze zich gehoorzamer en onderdaniger opstelt tijdens haar straf. Dit kan er op zijn beurt weer voor zorgen dat de kans dat ze zal proberen de klappen te blokkeren, afneemt.


Eén van de beste manieren om de gewoonte van een vrouw om de klappen af te weren af te leren, is periodieke billenkoek. Periodieke billenkoek heeft veel voordelen voor een vrouw. Twee van de belangrijkste zijn dat het haar leert zich over te geven en gehoorzaam te zijn. Periodieke billenkoek zal haar er met regelmaat aan herinneren dat ze haar partner moet gehoorzamen en zich aan haar straf moet onderwerpen. De positieve effecten van periodieke billenkoek openbaren zich overigens niet binnen een dag, maar worden in de loop van de tijd zichtbaar. Sporadisch gegeven periodieke billenkoek heeft geen zin.


SAMENKNIJPEN

Een andere vorm van wangedrag tijdens een pak slaag, bestaat eruit dat ze haar billen samenknijpt als ze gestraft wordt. Een vrouw die echt iets wil hebben aan haar straf en die zich oprecht aan haar heer des huizes wil overgeven, weet dat ze de pijn van het pak slaag kan reduceren door haar billen stijf samen te knijpen. Het zal niet veel uitmaken, maar toch scheelt het iets in de pijn. Dat een vrouw de pijn van een pak slaag probeert te verkleinen, is op zichzelf begrijpelijk, maar toch onacceptabel. Een vrouw mag haar billen niet samenknijpen als ze gestraft wordt, het valt niet onder goed gedrag. Het toont niet de ware overgave aan de straf van de heer des huizes. Een vrouw die er oprecht op uit is haar man te gehoorzamen als hij haar straft, zal geen poging doen de pijn te verzachten door haar billen samen te knijpen. En als de man verstandig is, zal hij niet toestaan dat zij dit doet.


LUISTEREN

Wat een vrouw wel zou moeten doen is goed naar haar heer des huizes luisteren als hij haar straft. In plaats van te praten, vragen te stellen of te schelden, zou ze naar hem moeten luisteren. In de regel zal hij haar een standje geven voor haar gedrag. Ze kan deze informatie niet goed tot zich nemen als ze er alleen maar mee bezig is hem te vertellen hoe ze over haar straf denkt. Hij spreekt haar in háár belang, niet in het zijne toe. Ze moet goed naar hem luisteren als ze profijt van huiselijke discipline wil hebben. De preek die hij haar geeft is onderdeel van de straf. Eigenlijk is het het meest essentiële deel van haar straf, omdat ze op dat moment kan leren wat ze fout gedaan heeft en in de toekomst anders moet doen. Het pak op haar bips dient slechts om herhaling te voorkomen. Als ze denkt dat haar straf alleen maar uit het pak op haar blote billen bestaat, zit ze er helemaal naast. Ze houdt zichzelf enorm voor de gek als ze meent dat een pak slaag haar ontslaat van de plicht goed naar haar partner te luisteren als hij haar vertelt wat ze fout gedaan heeft en hoe ze het in de toekomst beter kan doen. Ze dient daarentegen aandachtig te luisteren naar wat hij haar te vertellen heeft.

Verder kan hij haar tijdens de straf aanwijzingen geven. Zo kan hij haar opdragen van houding te veranderen of antwoord te geven op zijn vragen of beloftes te doen in de richting van, ‘Ik zal nooit meer liegen’. Als ze niet oplet kan ze gemakkelijk zijn instructies, vragen en aanwijzingen missen. Als ze niet naar hem luistert, loopt ze het risico dat ze een extra pak op haar bips wegens onoplettendheid krijgt.


Niet bij de les zijn valt ook onder ongehoorzaamheid. Sommige vrouwen kunnen geestelijk en emotioneel verstoppertje spelen als ze een pak op hun billen krijgen. Door geestelijk afwezig te zijn, hopen ze immuun voor de pijn en de schaamte van hun straf te worden. Dit is oneerlijk en onvolwassen. De vrouw die bereid is haar lesje te leren en vertrouwen in de heer des huizes heeft, realiseert zich dat ze geestelijk bij de les moet zijn als ze gestraft wordt. Haar gedachten op nul zetten is een onverstandige en onvolwassen houding.

RESPECT

Een vrouw moet de heer des huizes respecteren, in het bijzonder als ze gestraft wordt. Het strafproces is het hart van de huiselijke discipline. Als ze dan geen respect voor hem kan opbrengen, hoe kan ze dat dan wel op andere momenten?


Ze dient haar partner als medemens te respecteren, maar is hem extra respect verschuldigd als heer des huizes. Hij is immers de leider van hun relatie en gezin. Hij heeft de grote verantwoordelijkheid op zich genomen, haar te straffen als ze dit nodig heeft. Alleen daarom al, zou ze respect voor hem moeten hebben. Hij helpt haar immers persoonlijk te groeien. Hij is haar leider, geliefde en leermeester en daarom alleen al is ze hem altijd respect verschuldigd, maar zeker als hij haar straft.


Respect houdt veel meer in dan niet tegen iemand vloeken, maar op respectvolle wijze praten. Daarnaast moet ook het gedrag en de houding van respect getuigen. Zo geeft het geen pas, dat ze wel respectvol tegen hem praat, maar hem ondertussen een vuile blik toewerpt, of dat ze zich onverschillig, ongehoorzaam of oneerbiedig opstelt tijdens haar straf. Respect wil niet zeggen dat ze bang voor hem moet zijn of zich slaafs moet gedragen. Het betekent dat ze hem moet laten merken dat ze hem in zijn rol als heer des huizes serieus neemt. Respect wil zeggen dat ze achting voor hem heeft. Haar gedrag dient dat uit te stralen. Als zij signalen afgeeft dat ze aan hem twijfelt, dan getuigt dat niet van respect.


POSITIEVE HOUDING


Een vrouw die van haar partner een pak op haar blote billen krijgt, mag niet gaan zwelgen in de gedachte dat ze zich toch niet goed kan gedragen. Ze moet niet denken dat ze een mislukking is of dat haar partner wreed en onredelijk is als hij haar een pak slaag geeft. In plaats daarvan moet ze ten opzichte van zichzelf, haar partner en haar straf een positieve houding aannemen. Ze is geen mislukkeling, ze heeft alleen een fout gemaakt waarvoor ze gestraft moet worden. Dat ze zich niet correct gedragen heeft, wil niet zeggen dat ze als mens niet deugt. De meeste vrouwen denken dit gelukkig ook niet, maar een enkeling wel en die dient voor ogen te houden, dat zij een positieve houding ten opzichte van zichzelf aan dient te nemen, in het bijzonder als ze straf krijgen.

Ook ten opzichte van de heer des huizes dient ze zich positief op te stellen. Zelfs als ze denkt dat hij haar ten onrechte straft, mag ze dit niet interpreteren als dat hij als leider faalt. Misschien komt ze later tot de ontdekking dat haar straf toch wel terecht was, accepteert ze dat de heer des huizes het recht heeft haar te straffen, of ervaart ze dat zelfs een onverdiend pak slaag ook de nodige voordelen heeft (zie hiervoor het artikel over onterechte straf). Dat zij aan zijn kwaliteiten als heer des huizes twijfelt, zal noch haar, noch haar relatie goed doen. Derhalve is altijd een positieve houding jegens haar man geboden – zeker als hij haar straft.


Ook ten opzichte van haar straf moet zij een positieve houding aannemen. Ze krijgt het immers voor haar eigen bestwil. Ja, het doet zeer en het is vernederend, maar wel bedoeld om haar iets belangrijks te leren. In plaats van zich ertegen te verzetten, moet ze zich aan haar straf overgeven en erop vertrouwen dat het haar uiteindelijk veel goed zal doen. Vrouwen die hun straf op die manier benaderen halen veel meer positieve kanten uit een pak op hun bips, dan vrouwen die het alleen maar oneerlijk en wreed vinden. Een teken dat een vrouw zich aan haar straf overgeeft, is dat ze zich aan haar tranen overgeeft. Zoals al vaker gezegd, zijn tranen een goede indicatie of een vrouw haar lesje geleerd heeft of dat ze zich nog tegen het leerproces verzet. Als een vrouw haar tranen tijdens een pak op haar bips de vrije loop laat, dan laat ze daarmee zien, dat haar heer des huizes en huiselijke discipline haar iets kunnen leren en haar kunnen corrigeren. Een pak op de billen voor straf heeft een heilzaam effect op een vrouw. Om optimaal te profiteren moet ze zich er helemaal aan overgeven en een positieve houding bewaren. Haar beloning zal, zoals veel vrouwen die aan huiselijke discipline doen al weten, groot zijn.

 
IN DE HOEK


Sommige vrouwen reageren goed wanneer hun partner hen aanzegt dat ze een pak op hun blote billen zullen krijgen vanwege hun gedrag. Deze vrouwen blijven zich ook tijdens het pak slaag redelijk goed gedragen. Maar soms laten ze dit varen zodra ze in de hoek moeten staan. Bij sommige vrouwen gaan alle remmen los als ze in de hoek moeten staan: ze vinden dat ze zich dan niet meer hoeven te gedragen. Ze hebben het idee dat ze al het verzet dat ze voelen, nu het pijnlijke pak slaag dat hen in tranen heeft gebracht achter de rug is, de vrije loop mogen laten. Ze denken dat de regels die tijdens het feitelijke pak op de billen golden, nu ineens niet meer opgaan. Voor hen is de hoek een soort vrijplaats waar ze boven de wet staan.

De tijd in de hoek heeft geen status aparte ten opzichte van andere onderdelen van het strafproces. Het respect, de gehoorzaamheid en de positieve houding die van haar verlangd worden, gelden ook als ze in de hoek moet staan. Dat de klappen op haar bips opgehouden zijn, betekent niet dat ze nu maar alles kan zeggen waar ze zin in heeft.


EERLIJKHEID

Ook eerlijkheid is belangrijk. Ze zou altijd eerlijk tegen haar partner en zichzelf moeten zijn, maar ook tijdens straf. Als ze zich nog steeds negatief voelt dan moet ze dat eerlijk tegen haar man zeggen. Soms weet een vrouw dat ze nog niet genoeg gestraft is, omdat ze nog geen spijt over haar gedrag voelt. Het is dan haar eigen verantwoordelijkheid om dit aan zichzelf en de heer des huizes toe te geven. Als ze nog niet een bepaald stadium van berouw heeft bereikt en ze nog steeds verzet in zich voelt, dan is het beslist nodig dat ze nog meer op haar billen krijgt. Het is niet de bedoeling dat ze zich stil houdt en de straf laat eindigen, als ze weet dat ze nog niet voldoende gestraft is voor haar daden. Het pak slaag moet opnieuw beginnen of voortgezet worden tot ze voldoende wroeging heeft. Ze moet op haar billen krijgen tot ze gehoorzaam is én zich helemaal overgegeven heeft.

 
Naarmate een heer des huizes de stemmingen en reacties van zijn vrouw beter gaat herkennen, zal het hem steeds gemakkelijker afgaan te bepalen of een pak op haar billen voldoende is geweest of dat hij nog door moet gaan. Maar het is ook haar plicht hem eerlijk te vertellen, dat ze nog niet het berouw, de gehoorzaamheid en de overgave voelt, die ze na een flink pak op haar blote bips zou moeten voelen. Het is dan aan de heer des huizes om te bepalen of, en zo ja, hoeveel ze nog op haar billen nodig heeft. Hij kan ook besluiten dat ze in plaats daarvan in de hoek moet staan of een andere vorm van een alternatieve straf moet ondergaan. Ze moet hierover niet onnodig de discussie met hem aangaan. Hij is de heer des huizes en hij moet bepalen waar, hoe en wanneer ze voor haar gedrag gestraft moet worden. Zij dient zich hierbij neer te leggen, hoe zijn beslissing ook luidt.

De beste manier om te bepalen of een vrouw voldoende gestraft is, is naar het geluid van haar snikken te luisteren als ze op haar bips krijgt. Als ze tranen van berouw huilt dan is het waarschijnlijk dat de boodschap goed is overgekomen. Vaak is het wel nodig om de straf nog even voort te zetten op het moment dat ze begint te huilen, omdat haar tranen in eerste instantie van pijn en schaamte zijn, en nog niet van berouw. Als haar straf vervolgens voortduurt zullen haar tranen veranderen van die van zelfmedelijden naar die van oprechte spijt van haar gedrag. Als ze niet lang genoeg op haar billen krijgt, nadat ze is gaan huilen, zullen de tranen van berouw nooit bereikt worden.


Het is niet altijd mogelijk om te bepalen of een vrouw tranen van spijt of berouw huilt. Het is dan de verantwoordelijkheid van de vrouw om eerlijk aan haar partner op te biechten dat ze het punt van oprecht berouw met tranen van spijt nog niet bereikt heeft, zelfs als dat inhoudt dat hij haar voor een aanvullende afstraffing over de knie zal leggen. Ze bewijst zichzelf geen dienst door te veinzen dat ze spijt heeft, wanneer ze nog steeds verzet en negativiteit voelt. Als je het artikel over ‘ontoereikende discipline’ hebt gelezen, zul je weten dat het belangrijk is dat een vrouw grondig gestraft wordt. Als ze niet gestraft wordt tot het punt dat ze oprecht spijt over haar gedrag voelt, zal ze niet optimaal van het louterende effect en de krachtige leerervaring profiteren. De gemakkelijkste manier voor haar om te zorgen dat ze optimaal profijt van haar straf heeft, is eerlijk toe te geven als het pak op de billen nog niet genoeg is geweest.


BEDANKEN

Zoals te lezen valt in het artikel ‘Bedanken’, moet een vrouw haar man altijd bedanken als hij haar gestraft heeft. Vanwege het feit dat hij zich kosten noch moeite bespaart om haar voor haar eigen bestwil te straffen, ofschoon hij misschien liever leukere dingen zou doen, zou zij haar dankbaarheid voor zijn inspanningen moeten tonen. Het principe is ‘wie niet bedankt, krijgt nog meer op haar bips’. Als een vrouw niet in staat is de heer des huizes oprecht voor het pak op haar billen te bedanken, dan is dat een teken dat ze nog niet genoeg gestraft is en nog aan haar negatieve houding vasthoudt. Als ze hem niet bedankt, moet hij haar onmiddellijk nogmaals over de knie leggen, net zo lang tot ze zich bewust is van haar gedrag en in staat is hem netjes te bedanken. Een vrouw die niet tot bedanken is staat is, ervaart nog niet de positieve effecten van een pak op de blote bips. Het is nodig dat alle weerstand en negativiteit eruit geslagen worden, zodat ze haar innerlijke schoonheid hervindt. Pas dan zal ze in staat zijn haar oprechte dankbaarheid aan haar partner te tonen.

 
CONCLUSIE

Wanneer een vrouw voor straf op haar billen krijgt van haar partner, dan moet ze er niet klakkeloos vanuit gaan dat die straf voldoende is om haar ongewenst gedrag, inclusief ongewenst gedrag tijdens de straf, af te leren. Het is niet de bedoeling dat ze zich pas goed gaat gedragen nadat ze gestraft is, ze moet dit al doen als ze te horen krijgt dat ze over de knie gaat. Haar insteek moet zijn, dat ze echt probeert om zich netjes te gedragen tijdens de straf. Op die manier zal ze beter van haar straf kunnen profiteren dan wanneer ze zich verzet en opstandig is.


Een vrouw die zich misdraagt als ze gestraft wordt, is dom en naïef, want ze zal hierdoor alleen maar meer op haar billen krijgen. De extra straf die het haar oplevert, zal bijzonder pijnlijk zijn. En dat terwijl een pak slaag wegens tegenwerking zo gemakkelijk te vermijden is: Het enige wat ze hoeft te doen is de heer des huizes gehoorzamen en respecteren terwijl hij datgene doet wat hij beloofd heeft te zullen doen, namelijk zijn vrouw ter verantwoording roepen voor haar gedrag en haar straffen wanneer dit nodig is. Alleen al vanwege het feit dat hij die taak op zich heeft genomen, verdient hij gehoorzaamheid en respect.


Goed gedrag voor een vrouw die gestraft wordt, kan omschreven worden als, respectvol, liefdevol, gehoorzaam en volgzaam. Niets bijzonders dus, alleen maar positief gedrag.

Een vrouw die straf ondergaat, dient zich altijd netjes te gedragen, omdat ze zo optimaal van het pak op haar blote bips kan profiteren. Hoewel ze zo dom is geweest tegen een pak op haar billen aan te lopen, moet ze zich realiseren dat verder wangedrag behoorlijk dom is. Dat ze straf verdiend heeft is al erg genoeg, maar dat ze zich extra straf op de hals haalt wegens tegenwerking, is onnodig en niet erg slim. Deze extra straf kan ze vermijden door ervoor te zorgen dat ze zich naar behoren gedraagt.

Opwarmen

Wanneer een vrouw op haar billen krijgt, of dit nu voor straf of periodiek is, dient dit altijd grondig te gebeuren. Bij huiselijke discipline betekent dit meestal dat zij aan het huilen gebracht wordt. Haar tranen laten zien dat ze zich overgeeft en, indien van toepassing, dat zij berouw heeft van haar gedrag. Door haar op haar bips te geven tot ze moet huilen, weet een heer des huizes dat ze een adequate en toereikende straf heeft gehad.

Als een vrouw een pak op haar bips krijgt, is het belangrijk dat ze eerst opgewarmd wordt. Opwarmen houdt in dat ze niet vanaf het begin met volle kracht op haar billen geslagen wordt, maar dat deze eerst geleidelijk warm gemaakt worden. De heer des huizes slaat haar daarom aanvankelijk aanzienlijk minder hard dan ze uiteindelijk verdiend heeft. Wanneer haar billen goed opgewarmd zijn kan hij haar een steviger en dus effectiever pak slaag geven.

Er zijn verschillende redenen waarom een vrouwenbips eerst opgewarmd moet worden. Ten eerste kan een pak slaag dan langer doorgaan. De heer des huizes kan haar namelijk veel langer op haar billen geven dan wanneer een opwarming achterwege zou blijven. Zo wordt het gemakkelijker haar aan het huilen te krijgen. Een kort pak slaag dat haar niet aan het huilen maakt, schiet vaak zijn doel voorbij. Het resultaat kan namelijk zijn dat ze niet genoeg gestraft wordt (zie artikel ontoereikende discipline). Hierdoor kan zij een onbevredigd gevoel aan het pak op haar bips overhouden en heeft zij zich onvoldoende over kunnen geven. Het mogelijke gevolg is, dat zij haar lesje niet geleerd heeft en in haar fouten volhardt. Als je dus een pak slaag geeft, zorg er dan wel voor dat dit grondig gebeurt, omdat het anders een averechts effect heeft. Bij een gedegen en stevig pak slaag zal een vrouw aan het huilen gebracht worden en zich flink door haar heer des huizes gestraft voelen.

Door een vrouw langer op haar bips te geven, gaat de kwaliteit van de straf omhoog. Wanneer een vrouw gestraft wordt, dient dit altijd grondig en effectief te gebeuren. Daarbij bepaalt de duur van een pak slaag voor een groot deel de effectiviteit ervan. Naarmate een straf langer duurt, zal de boodschap erachter immers beter beklijven. Het is dan ook belangrijk haar lang genoeg op haar bips te geven om de boodschap tot haar door te laten dringen.


Een langdurig pak slaag zal tot een dieper niveau van overgave leiden dan een kort pak slaag. Er is een direct verband tussen de mate van overgave die ze ervaart en de kwaliteit van het pak slaag dat ze krijgt. Hoe meer zij zich eraan over zal kunnen geven, hoe effectiever de straf zal zijn. Zowel een periodiek pak slaag als billenkoek voor straf zijn bedoeld om door middel van discipline overgave te bewerkstelligen. Door de pijn en de vernedering van een ongenadig pak op de blote bips, zal zij zich genoeg over kunnen geven als voor persoonlijke groei nodig is. Door haar straf nog voort te zetten terwijl ze al moet huilen, kan de kwaliteit van de straf nog verder verhoogd worden.


Hoe langer een vrouw op haar bips krijgt, hoe beter de les zal blijven hangen. Een pak slaag wordt nooit zonder een reden gegeven, zelfs periodieke billenkoek niet. Daarbij lijkt het misschien of het zomaar gegeven wordt, maar dat is niet zo, want het dient om haar eraan te herinneren dat de heer des huizes de baas is. Zonder periodieke billenkoek zou ze kunnen vergeten wat haar verantwoordelijkheden zijn en dat zij zich aan de heer des huizes dient te onderwerpen. Een langdurig periodiek pak slaag zal haar eraan herinneren dat ze te allen tijde gehoorzaam, respectvol, eerlijk en onderdanig dient te zijn.

Als ze voor straf op haar billen krijgt, dan gebeurt dat om haar bijvoorbeeld bepaald gedrag af te leren. De heer des huizes geeft haar voor haar eigen bestwil een pak op haar blote bips, want uit zichzelf leert ze het lesje niet. Ze heeft het nodig dat hij haar het een en ander op niet mis te verstane wijze duidelijk maakt: een stevig standje, broek naar beneden en een pak op de billen tot ze moet huilen. Hoe langer het lesje duurt, hoe beter ze dat zal leren, ongeacht wat ze moet leren. Hoe langer ze op haar billen krijgt, hoe langer ze pijn, schaamte en vernedering voelt. De uitwerking zal per definitie groter zijn, dan wanneer de straf snel voorbij is.

Het voorkomen of beperkt houden van blauwe plekken is een belangrijk onderdeel van de techniek bij het uitdelen van een pak slaag. Een heer des huizes kan leren hoe hij dat moet doen, want door de juiste techniek te gebruiken kunnen blauwe plekken zelfs bij een zeer langdurig pak slaag worden vermeden. Natuurlijk is het zo, dat de ene vrouw veel gemakkelijker blauwe plekken krijgt dan de andere. Daarbij spelen bloedwaarden zoals ijzergehalte en vitaminespiegels een rol (vraag deskundig medisch advies alvorens zelf met supplementen aan de slag te gaan. Zo kan een te hoog ijzergehalte ook risico’s voor de gezondheid inhouden). Ook als er geen sprake is van een tekort aan ijzer of mineralen kunnen blauwe plekken ontstaan als de billenkoek niet op de juiste wijze gegeven wordt.


Bij een goed toegediend pak slaag wordt de bips eerst goed opgewarmd. Hoe langer de opwarming, hoe geringer de kans op blauwe plekken, ook als er aan het einde van de straf hard wordt geslagen. Hoewel een paar blauwe plekken niet het einde van de wereld betekent (sommige vrouwen zijn zelfs trots op hun blauwe plekken), zijn ze over het algemeen onnodig en goed te voorkomen als de juiste techniek gehanteerd wordt. Daarbij is een goede opwarming aan het begin van het pak op de billen dus essentieel.

Verder verzacht een opwarming ook het schrikeffect van een pak slaag. Hoewel dat effect natuurlijk wel inherent aan een dergelijke straf is en zeker ook zo zijn nut heeft, heeft het weinig zin een vrouw in shocktoestand te brengen door haar vanaf de eerste klap keihard op haar bips te slaan. Het enige wat daarmee wordt bereikt, is emotionele verdoving. En als zij emotioneel verdoofd is, kan ze nooit goed haar lesje leren. Van de schrik kan ze weliswaar al snel gaan huilen, maar de tranen zijn dan meestal niet van lange duur: zodra het pak slaag stopt, zal ze doorgaans ook onmiddellijk ophouden met huilen. Dat duidt erop dat haar straf niet echt het gewenste emotionele resultaat heeft gehad en dat het pak op haar billen niet echt goed tot haar is doorgedrongen.

Het is een uitermate goed teken als een vrouw nog een poosje door blijft huilen wanneer het pak op de bips voorbij is. Dan zijn niet alleen de pijn en vernedering van haar straf, maar is ook de daarmee beoogde les tot haar doorgedrongen. De boodschap is overgekomen en ze heeft echt spijt van haar verkeerde gedrag. Als ze zich goed realiseert dat zij zichzelf en haar heer des huizes heeft teleurgesteld, zal ze zich diep schamen en oprecht berouw voelen, emoties die voor echte tranen kunnen zorgen die niet zo een twee drie gedroogd zijn. Dit kan niet gebeuren als ze in staat van lichamelijke shock verkeert. Als een pak slaag te hevig van start gaat en het dus aan een goede opwarming ontbreekt, zal ze binnen de kortste keren in een soort shocktoestand raken en zal het lesje dat de heer des huizes haar wil leren niet tot haar doordringen. Zo kan ze niet optimaal van de voordelen van huiselijke discipline profiteren, omdat ze eenvoudigweg emotioneel onvoldoende bij de les is.


Wanneer een vrouw gestraft wordt, is het erg belangrijk dat zij ontvankelijk is voor de boodschap die de heer des huizes over wil brengen. Vaak duurt het even voordat zij echt gaat luisteren en de boodschap tot haar doordingt. Meestal moet ze geruime tijd op haar billen hebben voor al haar verzet gebroken is en de heer des huizes tot haar doordringt. Dit verzet speelt zich op mentaal of op emotioneel vlak af. Ongeacht op welk vlak zij zich verzet, is één ding zeker: als ze in shock gebracht wordt, dan is ze niet meer in staat wat voor boodschap dan ook op te nemen en zal ze haar lesje dus niet leren. Wordt ze daarentegen goed opgewarmd om vervolgens langdurig op haar bips te krijgen, dan zal ze niet in shocktoestand raken en kan ze optimaal van haar straf profiteren. Vandaar dat het zo belangrijk is te voorkomen, dat ze tijdens haar straf in shock raakt.

Met een licht shockeffect is overigens niets mis. Dat zal een pak slaag doorgaans altijd hebben. Iedere klap komt min of meer onverwachts, doet zeer en maakt veel lawaai. Dat een vrouw hierdoor een zekere mate van shock ervaart, is volkomen normaal. Het is wel belangrijk dat deze shock gecontroleerd wordt toegebracht, zodat haar emotionele antennes ontvankelijk blijven voor de begeleiding en boodschap van de heer des huizes. Een standje zal echt niet aankomen als ze in een soort shocktoestand verkeert, waarin ze emotioneel verdoofd is. Het is dus de bedoeling haar in een toestand te brengen (en te houden) waarin ze zich klein voelt en huilt, maar toch ontvankelijk voor de boodschap van de heer des huizes is.

Bovendien is het doel van een pak slaag ook helemaal niet om haar in shock te brengen, maar om haar gedrag te veranderen, met als dieperliggend doel haar te leren in elk opzicht een liefdevoller mens te worden. Dat is dus heel iets anders dan haar in shocktoestand brengen. In zo’n toestand is ze minder ontvankelijk voor wat de heer des huizes haar wil bijbrengen. Het sorteert veel meer effect haar eerst op te warmen en daarna een langdurig pak slaag te geven.

De echte doelstellingen van straf zijn divers. Het bijsturen van gedrag is wel de meest elementaire. De heer des huizes wil dat ze verandert en zich positiever opstelt. Hij wil haar gehoorzaamheid bijbrengen door haar ongehoorzaamheid af te straffen. Hij wil haar respect voor zichzelf en voor anderen bijbrengen. Hij wil haar eerlijkheid bijbrengen – een karaktereigenschap die erg belangrijk is. Hij wil dat ze het louterende effect van tranen ervaart: de emotionele opluchting die een goede huilbui kan veroorzaken en die alleen een flink pak op haar billen kan triggeren. Hij wil haar leren zich liefdevoller te gedragen en niet egoïstisch of angstig te zijn. Hij wil haar door het strafproces haar vrouwelijkheid sterker laten voelen.

De echte doelstellingen van een periodiek pak slaag zijn eveneens divers. Naast de in de voorgaande alinea genoemde zaken, kan een vrouw ook de veiligheid en de zorgzaamheid ervaren die de heer des huizes haar biedt. Door haar uit liefde periodiek een pak op haar billen te geven laat hij haar voelen dat hij zich voor haar en hun relatie inzet. Hij trekt zijn handen niet van haar of haar problemen af, maar neemt integendeel een proactieve houding aan en laat zien dat hij de leidersrol op zich neemt. Bij periodieke billenkoek is het een waardevolle ervaring voor een vrouw zijn autoriteit en liefdevolle bescherming te voelen.


Eén van de belangrijkste voordelen van periodieke billenkoek is natuurlijk haar overgave. Door haar regelmatig zo op haar billen te geven dat ze moet huilen, leert zij zich over te geven.


Het opwarmen van haar billen aan het begin van een pak slaag is betrekkelijk eenvoudig. Er zijn een aantal technieken die gebruikt kunnen worden. In de eerste plaats dient het pak slaag aanvankelijk vrij mild te zijn. Ongeacht welk instrument later eventueel gebruikt zal worden, dient het pak slaag rustig te beginnen.

Dit kan wat vreemd overkomen bij een heer des huizes die zijn vrouw eens flink wil straffen. Het lijkt hem waarschijnlijk logischer vanaf het begin flink hard te slaan, zodat haar ondubbelzinnig duidelijk gemaakt wordt dat haar gedrag volstrekt niet door de beugel kan. Maar als hij dat doet, geeft hij haar geen effectieve straf. Ze zal wel onmiddellijk gaan schreeuwen of huilen, maar haar tranen zullen maar een kort leven beschoren zijn. Zodra de klappen ophouden, zal zij met huilen ophouden. De tendens zal bij zo’n directe reactie zijn dat de heer des huizes het pak slaag relatief kort houdt, wat ineffectief is en ertoe leidt dat zij haar lesje niet leert. Ze zal zich namelijk enkel lichamelijk gestraft voelen en geen berouw voelen over wat ze misdaan heeft. De heer des huizes zal haar straf dus langzaam op moeten bouwen.

De heer des huizes moet er ook op letten dat de klappen elkaar in het begin niet te snel opvolgen. Ook hiertoe kan hij van nature geneigd zijn; zeker als het pak slaag voor straf gegeven wordt. Als de klappen elkaar in het begin te snel opvolgen, zal ze fysiek helemaal overweldigd worden en zal ze gaan huilen van de pijn, niet uit spijt over haar gedrag. Een pak billenkoek toedienen is geen wedloop. Er valt geen beker te winnen met wie het snelst klaar is. Het is een proces. Een proces kun je niet winnen. Je kunt er alleen maar voor zorgen dat het goed verloopt, en dat het effectief is voor de vrouw die de straf moet ondergaan.

De enige winst die een heer des huizes met dit proces, waarbij hij het gedrag van zijn vrouw bestraft, kan boeken, is wanneer hij ervoor zorgt dat de straf effectief is en ze er voordeel bij heeft. Snel gegeven klappen garanderen geen effectieve straf, zeker niet als ze in het begin van het pak slaag uitgedeeld worden. Een rustig en regelmatig tempo dat een vrouw niet overweldigt, is veel effectiever dan een razend tempo.

In een later stadium, wanneer haar billen goed zijn opgewarmd, kan de heer des huizes het tempo opvoeren als hij dat wil. Maar zelfs dan zal de snelheid van de klappen niet erg hoog hoeven te liggen, omdat het tempo niet het uiteindelijke resultaat zal bepalen. Een langzaam en regelmatig tempo dat de heer des huizes de gelegenheid geeft haar af en toe streng toe te spreken, zal veel effectiever blijken. Het zal er ook voor zorgen dat de vrouw op een veel natuurlijkere manier zal gaan huilen, namelijk uit berouw, en niet uit zelfmedelijden.


Met een langzaam en regelmatig tempo wordt overigens niet bijvoorbeeld één klap om de zoveel seconden bedoeld. Langzaam betekent één of twee klappen per seconde. Zeker niet langzamer dan één klap per twee seconden. Als er meer tijd tussenkomt, zal het pak slaag niet meer effectief zijn en zal een vrouw niet meer de voordelige effecten ervan ervaren. Er moet een redelijk evenwicht gezocht worden tussen als een mitrailleursalvo gegeven klappen (supersnelle klappen) en extreem lange tussenpozen.

Als de heer des huizes een pak slaag met een instrument in plaats van met zijn hand wil beginnen, dan dient hij een licht instrument te kiezen. Met een dikke houten paddel is het bijvoorbeeld lastig haar bips goed op te warmen. In plaats van dat je haar billen opwarmt, loop je dan het risico vanaf het begin al flinke blauwe plekken te veroorzaken. Hoe lichter en flexibeler het instrument, hoe minder kans op blauwe plekken en hoe beter haar billen opgewarmd kunnen worden.

Voorts dient de heer des huizes zijn hand ONTSPANNEN te houden, niet stijf en strak. Een ontspannen hand vormt een lichter en flexibeler instrument waarmee je haar billen veel effectiever kunt opwarmen. Een stijve, strakke hand heeft hetzelfde effect als een houten paddel en veroorzaakt dus gauw blauwe plekken. Bovendien treedt er al snel een verdovend effect op. Dat maakt het pak slaag eerder ongevoelig, dan dat het pijn doet. Het gevolg is dat het onvoldoende pijn doet en dat zij te weinig schaamte en vernedering voelt, omdat ze behalve fysiek ook emotioneel ‘verdoofd’ raakt. Dat dient dus vermeden te worden, want het is wel de bedoeling dat zij zich beschaamd en vernederd voelt.


De heer des huizes moet ervoor zorgen dat hij het pak slaag zowel met de palm van zijn hand als met zijn vingers toedient. Door zijn vingers naar achter te strekken en alleen met de palm van zijn hand te slaan, zou hij een hard instrument creëren dat blauwe plekken veroorzaakt. Dit moet men dus vermijden. Door met zijn hele hand inclusief zijn vingers te slaan kan hij voor een effectievere opwarming zorgen.

Als een riem wordt gebruikt om haar te straffen, dan dient het een lichte te zijn. Niet een dikke, zware en stugge riem. Nogmaals, een zwaar en hard instrument zal haar te snel verdoven en niet genoeg lichamelijke en emotionele pijn veroorzaken. De vrouw dient in een zorgvuldige opbouw op haar billen geslagen te worden, verdoving moet worden vermeden.

Een vrouw kan niet in een oogwenk vanuit een toestand waarin ze rustig is, naar een toestand waarin ze vol berouw is en huilt, worden gebracht. Daar is een standje en een langdurig pak slaag voor nodig. De heer des huizes moet dus geduld opbrengen. Hoe langzamer het pak slaag wordt opgebouwd, hoe effectiever het zal zijn.


Sommige lichtere instrumenten zoals een leren riem of een mattenklopper doen flink pijn. Daardoor kan ze vrij snel gaan huilen. Het is wel belangrijk die pijn niet weg te nemen door haar met een zwaarder instrument te verdoven. Ook is het snelle verschijnen van tranen als ze er met de riem van langs krijgt, geen garantie dat deze tranen langer zullen aanhouden of dat het tranen van berouw zijn. Vaak zullen het tranen van pijn zijn. Deze tranen zullen opdrogen zodra het pak slaag ophoudt, waarmee is bewezen dat het geen echte tranen van berouw zijn.


Wanneer haar bips aan het begin van een pak slaag opgewarmd wordt, dient de heer des huizes altijd op haar blote billen te slaan. Een pak slaag op een rok of een spijkerbroek is geen goed idee, omdat hij veel harder moet slaan als hij haar op haar kleding straft. De kleding vormt een beschermlaag die de heer des huizes onbewust probeert te doorbreken door harder te slaan dan noodzakelijk is. Wanneer hij na een poosje haar kleding verwijdert om haar bips te ontbloten, zal hij ontdekken dat hij blauwe plekken heeft veroorzaakt, doordat hij ongewild te veel kracht gebruikt heeft. Daarom moet hij haar op haar blote bips opwarmen.

Een factor die een goede opwarming in de weg kan staan, is de stemming van de heer des huizes. Als hij zijn emoties niet goed onder controle heeft dan bestaat de kans dat hij harder slaat dan de bedoeling is. Dan kan hij verdoving, in plaats van tranen oproepen. Daarom is het belangrijk dat hij zijn boosheid over wat ze heeft gedaan in een streng standje kanaliseert en niet in harde klappen, want ze kan beter door een streng standje dan door onnodig blauwe billen gaan huilen.

Wanneer de heer des huizes het niet op kan brengen haar streng toe te spreken, dan kan hij beter even wachten voordat hij haar straft. Hij kan haar naar de slaapkamer sturen en haar opdragen daar in de hoek te gaan staan en te wachten tot hij er aan toe is haar te straffen. Dat geeft hem de gelegenheid om even tot zichzelf te komen.

Zolang de heer des huizes twijfelt of hij haar wel kan straffen zonder dit onredelijk hard te doen, dan moet hij te allen tijde een time-out inlassen. Boosheid zal ervoor zorgen dat het allemaal harder en sneller gaat dan de bedoeling is. En dit zal resulteren in een ineffectieve straf.


De heer des huizes kan gewoon een kwartier of een half uur pauze inlassen tot hij genoeg gekalmeerd is om een goede straf uit te delen met een goede opwarming. Hij moet alle tijd nemen die hij nodig heeft. Zijn vrouw kan in de hoek staan wachten tot hij er klaar voor is. Ze heeft zich per slot van rekening niet aan de regels gehouden en dient hier goed voor gestraft te worden. In de hoek staan zal haar goed doen, want het geeft haar de gelegenheid na te denken over haar gedrag en de redenen waarom ze gestraft wordt.

Natuurlijk mag een heer des huizes zijn vrouw straffen als hij boos is, maar dan wel op voorwaarde dat hij zichzelf in de hand heeft. Zolang hij in staat is haar bips goed op te warmen om vervolgens harder te slaan, dan is er geen enkel bezwaar tegen dat hij haar straft als hij kwaad is. Die gemoedstoestand zal hem alleen maar helpen haar eens duchtig toe te spreken om haar vervolgens een ongenadig pak slaag te geven. Door zich goed op de juiste techniek te concentreren, kan hij zijn boosheid in toom houden, maar dit vergt wel de nodige zelfdiscipline.


Een in boosheid gegeven straf kan soms heel erg effectief zijn. Een pak slaag om een gedragsverandering te bewerkstelligen is vaak het gevolg van een situatie waarin ze zich herhaaldelijk misdragen heeft. Boosheid is een oprechte emotie. Door zijn gevoelens te laten merken, kan hij duidelijk een punt maken tegenover zijn vrouw. De boodschap zal beter tot haar doordringen als ze zijn boosheid begrijpt.


Zijn emoties mogen echter niet zijn reacties en manier van straffen bepalen. Eén van de redenen waarom hij de leiding heeft en niet zijn vrouw, is dat hij zijn emoties over het algemeen beter onder controle heeft. Zijn rationelere benadering is één van de eigenschappen die hem voor de rol van heer des huizes geschikt maken. Als hij zou toestaan dat zijn emoties de overhand krijgen, betekent dat hij toestaat dat hij zijn redelijkheid verliest. Als zowel zijn vrouw als hij boos is, dan moet hij zichzelf eerst onder controle zien te krijgen voordat hij haar straft. Deze controle heeft hij nodig om haar goed op te warmen en vervolgens een duchtig pak slaag geven.

De conclusie is dat de billen van een vrouw bij elk pak slaag goed opgewarmd moeten worden. De kwaliteit van de straf is altijd beter als ze in het begin wat milder en pas later harder gestraft wordt. Haar tranen zullen dan niet zo snel opdrogen. Haar berouw zal oprechter zijn. De les zal beter tot haar doordringen. Een milder, langer durend pak slaag is dus beter dan een harde, doch korte afstraffing.