Bij veel stellen waar de man een stuk groter en sterker is dan de vrouw maakt hij zich zorgen over zijn eigen kracht in relatie tot haar fragiliteit. Hij is dan invoelbaar bezorgd over het verschil in afmeting en kracht. Hij kan bezorgd zijn dat hij te hard slaat als hij haar straft. Dit kan hem zo afschrikken dat hij niet meer in staat is om een goed effectief pak slaag uit te delen als ze straf verdiend, waardoor zij aan het eind van het liedje gefrustreerd achter blijft vanwege onvoldoende discipline. Hoe kan een beer van een vent zijn iele echtgenote een pak op haar bips geven zonder schade toe te brengen en er tegelijkertijd zorg voor dragen dat ze afdoende en effectief gestraft wordt? Er zijn twee mogelijke oplossingen voor dit probleem.

De eerste oplossing houdt een pak slaag in in een andere houding. Wanneer een vrouw een pak slaag krijgt als ze rechtop staat, dan is haar bips minder kwetsbaar dan wanneer ze over de knie ligt of voorover gebukt staat, welke positie door sommige stellen gebruikt wordt. Als ze rechtop staat blijven haar zitbeenderen beter beschermd door een vetlaagje. In deze positie kan de man naast haar gaan staan en haar met zijn vrije hand haar arm pakken om te voorkomen dat ze buitenissig veel beweegt of probeert er vandoor te gaan (!). Als het echt moeilijk is om haar onder controle te houden, dan kan hij om haar heen grijpen en de tegenoverliggende arm pakken, terwijl hij haar met zijn sterke hand een pak op haar billen geeft. Dit is een bruikbare houding voor sommige vrouwen maar is vaak maar deels een oplossing voor de andere partij.

De beste oplossing is er in gelegen dat de heer des huizes zijn ‘slagtechniek’ aanpast, zodat hij in het begin wat minder hard slaat en vervolgens na verloop van tijd steeds harder gaat slaan. Veel mannen doen alsof het geven van een pak slaag gelijk staat met het lopen van de 100 meter sprint op de Olympische Spelen – vanaf het begin zo hard mogelijk. Vervolgens, nog voordat de vrouw goed en wel beseft wat er gaande is, is het al weer voorbij. Het goed straffen van een vrouw is geen wedstrijd, het is een proces. Het is niet een doel om te zorgen dat het zo snel mogelijk achter de rug is. Het doel is om het strafproces zo effectief mogelijk te laten zijn, zodat de vrouw haar lesje zo optimaal mogelijk kan leren.

De reden waarom deze levensstijl ‘liefdevolle huiselijke discipline’ genoemd wordt, is omdat de vrouw op een liefdevolle manier gestraft wordt. In aanvang kan het pak op de billen zachtjes gegeven worden –ja, zelfs nog een stuk zachter dan erotische billenkoek doorgaans gegeven wordt (maar zelfs een zachte klap in de context van straf zal meer betekenis hebben omdat een vrouw beseft dat ze voor haar gedrag gestraft wordt; ze beseft dat ze de mist in gegaan is). Ook al is de heer des huizes zich ervan bewust dat hij zijn vrouw voor haar gedrag moet straffen en dat er vermoedelijk tranen zullen vloeien, dan houdt dit niet in dat het liefdeloos moet gebeuren. In plaats van dat hij bang is dat hij haar te hard slaat, primair omdat hij van haar houdt en haar geen pijn  wil doen, zou hij zijn liefde in de klappen moeten leggen en moet hij in het begin niet al te hard slaan. Dan, na verloop van tijd, kan hij de straf intensiveren door harder te gaan slaan. Omdat hij langzaam en relatief voorzichtig begint, zal ze in staat zijn veel meer klappen te verdragen omdat haar bips goed opgewarmd is. Het pak op de billen kan vervolgens voldoende lang voortduren zodat ze effectief tot huilen gebracht kan worden, in plaats van een incidenteel klein snikje.

Iedere man weet hoe hij een vrouw hard moet slaan, omdat de meeste mannen als jongens hebben geleerd hoe ze dat moeten doen toen ze onderling aan het stoeien waren. Wat veel mannen eerst moeten leren is hoe je een vrouw zachtjes moet slaan. De techniek van het zachte slaan kan een uiting van liefde aan haar zijn. Wanneer hij haar voor straf een pak op haar blote bips geeft, dan neemt hij haar mee op een lange reis. Aan het eind van die reis is het de bedoeling dat ze huilt, berouw heeft en onderdanig is, dankzij het standje en het pak op haar billen dat de heer des huizes haar gegeven heeft. Maar deze reis kan langzaam en voorzichtig beginnen omdat dit nu eenmaal de beste manier is om te beginnen als het stel het beste resultaat van de huiselijk discipline wil. Als de heer des huizes wil dat zijn vrouw optimaal van de straf profiteert, als hij wil dat het haar houding en gedrag in positieve zin bijstelt, dan moet hij leren dat hij in het begin niet te hard van stapel moet lopen. We kennen allemaal het verhaal van de schildpad die de race won, door zijn langzame tred vastbesloten vast te houden, in plaats van de haas die als een bezetene van start gaat, maar uiteindelijk het onderspit delft. Als je een vrouw straft, kun je beste niet te hard van stapel lopen. De beste manier is om langzaam te beginnen. Na haar een paar minuten relatief zacht op haar billen gegeven te hebben, kan de heer des huizes na verloop van tijd de kracht en de frequentie van de klappen langzaam opvoeren.

De heer des huizes moet zijn hand verder relatief ontspannen houden aan het begin van de straf. Als hij zijn hand helemaal strak houdt, zal hij sneller blauwe plekken veroorzaken dan wanneer hij zijn hand minder gespannen houdt. Hij kan tijdens het pak slaag de spieren in zijn hand meer aanspannen als de billen van zijn vrouw opgewarmd zijn en een strengere straf kunnen verdragen.

Het andere punt dat te maken heeft met de angst van de heer des huizes is dat veel mannen onderschatten hoeveel pijn een vrouw kan verdragen. Vrouwen hebben over het algemeen een veel hogere pijngrens dan mannen. Dit is wetenschappelijk bewezen en niet zomaar een veronderstelling. Het verschil in pijngrens tussen mannen en vrouwen houdt in dat een man een vrouw behoorlijk hard op haar bips kan slaan, voordat ze enige morele of emotionele effecten ervaart van het pak slaag. Het houdt in dat hij haar een pak slaag moet geven dat gezien haar bouw buiten proporties lijkt. Vrouwen zijn natuurlijk kleiner en minder sterk dan mannen. Dat is ook de reden waarom jongens leren dat ze geen meisjes mogen slaan. Het is gewoon niet een eerlijk gevecht en de verschillen worden na de pubertijd alleen nog maar groter. Desondanks ligt de pijngrens van vrouwen hoger dan bij mannen, daar moet de heer des huizes dus wel rekening mee houden als hij zijn vrouw straft. Natuurlijk is het in emotioneel opzicht geen plezierige taak om de vrouw waar hij van houdt, lichamelijk pijn te doen. Maar hij dient zich manmoedig over deze weerstand heen te zetten, omdat hij haar in moreel opzicht niet verder kan helpen als hij niet in staat is haar in lichamelijk opzicht pijn te doen. Hij moet haar voldoende pijn doen om te zorgen dat de tranen vloeien.

Hij moet haar ook voldoende pijn doen om haar tot bezinning te krijgen. Daar draait het bij de huiselijke discipline in wezen om. Door een vrouw lang en hard genoeg op haar billen te geven zodat ze gaat huilen, wordt ze tegelijkertijd tot zinnen gebracht in de ware betekenis van het woord. Ze wordt tot zinnen gebracht omdat de pijn van het pak slaag haar op slag volledig bewust maakt van de lichamelijke sensatie – haar aandacht concentreert zich op de pijn in haar bips. Dit is niet een abstract gebeuren – het is een concreet lichamelijk gevoel. Wanneer een vrouw ‘tot zinnen gebracht wordt’ middels een pak op haar billen, dan wordt haar aandacht gevestigd op haar lichamelijke extensie. Ze wordt tevens tot zinnen gebracht omdat dit plotselinge en pijnlijke bewustzijn helpt om haar te ontdoen van de arrogantie, koppigheid en trots die aan haar gedrag ten grondslag hebben gelegen. Ze zal een meer heldere kijk op haar eigen gedrag krijgen dankzij de pijn die het pak op haar bips veroorzaakt. In plaats van in haar eigen gedachten te blijven hangen, waar ze volop de kans krijgt verkeerde opvattingen te ontwikkelen die een excuus vormen voor haar gedrag, wordt ze met de harde realiteit geconfronteerd middels een stevig maar liefdevol toegediend pak slaag. Ze wordt dan letterlijk en figuurlijk weer tot zinnen gebracht.

Wanneer een man over veel fysieke kracht beschikt omdat hij regelmatig de sportschool bezoekt of omdat hij lichamelijk zwaar werk heeft, dan is het belangrijk dat hij zich van zijn eigen kracht bewust is. Maar dit betekent niet hij altijd de rem erop moet houden. Hij moet oefenen hoeveel kracht hij aan het begin van het pak slaag kan gebruiken als haar bips nog op zijn gevoeligst is. Als het pak slaag wat verder gevorderd is (een aantal minuten of langer), kan hij hardere klappen gaan geven om de boodschap luid en duidelijk over te brengen. Op deze manier kan hij er voor zorgen dat zij moet huilen zodat ze het optimale effect van het pak slaag ervaart.

Een vrouw in een relatie met huiselijke discipline heeft af en toe straf nodig om zich lekker te voelen. Het is de taak van haar man om haar te begeleiden, de scherpe kantjes eraf te halen en om af te rekenen met verzet en koppigheid. Vrouwen reageren heel verschillend op huiselijke discipline, maar als het goed en om de juiste reden gedaan wordt, dan zal het goed werken. Geen enkele vrouw is ontembaar of oncorrigeerbaar als de heer des huizes genoeg tijd, liefde en doorzettingsvermogen investeert in de huiselijke discipline. Hij moet zich niet overdreven veel zorgen maken over het verschil in kracht en omvang tussen haar en zichzelf. In plaats daarvan dient hij aandacht voor zijn techniek te hebben, door haar in het begin relatief zacht op haar bips te slaan en vervolgens de intensiteit langzaam op te bouwen zodat ze effectief tot huilen gebracht kan worden. Op deze manier is een verschil in kracht of postuur niet relevant.